Sprawa prawomocnie zakończona – Powszechna Kasa Oszczędności Bank Polski S.A. z siedzibą w Warszawie
Sąd Okręgowy w Częstochowie I Wydział Cywilny wyrokiem z dnia 28 stycznia 2022 r. w sprawie o sygn. akt I C 151/21 ustalił, że umowa o kredyt mieszkaniowy Nordea – Habitat zawarta pomiędzy Nordea Bank Polska z siedzibą w Gdyni (obecnie Powszechna Kasa Oszczędności Bank Polski S.A. w Warszawie) a Powodami jest bezskuteczna od początku. Następnie, zasądził od pozwanego na rzecz Powodów 11.817 zł tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.
W uzasadnieniu powyższego orzeczenia Sąd wskazał, iż kluczowe było wadliwe przedstawienie oferty kredytowej przez Bank, który przedstawiając ofertę konsumentowi całkowicie zmarginalizował wyjaśnienie i wytłumaczenie ryzyka walutowego, z którym powiązano zobowiązania stron. Wada ta jest na tyle istotna, że powoduje nieważność całej umowy, bowiem dotyczy głównego przedmiotu umowy, a bez jego uzgodnienia umowa nie może istnieć. Przedstawienie oferty powodom z pominięciem wyjaśnienia ryzyka walutowego, w sposób oczywisty, było zaprzeczeniem przedstawienia informacji w sposób jasny i zrozumiały.
Nadto Sąd wskazał, iż z uwagi na to, że po usunięciu klauzul abuzywnych, nie można wypełnić tak powstałej w umowie luki, to kwestionowana umowa nie może ważnie wiązać stron. W konsekwencji podważana umowa kredytu jest nieważna w oparciu o art. 58 § 1 k.c
Z powyższym orzeczeniem nie zgodził się pozwany Bank.
Postępowanie przed Sądem II Instancji – I ACa 1532/24
I ACa 1532/24 – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach II Wydział Cywilny z dnia 19 września 2024 r.; SSA Tomasz Ślęzak; Oddalenie apelacji; Czas trwania postępowania w II Instancji – ok. 2 lata i 4 miesiące.
Sąd Apelacyjny w całości podzielił stanowisko Sądu Okręgowego. Wskazał, iż sporne klauzule waloryzacyjne nie zostały sformułowane w jednoznaczny sposób. Odsyłały bowiem do kursów wymiany określonych w tabelach, ustalanych jednostronnie przez Bank, a w umowie nie zawarto żadnych obiektywnych kryteriów, którymi Bank miał się kierować przy ustalaniu kursów kupna i sprzedaży CHF.
Nade wszystko jednak, umowa zawarta została z wykorzystaniem gotowego wzoru, a powodowie mogli albo zaakceptować wynikającą z niego ofertę banku albo w ogóle nie zawierać umowy. Nie było żadnej faktycznej możliwości wpływania przez nich na treść zawartych w umowie klauzul waloryzacyjnych. Powodowie w toku zawierania umowy nie byli informowani o sposobie ustalania przez bank kursów walut.
Sąd orzekający w II Instancji podkreślił, że skoro bez niedozwolonych postanowień dotyczących sposobu denominacji kredytu umowa nie może funkcjonować ze względu na brak przedmiotowo istotnych elementów umowy oraz ze względu na niemożność osiągniecia celu i funkcji kredytu waloryzowanego do waluty obcej, oprocentowanego według stopy właściwej dla waluty innej niż złoty, należy uznać, że umowa jest nieważna.
Łączny czas trwania postępowania – ok. 3 lata i 2 miesiące
Korzyść dla Klientów – ok. 211 512,87 zł.