Dnia 14 marca 2024 r. Sąd Okręgowy w Krakowie I Wydział Cywilny w sprawie rozpoznawanej pod sygn. akt I C 492/24 wydał wyrok, na mocy którego ustalił, że umowa kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF z kwietnia 2008 r. zawarta pomiędzy Klientem Naszej Kancelarii oraz Getin Bank S.A. w Katowicach – DOM Oddział w Łodzi – jest nieważna oraz zasądził od pozwanego syndyka Masy Upadłości Getin Noble Bank S.A. w upadłości z siedzibą w Warszawie na rzecz powoda 11 817,00 zł kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w spełnieniu świadczenia liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.
Sprawa sądowa została zainicjowana pozwem z 5 stycznia 2024 r., w związku z czym postępowanie do chwili wydania wyroku przez Sąd I instancji trwało jedynie 3 miesiące, wystarczyło jedno posiedzenie niejawne by otrzymać korzystne rozstrzygnięcie.
W treści pozwu oraz pism procesowych powołaliśmy się na nieważność umowy kredytu ze względu na zawarcie w jej treści klauzul abuzywnych. W naszej ocenie postanowienia dotyczące indeksacji pozwalają pozwanemu na jednostronne i arbitralne ustalanie kursów walut. Postanowienia te nie dotyczą głównych świadczeń stron oraz zostały sformułowane w sposób niejednoznaczny.
Ponadto na etapie zawarcia umowy powód nie została należycie pouczony o ryzyku jakie wiąże się z zawarciem umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej. Oceniając umowę kredytu zawartą przez naszego Klienta Sąd stwierdził, że jest ona nieważna, ponieważ naruszała art. 69 ust. 1 i 2 ustawy Prawo bankowe, jak również godziła w naturę stosunku zobowiązaniowego. W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości, albowiem umowa kredytu zawiera klauzule niedozwolone, które nie wiążą konsumenta z mocy art. 3851 § 1 zd. 1 k.c.
Zaznaczyć należy, że postanowienia umowne o analogicznej treści i identycznych skutkach jak postanowienia kwestionowane w niniejszej sprawie zostały wpisane do rejestru klauzul niedozwolonych na podstawie prawomocnych orzeczeń sądowych – nr wpisu 5743.
Postanowienia umowne zawarte w umowie będącej przedmiotem niniejszego postępowania nie były przedmiotem indywidualnych uzgodnień stron. Dowodzi tego samo zawarcie umowy z zastosowaniem wzorca umownego. Zasady doświadczenia życiowego wskazują na to, że wzorce takie są jednostronnie przygotowane przez Bank, a konsumenci nie mają wpływu na ich treść.
Postanowienia umowne kwestionowane w niniejszym postępowaniu dotyczą głównych świadczeń stron, jednak nie zostały one sformułowane jednoznacznie. Samo przyznanie bankowi prawa do swobodnego kształtowania kursu waluty, który następnie wpływał na wysokość świadczeń powódki, uzasadnia twierdzenie o braku dostatecznej przejrzystości i transparentności wymienionych klauzul umownych. Natomiast odwołanie się do kursów walut zawartych w tabeli kursów i ogłaszanych w siedzibie banku narusza równorzędność stron umowy albowiem prowadzi do nierównomiernego rozłożenia uprawnień i obowiązków między partnerami stosunku obligacyjnego, godzi w dobre obyczaje i skutkuje rażącym naruszeniem interesów konsumenta.
Co jest istotne w tej sprawie?
Sąd pominął dowód z przesłuchania powoda jako nieistotny dla rozstrzygnięcia sprawy. Okoliczności, które miały zostać wykazane tym dowodem, wynikają bowiem z wyżej wymienionych dokumentów, które dla wykładni umowy mają znaczenie najistotniejsze. Co więcej, biorąc pod uwagę zasady doświadczenia życiowego oraz fakt, że przedmiotowa umowa zawarta została w 2008 roku, a zatem niemal 20 lat temu, wiarygodność dowodów ze źródeł osobowych w odniesieniu do okoliczności dotyczących zawarcia umowy byłaby dalece wątpliwa. Niezależnie od powyższego Sąd uznał postanowienia umowy zawartej przez naszego Klienta również za niedozwolone w świetle treści art. 3851 § 1 kodeksu cywilnego.
Sąd pominął także dowody z opinii biegłych z zakresu bankowości i finansów. Tezy dowodowe, na okoliczność których miał być prowadzony dowód z opinii biegłego, nie były przydatne do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. W szczególności należy zwrócić uwagę, że sposób wykonania umowy jest irrelewantny z punktu widzenia potencjalnej abuzywności postanowień umownych.
Opinia w zakresie przedstawienia rynkowej wartości świadczenia banku polegającego na umożliwieniu korzystania przez powódkę z kapitału, nie miała w niniejszej sprawie wartości. Oczywiście Sąd zdawał sobie sprawę, że w punktu widzenia przyszłych rozliczeń, będzie to okoliczność doniosła jednak nie dotyczy niniejszej sprawy, a tego rodzaju dowód prowadziłby jedynie do przedłużenia postępowania. Z tego powodu Sąd uznał ten dowód za nieistotny dla rozstrzygnięcia sprawy i zmierzający jedynie do przedłużenia postępowania.
Zapadły wyrok jest nieprawomocny, jednak mając na uwadze kierunek linii orzeczniczej należy wyrazić nadzieję, że wyrok utrzyma się w II instancji.
Sprawę prowadzą adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Anna Rydz – Kancelaria Adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.