Wyrokiem z dnia 22 sierpnia 2024 r. wydanym w składzie Sędzi Katarzyny Żymełki w sprawie o sygn. akt: V ACa 859/22, Sąd Apelacyjny w Katowicach V Wydział Cywilny w sprawie z powództwa naszych Klientów przeciwko Bankowi BPH S.A. w Gdańsku, na skutek naszej apelacji od wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 11 sierpnia 2022 r., sygn. akt I C 259/21 zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że: ustalił nieistnienie pomiędzy stronami stosunku prawnego wynikającego z umowy o kredyt z kwietnia 2006 r., pomiędzy GE Money Bank Spółką Akcyjną w Gdańsku i naszymi Klientami, z uwagi na jej nieważność. Zasądził od pozwanego na rzecz powodów także kwotę 11.467,00 zł z tytułu zwrotu kosztów procesu.
W konsekwencji zatem zapadł wyrok prawomocnie unieważniający umowę kredytu.
Pozew został zarejestrowany w Sądzie Okręgowym 6 kwietnia 2021 r. Orzeczenie Sądu I instancji zostało wydane w dniu 11 sierpnia 2022 r., po przeprowadzeniu 3 rozpraw.
W ww. wyroku Sąd I instancji (w składzie sędzi Łucji Oleksy – Miszczyk) oddalił powództwo główne, zasądził od pozwanego Banku BPH Spółki Akcyjnej z siedzibą w Gdańsku na rzecz powodów solidarnie kwotę 3 483,83 złote z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 sierpnia 2022 r.
W apelacji nasza Kancelaria podniosła szereg zarzutów do treści orzeczenia Sądu I instancji, w tym naruszeń prawa materialnego i procesowego. Szeroko argumentowaliśmy także, iż wyrok Sądu Okręgowego nie koresponduje z aktualnym orzecznictwem TSUE w tej materii oraz powszechną linią orzeczniczą Sądów na terenie kraju.
Sprawę, po złożeniu apelacji, zarejestrowano w Sądzie Apelacyjnym w dniu 5 grudnia 2022 r.
Odbyła się jedna rozprawa, po której nastąpiło wydanie orzeczenia.
Sąd Apelacyjny orzekający jako Sąd II instancji w całości podzielił argumentację zawartą w pisemnej apelacji przyznając, że wyrok Sądu I instancji nie jest prawidłowy i jako taki nie może się ostać. Sąd stanął na stanowisku, że nie budzi wątpliwości, iż sporna umowa została zawarta przez konsumentów, którzy mieli interes prawny w domaganiu się ustalenia nieistnienia stosunku prawnego. Sąd Apelacyjny doszedł do przekonania, że sporna umowa zawiera klauzule niedozwolone, odwołujące się do kursu kupna/sprzedaży z tabel banku. Tabel, w których kursy były jednostronnie ustalane przez Banku.
W kontekście powyższego, zdaniem Sądu II instancji nie ma znaczenia, czy w treści umowy podano, iż kurs banku składa się z kursu średniego NBP i marży banku, Tego typu klauzule, w opozycji do twierdzeń Sądu I instancji, również należy uznać za niedozwolone.
W konsekwencji skutkowało to upadkiem umowy.
Łącznie sprawa w obydwu instancjach trwała 3 lata i 4 miesiące.
Uzyskana korzyść dla Klientów opiewa na kwotę niecałych 400 000,00 zł.
Kwota kredytu opiewała na 185.454,00 zł, wpłaty 157.530,20 zł na moment pozwu; saldo kredytu wg banku (ok. 225.761,00 zł)
Bank z uwagi na wygraną w I instancji nie składał propozycji ugodowych.
22 sierpnia 2024 r. zapada pozytywny wyrok w II instancji
Zysk: wyzerowanie salda 225.761,00 zł + 171.530,20 zł nadpłaty i odsetek = 397.291,20 zł. Klienci odzyskali także koszty procesu.