PRAWOMOCNE Unieważnienie kredytu we frankach ING BANK w Sądzie w Katowicach i 114 72,29 zł i 29 841,92 CHF dla naszych Klientów

Wyrokiem z dnia 29 czerwca 2023 r. o sygn. akt I ACA 473/22, Sąd  Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny, po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2023 r. sprawy z powództwa Klientów naszej kancelarii przeciwko ING Bankowi Śląskiemu S.A. w Katowicach o ustalenie i zapłatę na skutek apelacji Pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 31 stycznia 2021 r. (sygn. I C 388/20) zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądził od Pozwanego na rzecz Powodów 9 472,60 CHF z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5 sierpnia 2022 r. oraz ustawowe odsetki za opóźnienie od kwot 114 72,29 zł i 29 841,92 CHF za okres od 16 września 2021 r. do 4 sierpnia 2022 r., a w pozostałej części oddalił apelację. Sąd Apelacyjny nie obciążył Powodów kosztami postępowania apelacyjnego. 

Pozwany wniósł apelację 8 marca 2022 r. a więc postępowanie apelacyjne trwało łącznie 15 miesięcy.

Sąd I instancji uznał, że powództwo o ustalenie i zasądzenie zasługiwało na uwzględnienie, a Powodowie mieli w tym interes prawny, zgodnie z art. 189 kpc.

Sąd I instancji stwierdził, iż Powodowie zawierając umowę kredytu mieli status konsumentów w rozumieniu art. 22¹ kc, a o statusie konsumenta decyduje brak bezpośredniego związku dokonywanej przez osobę fizyczną czynności prawnej z jej działalnością gospodarczą lub zawodową, a oceny tej dokonywać należy na moment dokonywania czynności prawnej.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, trafnie Sąd Okręgowy uznał, że sporne postanowienia umowy kredytu, jako abuzywne, są niewiążące dla stron, zaś umowa ta jest nieważna, wobec niemożności jej kontynuowania bez tych klauzul (art. 353¹ kc). Nieważność umowy kredytu w całości wynika więc z bezskuteczności abuzywnych postanowień wprowadzających do niej ryzyko kursowe. Takie postanowienia określają główny przedmiot umowy.

Treść umowy kredytu naruszała art. 69 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 prawa bankowego, gdyż nie określała jednoznacznie kwoty kredytu. Każde zobowiązanie bowiem, powinno zawierać treść świadczenia, tak aby kredytobiorca mógł dokładnie wiedzieć, jaką kwotę powinien zwrócić. Nieuczciwy charakter umowy zawarty we wskazanych postanowieniach umownych polegał na przeliczeniu wysokości zobowiązania kredytobiorcy z waluty polskiej na walutę CHF po raz pierwszy przy uruchomieniu kredytu poprzez wypłatę kwoty, a następnie każdorazowo przy spłacie rat kredytu.

Tymczasem Powodowie składając wniosek o udzielenie kredytu nie byli w stanie ustalić wysokości zobowiązania, gdyż miało zostać ono ustalone dopiero w dacie uruchomienia kredytu. Poza tym, ani w treści umowy, ani w innych dokumentach nie zdefiniowano i nie wskazano, w jaki sposób Pozwany będzie ustalał kurs kupna i kurs sprzedaży. Z treści wzorca umowy natomiast, nadal nie można było stwierdzić, jakimi przesłankami mógł kierować się pozwany Bank ustalając kurs waluty obcej.

Tym sposobem, pozwany bank mógł samodzielnie modyfikować wysokość kwoty kapitału, która mogła w każdej chwili ulec zmianie bez uzgodnienia ze stroną powodową, co naruszyło równowagę stron i postawiło kredytobiorców w ciężkiej i niepewnej sytuacji. Bank ustalał kurs walut nieskonkretyzowanymi kryteriami. 

Sąd Apelacyjny stwierdził również, że Pozwany nie udowodnił dostatecznie, aby postanowienia umowne były uzgadniane indywidualnie z kredytobiorcami. Art. 385¹ § 3 kc stanowi, iż nieuzgodnione indywidualnie są te postanowienia umowy, na których treść konsument nie miał rzeczywistego wpływu, w szczególności odnosi się to do postanowień umownych przyjętych z wzorca umowy zaproponowanego przez kontrahenta. Nie były one wynikiem porozumienia lub dobrowolnej zgody obu stron.

Na podstawie powyższego można również stwierdzić, że Pozwany nie wypełnił ciążącego na nim obowiązku informacji. Oczywistym jest, iż konsument zawierając umowę kredytu powinien posiadać podstawowe informacje, jednak nie jest obowiązany posiadać specjalistycznej wiedzy w zakresie wyliczeń finansowych i zmian kursowych. Bank powinien w tym wypadku zachować się uczciwie i lojalnie, czego w tym przypadku nie było. Stwierdzenie, że frank szwajcarski jest walutą stabilną sprawiło, że Powodowie w pełni zaufali bankowi.

Sprawne postępowanie przed Sądem II instancji po raz kolejny pozwoliło na uzyskanie wyroku zgodnego z przeważającą linią orzeczniczą ukształtowaną przez TSUE oraz Sąd Najwyższy. Całe postępowanie w obu instancjach trwało łącznie 38 miesięcy. 

Sprawę prowadziła Kancelaria Adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.