W dniu 15 września 2022 r. Sądu Okręgowego w Poznaniu, I Wydział Cywilny w osobie SSO Izabeli Korpik wydał wyrok w sprawie zawisłej pod sygnaturą akt I C 44/21, na mocy którego ustalono nieważność dwóch umów kredytowych zawartych pomiędzy naszymi Klientami a EFG Eurobank Ergasias S.A., którego następcą prawnym jest Raiffeisen Bank International AG. Pierwsza umowa została zawarta w 2006 r., a kolejna w 2007 r.
Jednocześnie zasądzono łącznie od Pozwanego Banku na rzecz naszych Klientów kwotę 99.281,38 zł oraz 49.218,22 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2021 r. (czyli od dnia doręczenia Bankowi pierwszej modyfikacji powództwa) do dnia zapłaty oraz 5.265,52 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 22 lipca 2022 roku (czyli od dnia, w którym Sąd doręczył Pozwanemu drugą modyfikację powództwa) do dnia zapłaty. W pozostałych zakresie powództwo zostało oddalone. Należy także podkreślić, iż na rzecz naszych Klientów zasądzono całość kosztów procesu w kwocie 11.934,10 zł.
Podkreślić należy, że postępowanie trwało ok 20 miesięcy. W trakcie procesu nastąpiła standardowa wymiana pism przygotowawczych oraz doszło do dwukrotnej modyfikacji powództwa – pierwsza w oparciu o aprobowaną przez Sąd Najwyższy teorię dwóch kondykcji, a druga – o dalsze kwoty płacone przez Kredytobiorców po złożeniu pozwu. W toku postępowania dowodowego Sąd przeprowadził pisemny dowód z zeznań świadka powołanego przez Bank, jednak jak wskazał w ustnych motywach rozstrzygnięcia zeznania te nie wniosły nic do sprawy, ponieważ świadek ten nie zawierał umowy z Klientami Kancelarii. Sąd na pierwszym terminie rozprawy przesłuchał Powodów w charakterze strony, a na drugim terminie wydał wyrok.
Co warte podkreślenia w niniejszej sprawie tuż przed wydaniem wyroku Sąd wydał postanowienie o zabezpieczeniu roszczenia naszych Klientów polegającym na wstrzymaniu obowiązku płacenia rat kapitałowo-odsetkowych dla obu kwestionowanych umów kredytu od dnia uwzględnienia wniosku do prawomocnego zakończenia postępowania, a także zakazaniu Pozwanemu złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umów kredytu, zakazanie pozwanemu naliczania odsetek karnych, umownych, ustawowych lub jakichkolwiek innych za opóźnienie w płatności rat kredytów; zakazanie Pozwanemu przekazywania informacji o zaległościach i zadłużeniu Powodów wynikających z faktu zaprzestania płatności rat kredytów do Biura Informacji Kredytowej S.A. lub Systemu Bankowy Rejestr oraz innych biur informacji zawierających dane o dłużnikach. Powyższe oznacza, że Sąd udzielając zabezpieczenia w tak szerokim zakresie uwzględnił w 100 % wniosek opracowany przez naszą Kancelarię i w pełni podzielając argumentację tam zawartą na podstawie przepisów proceduralnych odstąpił od sporządzania uzasadnienia postanowienia.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że roszczenie Powodów było w pełni zasadne, w sprawie został skutecznie wykazany interes prawny Kredytobiorców w ustaleniu nieważności obu umów kredytowych, jak również potwierdzono prawdziwość twierdzeń zawartych w pozwie dotyczących występowania abuzywnych klauzul indeksacyjnych w umowach skutkujących ich eliminacją, co powoduje, że nie mogą być one dalej wykonywane i w związku z tym nie mogą dalej wiązać stron opisywanego postępowania.
Sąd dokonując wykładni przepisu art. 385¹ § 1 k.c. w zgodzie z przepisem art. 4 i 6 dyrektywy 93/13 uznał, że kwestionowane w sprawie klauzule przeliczeniowe określają główne świadczenia stron, tj. główny przedmiot umów i tym samym klauzule waloryzacyjne stanowią essentialia negotii umowy kredytu indeksowanego i nieważność umów mieści się w granicach sankcji jaką przewiduje wyżej wspomniana dyrektywa.
Od postanowienia udzielającego zabezpieczenie oraz od omawianego wyroku Pozwany Bank złożył wnioski o uzasadnienie i obecnie oczekujemy na wniesienie zażalenia od postanowienia zabezpieczającego oraz apelacji od wyroku, jednak biorąc pod uwagę, że wyrok TSUE sprawie C-260/18 został wydany w kontekście tego samego wzorca umownego, mamy nadzieję, że wyrok zostanie utrzymany w mocy.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Michalina Kasjaniuk – Kancelaria adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.