Sąd Okręgowy w Warszawie, Wydział XXVIII Cywilny w wyroku z dnia 12 stycznia 2023 r. w sprawie o sygn. akt XXVIII C 11486/21 ustalił, że umowa kredytu z 2008 r. zawarta przez Naszych Klientów z EFG Eurobank Ergasias S.A. Oddział w Polsce (poprzednikiem prawnym pozwanego Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu) jest nieważna w całości oraz zasądził na rzecz naszych Klientów od Pozwanego Banku kwotę 143 819,73 zł wraz z liczonymi od tej kwoty odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 13 września 2022 r. do dnia zapłaty. W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo. Ponadto Sąd zasądził na rzecz Naszych Klientów od pozwanego Banku kwotę 11 834,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
W sprawie odbyła się tylko jedna rozprawa, na której Sąd przesłuchał Powodów oraz wydał wyrok.
Sąd w ustnych motywach w pierwszej kolejności podkreślił, że co do zasady podziela zarzuty Naszej Kancelarii co do abuzywności klauzul umownych skutkujących nieważnością umowy. Sąd podkreślił, że kwestionowane postanowienia nie są zawarte nawet w samej umowie tylko w załączniku do umowy, tj. regulaminie kredytu hipotecznego, który jest wzorcem umownym wytworzonym przez Bank. Podkreślił przy tym, że Bank zastrzegł sobie w treści Regulaminu prawo do jednostronnej zmiany jego postanowień, co już samo w sobie daje możliwość do jednostronnego kształtowania sytuacji Powodów.
Ponadto Sąd wskazał, że w regulaminie w § 7 ust. 4 w zw. z § 2 ust. 12 Bank zastrzegł sobie możliwość jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania przez to, że przeliczenie waluty obcej stanowiące podstawę wyliczenia zobowiązania Naszych Klientów miało być dokonywane według tabel kursowych określanych przez Bank. Sądu zaznaczył, że nie ma znaczenia jak faktycznie Bank kształtował swoją tabelę czy było to dokonywane według kryteriów zobiektywizowany czy nie, ważna jest sama Umowa z której treści nie wynika jak Bank będzie ustalał kursy w tabeli.
Sąd mając na uwadze pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w uchwale w sprawie III CZP 40/22, uznał, że tego typu postanowienia są abuzywne oraz nie mogą zostać zastąpione innymi postanowieniami. Natomiast usunięcie tych postanowień z umowy prowadzi do deformacji stosunku zobowiązaniowego, wobec czego nie ma innej możliwości niż uznanie tej umowy za nieważną w całości.
Sąd odnosząc się do zarzutów Pozwanego, że Nasi Klienci mogli zawrzeć aneks, który umożliwiłby im spłatę kredytu bezpośrednio w walucie kredytu z pominięciem klauzul przeliczeniowych zawartych w Regulaminie stwierdził, że nie ma to znaczenia, ponieważ Klienci Kancelarii nie mają takiego obowiązku, a umowa jest oceniana według stanu z chwili zawarcia.
Sąd powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego potwierdził twierdzenia Naszej Kancelarii, że nawet zawarcie takie aneksu nie sanuje abuzywnych postanowień umowy oraz nieważności całej Umowy. Na zakończenie Sąd odniósł się do zarzutu zatrzymania zgłoszonego przez Pozwanego i uznał, że był to zarzut nieprawidłowy i przez to nieskuteczne, a ponadto spóźniony.
Zdaniem Sądu wskutek uznania Umowy łączącej Naszych Klientów z Bankiem za nieważną, świadczenie Naszych Klientów było świadczeniem nienależnym, co za tym idzie powinno zostać w całości zwrócone przez Bank.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Anna Jagielska – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.