Wyrokiem z dnia 22 marca 2023 r. wydanym w sprawie o sygn. akt XXVIII C 12106/21, Sąd Okręgowy w Warszawie, XXVIII Wydział Cywilny w składzie sędziego Aleksandry Orzechowskiej ustalił, że umowa o kredyt budowlany w walucie wymienialnej zawarta w październiku 2007 roku pomiędzy naszymi Klientami a poprzednikiem prawnym pozwanego BGŻ S.A. z siedzibą w Warszawie (obecnie: BNP Paribas Bank Polska S.A. z siedzibą w Warszawie) jest nieważna oraz zasądził od pozwanego łącznie na rzecz klientów naszej Kancelarii kwoty 115 639 zł i 43 668,51 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 6 kwietnia 2023 roku do dnia zapłaty, w pozostałej części powództwo zostało oddalone. Ponadto Sąd zasądził od pozwanego Banku na rzecz klientów naszej Kancelarii kwotę 11 834 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
W niniejszej sprawie pozew został złożony we wrześniu 2021 r., w którym wnieśliśmy o ustalenie nieważności umowy kredytu denominowanego, a także jako ewentualne roszczenie zażądano tzw. odfrankowienia kredytu na skutek ustalenia bezskuteczności klauzul przeliczeniowych. W treści uzasadnienia powództwa wskazano m.in. że w zawartej umowie kredytu oraz w regulaminie kredytu hipotecznego i budowlanego znajdują się klauzule abuzywne, które są niedozwolone, niewiążące i bezskuteczne wobec kredytobiorców. W związku z tym konsekwencją zastosowania przez Bank postanowień umownych o charakterze niedozwolonym jest upadek całej umowy.
Pozwany Bank w odpowiedzi na pozew zakwestionował zasadność zgłoszonych roszczeń, wskazując przy tym, że umowa kredytu jest ważna i w związku z tym powództwo powinno zostać oddalone w całości.
W ramach postępowania dowodowego Sąd pominął wnioski dowodowe o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, jako mające wykazać fakty nieistotne dla rozstrzygnięcia w sprawie. Ponadto na pierwszym terminie rozprawy przesłuchał strony postępowania, ograniczając się do przesłuchania jedynie kredytobiorców, co do okoliczności zawarcia umowy, zakresu informacji udzielonych im na temat ryzyka zmian kursu CHF, braku możliwości negocjacji oraz indywidualnego uzgodnienia treści postanowień umownych.
Ponadto Sąd na rozprawie uzyskał również od naszych klientów potwierdzenie ich stanowiska w zakresie woli ustalenia nieważności umowy w całości oraz świadomości konsekwencji takiego rozstrzygnięcia. Następnie po wysłuchaniu stanowisk końcowych stron rozprawa została zamknięta i ogłoszono wyrok poprzez odczytanie sentencji i podanie ustnych zasadniczych motywów rozstrzygnięcia.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia wskazano, że Sąd podziela argumentację wskazaną przez stronę powodową odnośnie do abuzywności klauzul przeliczeniowych znajdujących się w umowie oraz faktu, że po ich eliminacji umowa nie może być w dalszym ciągu wykonywana, dlatego zdaniem Sądu zasadne było stwierdzenie nieważności umowy i zasądzenie od strony pozwanej zwrotu wpłaconych kwot na rzecz banku, jako świadczenia nienależnego spełnionego na podstawie nieistniejącego stosunku prawnego.
Ze względu na złożone przez klientów naszej kancelarii na rozprawie oświadczenia o świadomości skutków związanych ze stwierdzeniem nieważności umowy kredytu, którego skutkiem było ustanie stanu bezskuteczności zawieszonej przedmiotowej umowy, Sąd zasądził od Banku na rzecz Klientów naszej Kancelarii odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 6 kwietnia 2023 r., dając tym samym możliwość pozwanemu w terminie 14 dni od dnia następnego po wydaniu wyroku na dobrowolne spełnienie świadczenia.
Zarzut zatrzymania zgłoszony przez Bank nie został uwzględniony, co prawda kwestia możliwości skutecznego podnoszenia tego zarzutu na ten moment jest sporna, jednakże Sąd rozpoznający sprawę stanął na stanowisku, że zarzut pozostaje w sprzeczności z okolicznościami związanymi ze sprawą i pozostaje w sprzeczności z celem zapadłego wyroku, a poza tym stronie pozwanej przysługuje dalej idący zarzut potrącenia, z którego nie skorzystała.
Zapadły wyrok w niniejszej sprawie jest nieprawomocny. Jednakże biorąc pod uwagę dotychczasowe orzecznictwo, należy wyrazić nadzieję, że w razie złożenia przez pozwanego apelacji, wyrok utrzyma się w II instancji.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski i adw. Tomasz Pietrusiak – Kancelaria adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.