Dnia 3 stycznia 2024 r., Sąd Okręgowy w Warszawie po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy o sygn. akt XXVIII C 15711/23 z powództwa Klientów naszej Kancelarii przeciwko Deutsche Bank Polska S.A. o ustalenie i zapłatę, ustalił, że umowa kredytu z 2008 r. jest nieważna i zasądził od pozwanego banku na rzecz Powodów kwotę 295 596,42 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 26 września 2023 r. do dnia zapłaty oraz ustalił, że całość kosztów postępowania ponosi pozwany. Sąd oddalił powództwo w nieznacznym zakresie.
Powodowie domagali się ustalenia nieważności umowy z 2008 r. oraz zasądzenia od pozwanego kwot tytułem świadczenia nienależnego. Uzasadnili to faktem, iż w powyższej umowie zawarte były klauzule abuzywne, które nie wiążą ich, a w związku z tym, że określają główne świadczenia stron, umowa nie może bez nich istnieć. Postanowienia takie są sprzeczne z naturą stosunku zobowiązaniowego i dobrymi obyczajami oraz naruszają interesy konsumenta.
Powodowie podnieśli również, iż bank nie wywiązał się z ciążącego na nim obowiązku informacyjnego, gdyż każda umowa zawierana z konsumentem musi być sporządzona w zrozumiałym języku, a kwestie, których klienci nie rozumieją muszą być im w sposób jasny wytłumaczone. Poza tym, nie wskazano konkretnych elementów, które powinna zawierać umowa kredytu hipotecznego (przede wszystkim świadczenie kredytobiorcy), co stanowiło naruszenie art. 69 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy Prawo bankowe.
W tym postępowaniu, Klienci Kancelarii zawarli umowę na wzorcu umowy przedstawionym im przez pracowników Banku. Umowy nie można było negocjować. Klientom nie wyjaśniono mechanizmu przeliczeniowego zawartego w zapisach umowy ani faktycznego ryzyka jakie wiąże się z podpisaniem tego typu umowy. Kredyt we frankach został im przedstawiony jako w pełni bezpieczny, a kurs franka szwajcarskiego jako stabilny i pewny.
Sąd przyznał rację argumentacji zawartej w treści pozwu jak i modyfikacji i ustalił nieważność spornej umowy. Sąd uznał, iż nasi Klienci mieli interes prawny w unieważnieniu umowy. Oczywistym dla Sądu był również fakt, że Klienci posiadali status konsumenta.
Nieważność umowy o kredyt zawartej przez strony skutkowała zaś uznaniem za zasadne żądanie Powodów o zwrot tego, co na jej podstawie świadczyli zgodnie z treścią art. 410 k.c. W konsekwencji czego, Sąd zasądził na rzecz Naszych Klientów środki uiszczonej przez nich na rzecz Banku w wykonaniu tejże umowy tytułem zwrotu nienależnego świadczenia tj. kwotę 295 596,42 zł. Sąd oddalił powództwo co do kwoty 3 100,00 zł wynikającej z zaświadczeń o historii rachunku i prowizji przygotowawczej. Sąd oddali również powództwo w niewielkim stopniu w zakresie odsetek, zasądzając je na rzecz Klientów Kancelarii nie od dnia następnego po dniu doręczenia modyfikacji ale od dnia następnego po 7 dniach od doręczenia modyfikacji.
Sąd podzielił więc zaprezentowaną przez naszą Kancelarię argumentację w zakresie nieważności przedmiotowej umowy kredytowej i zasadności zasądzenia od pozwanego Banku na rzecz naszych Klientów zwrotu środków pieniężnych wpłaconych tytułem jej wykonania.
Zapadły wyrok jest nieprawomocny, jednak mając na uwadze kierunek linii orzeczniczej należy wyrazić nadzieję, że wyrok utrzyma się w II instancji.
Sprawę prowadził adw. Jacek Sosnowski i adw. Anna Dubleska-Grzywaczewska – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni
https://youtu.be/BuTXItHk2Kw?si=dN6RdJ7SA_wDSQn2