Wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2024 roku, wydanym w sprawie o sygnaturze akt XXVIII C 13412/21, Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny zawarta w dniu 28 września 2006 roku pomiędzy naszymi Klientami a pozwanym bankiem, jest nieważna. Sąd jednocześnie zasądził od strony pozwanej Banku Millennium S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz naszych Klientów do ich majątku wspólnego kwotę 69 277,85 złotych oraz kwotę 19 803,11 CHF. Wszystkie w/w. kwoty wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 21 października 2021 roku do dnia zapłaty. Ponadto zasądził od pozwanego banku na rzecz Klientów kancelarii do ich majątku wspólnego kwotę 11 868 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 10 800 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.
Postepowanie toczące się przed Sądem I instancji trwało 30 miesięcy. W tym czasie przeprowadzona została wyłącznie jedna rozprawa na której Sąd wydał wyrok.
Korzyść finansowa naszych Klientów w związku z wygraniem niniejszej sprawy wyniosła ponad 81 145,85 złotych oraz 19 803,11 CHF. Dodatkową korzyścią dla naszych Klientów są odsetki od zasądzonych kwot liczone od dnia 21 października 2021 roku do dnia zapłaty.
Sąd Okręgowy wskazał, że powodowie niewątpliwie mieli interes prawny w żądaniu ustalenia nieważności umowy kredytu.
W ocenie Sądu sposób określenia przez pozwany Bank mechanizmu indeksacji poprzez odesłanie do kursów walut ustalanych w Tabelach kursowych tworzonych przez Bank jest wadliwy. Postanowienia te nie są jednoznaczne ani zrozumiałe dla konsumentów, a pozwany bank nie przedstawił naszym Klientom informacji o tym w jaki sposób i w oparciu o co tworzy te tabele.
W ocenie Sądu warunki umowy powinny być sformułowane w sposób jednoznaczny i zrozumiały dla przeciętnego konsumenta. Powinna im towarzyszyć także informacja w zakresie tych warunków oraz ich wpływu na sytuacje kredytobiorców. W ocenie Sądu obowiązek informacyjny w tym zakresie nie został w sposób należyty wypełniony przez pozwany bank gdyż, nie zostało wskazane konsumentom jak ich zadłużenie oraz wysokość raty będzie się kształtować w okresie obowiązywania umowy, w sytuacji gdyby doszło do wzrostu wartości waluty obcej. Sąd wskazał, że wobec braku zaprezentowania przez bank symulacji kształtowania się kursu, Klienci kancelarii nie mogli zobrazować sobie realnego wzrostu wartości franka szwajcarskiego, byli przeświadczeni, że może dojść do niewielkich wahań kształtowania się kursu waluty obcej podczas gdy w rzeczywistości ryzyko wzrostu kursu waluty obcej było niemal nieograniczone.
Powyższe postanowienia w ocenie Sądu wprowadzały nierównowagę pomiędzy stronami. W konsekwencji Sąd uznał te postanowienia umowne za abuzywne co doprowadziło do uznania całej umowy za nieważną.
W przedmiotowej sprawie pełnomocnik pozwanego Banku złożył wniosek o sporządzenie oraz doręczenie uzasadnienia wyroku, co może stanowić zapowiedź złożenia apelacji. Nie mniej jednak mając na uwadze ugruntowaną już linię orzeczniczą w tego typu sprawach, należy wyrazić nadzieję, że w takim wypadku Sąd utrzyma korzystny dla naszych Klientów wyrok w mocy.
Sprawę prowadził adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Dennis Jonczyk – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.