Wyrokiem z dnia 9 października 2023 r., Sąd Apelacyjny w Warszawie Wydział I Cywilny wydanym w sprawie o sygn. I ACa 1039/22 nieznacznie zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 30 marca 2022 r. (sygn. akt XXVIII C 2021/21), na skutek apelacji Pozwanego w ten sposób, że oddalił powództwo o zapłatę odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 339 587,26 zł od dnia 1 marca 2022 r. do dnia zapłaty oraz zastrzegł, że wypłata zasądzonej kwoty głównej nastąpi po zaofiarowaniu przez Powodów na rzecz pozwanego Banku kwoty 375 966,22 zł albo zabezpieczeniu roszczenia o zwrot wyżej wymienionej kwoty. Sąd zasądził również od Powszechnej Kasy Oszczędności Bank Polski spółki akcyjnej z siedzibą w Warszawie na rzecz Klientów kancelarii kwotę 8100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego. W pozostałym zakresie Sąd Apelacyjny oddalił powództwo.
W związku z tym, umowa kredytu mieszkaniowego Własny Kąt hipoteczny zawarta między Powodami a Pozwanym – Powszechną Kasą Oszczędności Bankiem Polskim S.A. z siedzibą w Warszawie w 2006 r. została ustalona jako nieważna.
Apelacja została wniesiona 26 lipca 2022 r., w związku z tym postępowanie apelacyjne trwało 14 miesięcy.
Powodowie zawarli w sierpniu 2006 r. z pozwanym bankiem umowę kredytu mieszkaniowego Własny Kąt hipoteczny spłacanego w ratach annuitetowych, udzielonego w walucie wymienialnej na budowę domu jednorodzinnego. 15 kwietnia 2021 roku wnieśli o ustalenie nieważności tej umowy. Powodowie zmodyfikowali powództwo w niniejszej sprawie, w ten sposób, że obok dochodzonego dotychczas żądania ustalenia nieważności umowy wnieśli również o zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów solidarnie (ewentualnie do majątku wspólnego, ewentualnie w udziale po 1/2 na rzecz każdego z powodów) kwoty 339.587,26 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia następnego po dniu doręczenia odpisu modyfikacji powództwa Pozwanemu do dnia zapłaty.
Powodowie sformułowali również żądania ewentualne na wypadek nieuwzględnienia przez Sąd roszczeń głównych. W każdym przypadku, Powodowie wnieśli o zasądzenie od Pozwanego na rzecz Powodów solidarnie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.
Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości ( w tym powództw ewentualnych) oraz o zasądzenie od Powodów na rzecz strony pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych – wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.
Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny dnia 30 marca 2022 r. przychylił się do żądania naszych Klientów, a więc uznał, że powództwo jest zasadne, a niniejsza umowa kredytu nieważna. Ustalił również, że Powodowie zawierając sporną umowę kredytu działali jako konsumenci.
Sąd ustalił, iż w umowie kredytu znalazły się postanowienia niedozwolone w rozumieniu art. 3851 k.c. Zgodnie z brzmieniem powołanego przepisu, postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (tzw. klauzule abuzywne).
Stosownie do art. 385 2 k.c., oceny zgodności postanowienia umowy z dobrymi obyczajami dokonuje się według stanu z chwili zawarcia umowy, biorąc pod uwagę jej treść, okoliczności zawarcia oraz uwzględniając umowy pozostające w związku z umową obejmującą postanowienie będące przedmiotem oceny.
Według Sądu w okolicznościach niniejszej sprawy, Powodowie bez wątpienia nie mieli wpływu na kształt kwestionowanych postanowień umowy (postanowień dotyczących sposób ustalania kursu waluty). Pozwany nie wykazał, że Powodowie indywidulanie uzgodnili postanowienia dotyczące klauzul waloryzacyjnych, w tym sposobu ustalenia wysokości kursów walut.
W konsekwencji abuzywności klauzul dotyczących denominacji, stosownie do art. 3851 § 1 k.c. nie wiążą one konsumentów (Powodów). Z kolei zgodnie z art. 3851 § 2 k.c. wobec ustalenia abuzywności klauzul, strony pozostałyby związane umową kredytu w pozostałym zakresie, pod warunkiem, że umowa mogłaby być wykonywana pomimo pozbawienia jej usuniętych z niej klauzul waloryzacyjnych.
Usunięcie z przedmiotowej umowy kredytu kwestionowanych w pozwie klauzul umownych jako abuzywnych, prowadzi do nieważności umowy, bowiem możliwość jej wykonywania w kształcie pozbawionym tych klauzul wydaje się wątpliwa.
W ocenie Sądu, nie były trafne zarzuty strony pozwanej, jakoby powodowie nie mieli interesu prawnego w żądaniu ustalenia nieważności przedmiotowej Umowy. Sąd ustalił, że Powodowie jak najbardziej mają interes prawny w żądaniu ustalenia w rozumieniu art. 189 kpc.
Mając powyższe na względzie, Sąd ustalił w wyroku, że umowa kredytu z dnia 30 sierpnia 2006 roku zawarta pomiędzy Powodami, a Pozwanym, jest nieważna w całości.
W związku z tym, iż Sąd Apelacyjny przychylił się do uznania umowy za nieważną przez Sąd Okręgowy, wyrok Sądu Apelacyjnego jest prawomocny.
Sprawę prowadziła Kancelaria Adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.