Wyrokiem z dnia 9 maja 2022 roku wydanym w sprawie o sygn. akt II C 711/18 Sąd Okręgowy w Warszawie II Wydział Cywilny ustalił nieważność umowy zawartej przez naszych Klientów z mBank S.A. w Warszawie oraz zasądził na ich rzecz kwotę 92.641,54 zł oraz 20.501,25 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, jednocześnie zaś obciążył Pozwanego w całości kosztami procesu, pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie Referendarzowi Sądowemu. 

Pozew w niniejszej sprawie wpłynął do Sądu Okręgowego w Warszawie w sierpniu 2018 roku. Sprawa została rozpoznana na dwóch terminach posiedzeń, zaś sam wyrok wydany został na posiedzeniu niejawnym, po odebraniu przez Sąd ostatecznych pisemnych stanowisk w sprawie.

W międzyczasie postępowanie uległo zawieszeniu na czas trwania postępowania przed TSUE w sprawie C-260/18 (sprawa Państwa Dziubak), co odbyło się z korzyścią dla sprawy, bowiem stanowisko prawne wyrażone przez TSUE w rzeczonym orzeczeniu zostało uwzględnione przy ferowaniu przez Sąd wyroku w niniejszej sprawie. 

W ocenie Sądu przedmiotowa umowa jest sprzeczna z art. 3531 k.c. i art. 69 ust. 1 i 2 ustawy Prawo bankowe, a w konsekwencji nieważna na podstawie art. 58 § 1 k.c. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym zasadą swobody umów, Powodowie w chwili podpisania umowy powinni byli  bowiem posiąść wiedzę, jaka jest dokładna kwota kredytu.

Tymczasem w dacie zawarcia umowy Kredytobiorcy nie mieli wiedzy, ile będzie wynosić kwota udzielonego kredytu w walucie obcej, co wynika z faktu, że kwota kredytu wyrażona w polskich złotych, wskazana w § 1 ust. 3A umowy kredytu, była kwotą informacyjną i została następnie ustalona wg kursu kupna waluty z tabeli kursowej banku.

Wobec zastosowanego mechanizmu indeksacji w dniu uruchomienia kredytu początkowa kwota kredytu, wyrażona w złotych polskich, była przeliczona na CHF. Poprzez jednostronne i arbitralne określanie kursu CHF przez Bank, nasi Klienci dowiedzieli się o wysokości kwoty kredytu w CHF przy jego wypłacie, po zastosowaniu dowolnie ustalonego przez Bank kursu CHF.

Ponadto zobowiązanie strony powodowej ustalane było przez Bank w walucie CHF, która w okresie spłaty kredytu była podstawą określania wysokości kapitału pozostałego do spłaty oraz odsetek. Oznacza to, że nie tylko wysokość kapitału kredytu była jednostronnie ustalona przez Pozwanego, lecz w każdym okresie trwania kredytu mBank S.A. naliczał dodatkowo odsetki od kapitału powstałego w wyniku zastosowania dowolnie ustalonego kursu CHF.

W umowie określone zostały wyłącznie kwoty uruchomienia kredytu, tj. zobowiązanie banku do wypłaty określonej kwoty wyrażonej w PLN. Nie zostały tam jednak określone świadczenia Powodów tj. wysokość salda kredytu, sposób jego wyliczenia oraz zasady, w oparciu o które miały być określone zobowiązania w postaci spłaty rat. W konsekwencji Powodowie według stanu na dzień zawarcia umowy w żaden sposób nie byli w stanie określić wysokości swojego zadłużenia (salda kredytu). Wysokość zobowiązania naszych Klientów według postanowień umowy mógł bowiem dowolnie kształtować pozwany Bank i wyłącznie od jego woli zależała wysokość tych świadczeń. Powyższe prowadziło Sąd do konstatacji, iż zawarta przez Strony umowa jest nieważna. 

Spornej umowie, zdaniem Sądu, niewątpliwie walor nieważności przypisać należy również z uwagi na abuzywność zawartych w niej postanowień umownych, określających główne świadczenia stron. Sąd podkreślił, że sporne postanowienia umowne nie były z naszymi Klientami indywidualnie uzgadniane.

Nie sposób bowiem uznać, jakoby negocjowanie kwoty kredytu, okresu jego spłaty, określenie terminu płatności oraz dokonanie wyboru kredytu w walucie CHF, a wreszcie wybór tego właśnie rodzaju kredytu, mogły być uznane za indywidualne uzgadnianie treści spornych postanowień umownych. Fakt wyboru przez Powodów umowy kredytu, nieokreślającej nawet później kwoty kapitału, do którego spłaty byli zobowiązani, nie zmienia faktu, że cały zespół postanowień wprowadzających waloryzację kwoty kredytu nie był z nimi indywidualnie uzgodniony.

Dotyczy to również elementów mechanizmu waloryzacji, immanentnie związanego z wyborem kredytu waloryzowanego CHF. Sporne postanowienia umowne określają wysokość kredytu i rat spłaty kredytu, a więc tych elementów umowy, dla których w ogóle została ona zawarta, a jednocześnie cech przedmiotowo istotnych każdej umowy kredytu. Stanowią więc niewątpliwie główne świadczenie stron. Jednakże nie są sformułowane jednoznacznie, co wynika już z samego faktu, że zarówno w umowie jak i w regulaminie udzielania kredytów hipotecznych waloryzowanych kursem CHF nie znalazło się miejsce dla definicji tabeli kursowej banku, nie wspominając o precyzyjnym wskazaniu sposobu obliczania kursów walut przez Pozwanego.

Ocena klauzul waloryzacyjnych, zawartych w umowie jako abuzywne i jednocześnie brak możliwości zastąpienia jej innymi klauzulami, skutkuje brakiem zgodnych oświadczeń woli stron w chwili zawarcia umowy w tym zakresie, a zatem skutek prawny jest taki sam, jak przy stwierdzeniu nieważności na podstawie art. 69 ust. 1 i 2 ustawy Prawo bankowe w związku z 3531 k.c. i art. 58 § 1 k.c.

Eliminacja takich klauzul spowoduje, co wynika jednoznacznie również ze stanowiska Pozwanego, że powstanie stosunek umowny nieznany obrotowi gospodarczemu i na który żadna instytucja finansowa by się nie zgodziła. Sąd nie miał wątpliwości, że gdyby przedmiotowa umowa bez klauzul abuzywnych tj. de facto kredyt złotowy oprocentowany stawką LIBOR został zaproponowany przez Konsumentów, Bank nie zgodziłby się na jej zawarcie. Brak porozumienia co do głównych świadczeń stron skutkuje zaś upadkiem umowy w całości jako nieważnej.

Stwierdzenie nieważności umowy powodowało obowiązek dokonania zwrotu wzajemnych świadczeń pomiędzy jej stronami, stosownie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Dlatego też Sąd zasądził na rzecz naszych Klientów wszelkie świadczenia uiszczone przez nich na rzecz Pozwanego. Powództwo uległo oddaleniu jedynie w zakresie roszczenia odsetkowego za okres przed datą doręczenia odpisu pozwu. 

Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski. i adw. Katarzyna Wójcik – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni

Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania

 

Unieważnienie kredytu frankowego mBank i 92.641,54 zł oraz 20.501,25 CHF dla naszych Klientów. Wygrywamy w Warszawie

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *