W dniu 15 września 2021r. Sąd Okręgowy w Katowicach II Wydział Cywilny w składzie: Przewodnicząca – SSO Joanna Kurek-Pachla wydał wyrok w sprawie o sygnaturze akt: II C 241/21, w którym ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „Multiplan” waloryzowany kursem CHF zawarta we wrześniu 2008 r. pomiędzy powodem i BRE Bankiem Spółką Akcyjną z siedzibą w Warszawie, którego następcą prawnym jest pozwany mBank Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie jest nieważna oraz zasądził od pozwanego na rzecz powoda zwrot kosztów procesu w wysokości 6417 zł.

Pozew wpłynął do Sądu w lutym 2021 r., a wyrok zapadł po przeprowadzeniu 1 rozprawy – w dniu 1 września 2021 r.

Sąd ograniczył postępowanie dowodowe wyłącznie do przesłuchania powoda. Pominął z kolei jako nieistotne wnioski o przesłuchanie świadka Banku oraz dowód z opinii biegłego.

 

Sprawa dotyczyła kredytu, który został udzielony na finansowanie nabycia lokalu mieszkalnego położonego w Olkuszu oraz finansowanie kosztów okołokredytowych.

Kredyt ten był tzw. kredytem indeksowanym do CHF, tj. takim, w którym kwota udzielonego kredytu była wyrażona w złotówkach. 

Pozwany Bank w odpowiedzi na pozew wnosił o oddalenie powództwa, podnosząc m. in. iż jego zdaniem sporna umowa jest ważna, zgodna z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, w tym regulacjami Kodeksu cywilnego oraz Prawa Bankowego, a także zarzut przedawnienia roszczeń.

Pełnomocnik banku argumentował również, że powód nie posiada tzw. interesu prawnego w domaganiu się ustalenia nieważności umowy kredytu.

W treści umowy, co potwierdził Sąd I instancji, znalazły się typowe dla umowy kredytu waloryzowanego do CHF byłego BRE Banku klauzule przeliczeniowe, które już wielokrotnie były kwestionowane przez Sądy orzekające terenie całego kraju.

Zdaniem Sądu I instancji powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości. Sąd podzielił stanowisko powoda podnoszone w sprawie, zgodnie z którym łącząca strony umowa zawierała postanowienia abuzywne oraz że po ich wyeliminowaniu z treści umowy należy ustalić, iż jest ona nieważna w całości.

Jak wynika z ustnych motywów rozstrzygnięcia, sporna umowa jest nieważna ze skutkiem ex tunc (tzn. wstecz, od momentu dokonania czynności). Sąd uznał, że postanowienia umowy dotyczące zasad ustalania kursów waluty do której kredyt był indeksowany (klauzule waloryzacyjne), stanowią niedozwolone postanowienia umowne. 

Zdaniem Sądu I instancji w dacie zawarcia spornej umowy istniała prawna możliwość zawarcia umowy kredytu waloryzowanego do waluty obcej, a także wprowadzenia do umowy klauzul waloryzacyjnych. Jednakże powinno to zostać zrobione w sposób czytelny i przejrzysty, czego w stanie faktycznym sprawy niewątpliwie zabrakło. Sposób przeliczania kredytu i rat do waluty obcej winien być bowiem zrozumiały dla kredytobiorcy.

Co więcej, sporna umowa została zawarta według standardowego wzorca, którego powód jako konsument nie mógł negocjować.

Klauzule przeliczeniowe w ocenie Sądu stanowią główne świadczenia umowne. Powinny one podlegać ocenie na dzień zawarcia umowy, dlatego wszelkie ewentualne aneksy pozostawały bez znaczenia dla weryfikacji umowy. Jako, że tych postanowień nie można zastąpić innymi regulacjami dyspozytywnymi, czy to na podstawie umowy, czy przepisów prawa powszechnie obowiązującego, umowa musiała upaść w całości. Decydująca w tym zakresie była wola konsumenta – powoda, który na rozprawie wprost oświadczył, że domaga się unieważnienia umowy i godzi się ze skutkami nieważności.

Na zakończenie Sąd wskazał, że oczywiście nietrafny był zarzut strony pozwanej o braku interesu prawnego w domaganiu się ustalenia nieważności umowy kredytu. Kredyt hipoteczny to bowiem długoletni stosunek prawny, dlatego powód miał prawo domagać się zweryfikowania przez Sąd treści umowy i (ewentualnej) konieczności realizacji zobowiązań umownych z niej wynikających w perspektywie kolejnych lat. 

W konsekwencji powyższego rozstrzygnięcia Sąd zasądził również zwrot kosztów procesu.

Powyższy przykład dobitnie pokazuje, że ewidentnie umacnia się korzystna dla „Frankowiczów” linia orzecznicza w sprawach kredytów indeksowanych do CHF byłego BRE Banku S.A. (obecnie m Bank). Jest to bowiem kolejny  wyrok w sprawie przeciwko temu Bankowi uzyskany przez Kancelarię Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.

Sprawę prowadzą: adwokat Jacek Sosnowski

Unieważnienie kredytu „Multiplan” mBank. Wygrywamy w Katowicach w 6 miesięcy na 1 rozprawie

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *