W dniu 27 października 2021 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, I Wydział Cywilny, sygn. akt. I C 175/21 w sprawie z powództwa kredytobiorcy przeciwko PKO BP S.A.  z siedzibą w Warszawie, wydał wyrok, w którym ustalił, że umowa Własny Kąt Hipoteczny zawarta z 23 stycznia 2006 r. Powszechną Kasą Oszczędności Bankiem Polskim S.A. z siedzibą w Warszawie jest nieważna i zasądził od  pozwanego banku na rzecz naszego klienta na naszego Klienta zwrot kosztów postępowania oraz zwrot kosztów zastępstwa procesowego.

Jednocześnie sąd zasądził na rzecz klienta kwotę stanowiącą nadpłatę na nad udostępnionym przez bank kapitałem, bowiem na dzień składania pozwu Powód spłacił już udostępniony mu przez bank kapitał. Sąd z uznaniem odniósł się do takiej konstrukcji pozwu, bowiem wskazał, że tym samym nie będą konieczne między stronami dalsze rozliczenia.

W niniejszej sprawie bank podnosił szeroko zarzuty skierowane przeciwko zasadności wysuwanych przez naszego Klienta roszczeń, jednakże Sąd Okręgowy w Gliwicach w osobie SSO Wojciecha Hajduka nie wziął kreowanych przez bank twierdzeń pod uwagę, uznając słusznie i zgodnie z orzecznictwem TSUE, że tak skonstruowana umowa kredytowa jest nieważna.

Pozwem z marca 2021 r. skierowaliśmy roszczenia przeciwko PKO BP S.A. z siedzibą w Warszawie do Sądu Okręgowego w Gliwicach, w którym żądaliśmy w imieniu naszego Klienta stwierdzenia nieważności wyżej umowy kredytowej denominowanej w CHF, ewentualnie jej tzw. odfrankowienia.

W przedmiotowym pozwie Powód zarzucił bankowi, m.in. że w ww. umowie kredytu zostały zawarte klauzule niedozwolone. Powód wskazał m.in. na postanowienia, te nie zostały z nim  indywidualnie uzgodnione, są nietransparentne, kształtują prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszają jego interesy.

Powód podniósł również, że konsekwencją uznania kwestionowanych postanowień za abuzywne jest to, iż są one bezskutecznie i nie wiążą stron. Ponadto Powód podniósł także, że ww. umowa jest nieważna  z uwagi na to, że jest sprzeczna z ustawą prawo bankowe, ponieważ kwota kredytu została określona ww. umowie niejednoznacznie. Ponadto przedmiotowa umowa sprzeczna jest również z zasadą ekwiwalentności świadczeń strony, co przejawia się w przerzuceniu całości ryzyka wynikającego z umowy na konsumentów, o czym w dniu podpisania umowy klienci nie zostali poinformowani. 

Wobec złożonego pozwu bank wystosował w kwietniu 2021 r. odpowiedź, w której zakwestionował wszelkie zarzuty Powoda,  wskazując, że umowa jest ważna, nie jest sprzeczna z ustawą prawo bankowe, prawa i obowiązki stron zostały unormowane zgodnie z wolą stron a ponadto klauzule zawarte w ww. umowie kredytu nie stanowią zapisów abuzywnych, zaś klient został wyczerpująco poinformowany o specyfice kredytu powiązanego z walutą obcą.

Bank wskazywał także, że gdyby jednak Sąd uznał, że ww. klauzule są abuzywne to można uzupełnić umowę innym miernikiem wartości w postaci kursu średniego NBP. Ponadto bank podniósł m.in. zarzut braku interesu prawnego w ustaleniu nieważności, a także ze wszech miar chybiony  i nie brany pod uwagę w orzecznictwie, zarzut przedawnienia roszczeń Powodów. 

W niniejszej sprawie miało miejsce tylko jedno posiedzenie Sądu w dniu 27 października 2021 r., podczas którego przesłuchano świadka zgłoszonego przez pozwany bank oraz naszego Klienta. 

Świadek, w związku ze znacznym upływem czasu nie pamiętał okoliczności podpisania umowy – był w stanie wypowiedzieć się jedynie o ogólnych procedurach.

Stąd też kluczowe stało się przesłuchanie Powoda.

Powód opisał jak wyglądały okoliczności zawarcia umowy, wskazał na podkreślanie przez pracownika banku stabilności waluty CHF i jej bezpieczeństwa. Zaznaczał, że nie miał możliwości negocjowania umowy, oraz, że nikt nie wyjaśniał mu konstrukcji umowy kredytu denominowanego. 

Wyrok zapadł w tym samym dniu, tj. 27 października 2021 r. W ustnych motywach Sąd jednoznacznie podzielił stanowisko strony powodowej, wskazał też na niedozwolony charakter klauzul przeliczeniowych..

Jak wynika z powyższego, sprawa, od momentu jej skierowania Sądu Okręgowego w Gliwicach do jej zakończenia w I instancji, trwała 7 miesięcy. 

Mamy nadzieję, że  – o ile od powyższego wyroku zostanie wniesiona apelacja – Sąd II instancji utrzyma przedmiotowy wyrok w mocy, ponieważ jest on zgodny z prawem polskim i europejskim, podtrzymuje jednocześnie kształtującą się w sądach powszechnych korzystną dla konsumentów linię orzeczniczą w stosunku do umów denominowanych w walucie obcej zawieranych z PKO BP S.A. 

Co niezwykle istotnie – opisany wyrok stanowi jedno z pierwszych orzeczeń tej treści dla umowy PKO BP Własny Kąt Sądu Okręgowego w Gliwicach. Do tej pory zauważalne było w tym sądzie orzecznictwo niekorzystne dla konsumentów na tle tego wzorca umowy. Miejmy nadzieję, że nasz wyrok zapoczątkuje korzystny dla kredytobiorców trend również przed Sądem Okręgowym w Gliwicach.

Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz r.pr. Małgorzata Wilczek, Kancelaria adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni

Inne ciekawe wygrane znajdziesz na naszym kanale YouTube 

 

Unieważnienie kredytu PKO BP „Własny Kąt Hipoteczny”. Ekspresowo WYGRYWAMY w Gliwicach w 7 MIESIĘCY na 1 ROZPRAWIE

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *