Wyrokiem z dnia 6 grudnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Katowicach w sprawie o sygn. akt: I C 390/21 ustalił nieważność całej umowy kredytu na cele mieszkaniowe z 2007 r. w brzmieniu ustalonym aneksem zawartym w czerwcu 2008 r. Sprawa dotyczyła umowy zawartej z byłym Bankiem BZ WBK. Obecnie stroną postępowania jest Santander Bank Polska S.A. w Warszawie.
Pozew wpłynął do Sądu 23 marca 2021 r., zatem postępowanie w Sądzie I instancji trwało niecałe 9 miesięcy. Wyrok zapadł po przeprowadzeniu 1 rozprawy zdalnej.
Przedmiotowa sprawa dotyczyła kredytu zaciągniętego przez kredytobiorców pierwotnie w złotych polskich. Dopiero w kolejnym roku kredyt ten został przewalutowany na tzw. „frankowy”. Dodatkową trudność powodowała okoliczność, iż Klientka była pracownicą Banku, w którym zaciągała kredyt.
Nasi Klienci potrzebowali kredytu na budowę domu jednorodzinnego. Obszernie argumentując stanowisko podnieśliśmy, że postanowienia wprowadzone przez Bank na mocy aneksu dotyczące zasad ustalania kursów wymiany są sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco naruszają ich interesy oraz wprowadzają rażącą dysproporcję praw i obowiązków stron, przyznając tylko jednej ze stron uprawnienie do dowolnego ustalania kryteriów wpływających na wysokość świadczeń.
Na naszych Klientów prócz ryzyka kursowego zostało również przerzucone ryzyko całkowicie dowolnego kształtowania kursów wymiany walut przez pozwanego.
Pozwany Bank w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości.
Zdaniem Sądu powództwo główne zasługiwało na uwzględnienie w całości. W ocenie Sądu, mimo że pierwotnie umowa została zawarta jako złotowa, można stwierdzić jej nieważność w całości w brzmieniu ustalonym aneksem przewalutowującym. W tym zakresie Sąd Okręgowy powołał się na wyrok Sądu Najwyższego z 7 listopada 2019 r. w sprawie o sygn. akt: IV CSK 13/19, podzielając zawartą w nim interpretację. Wskutek zawarcia aneksu i dokonania tzw. „konwersji” waluty, nasi Klienci nie mieli wpływu na kursy kupna i sprzedaży stosowane przez Bank. Wobec tego Sąd nie uznał, że aneks jest ważny w pozostałej części (po wyeliminowaniu z niego tylko postanowień abuzywnych – przeliczeniowych).
Sąd stwierdził, że aneks i w rezultacie cała umowa winny podlegać badaniu w świetle art. 58 § 2 k.c., na co zwracaliśmy uwagę w pozwie oraz dalszych pismach procesowych. Ten przepis ma stosunkowo rzadkie zastosowanie, albowiem dotyczy nieważności czynności prawnej z powodu sprzeczności z generalną klauzulą. W tym wypadku mamy jednak do czynienia z sytuacją, w której to nasi Klienci zawarli aneks wskutek namowy ze strony pracownika Banku, sami nie zabiegali wcześniej o jego zawarcie. Równocześnie nie byli świadomi ryzyka w odniesieniu do kredytów frankowych i ich kursów. Doszło więc do naruszenia zasad współżycia społecznego.
Nie stanowił także przeszkody fakt zatrudnienia Klientki w Banku, ponieważ w dacie zawarcia umowy kredytu, jak i później nie zajmowała się nigdy udzielaniem i obsługą kredytów.
Po uprawomocnieniu wyroku w tym kształcie, saldo spłaty zobowiązania kredytowego naszych Klientów ulegnie obniżeniu z kwoty ok. 180.000,00 zł do 0 zł.
Sprawę prowadzą adwokat Jacek Sosnowski oraz adwokat Bartłomiej Górczyński – Kancelaria adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni