W dniu 25 marca 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Aleksandra Błażejewska-Leoniak) wydał wyrok w sprawie o sygn. XXVIII C 3940/21, w którym:

  1. ustalił, że umowa  o kredyt mieszkaniowy zawarta przez naszego Klienta z BRE Bank S.A. z siedzibą w Warszawie, poprzednikiem prawnym pozwanego mBank S.A. z siedzibą w Warszawie jest nieważna;
  2. zasądził od Banku na rzecz naszego Klienta kwotę 277 838,71 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17 czerwca 2021r. do dnia zapłaty
  3. oddalił powództwo w pozostałym zakresie (w zakresie 14 dni odsetek, gdyż sąd uznał, wymagalność roszczenia nastąpiła po 14 dniach od doręczenia Bankowi odpisu pozwu); 
  4. zasądził od Banku na rzecz powoda naszego Klienta kwotę 11 817 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sprawa dotyczyła umowy o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „mplan” waloryzowany kursem chf, zawartej w czerwcu 2009 r. Klient zaciągnął kredyt w  na poczet budowy i zakupu od dewelopera lokalu mieszkalnego oraz refinansowanie poniesionych nakładów związanych z zakupem tej nieruchomości. Umowa była umową kredytu indeksowanego.  

Wyrok zapadł po przeprowadzeniu jednej rozprawy, podczas której został przeprowadzony dowód z przesłuchania stron ograniczony do przesłuchania naszego Klienta. Sąd postanowił pominąć zgłoszone przez obie strony wnioski o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego oraz wniosek banku o przesłuchanie świadka (pracownika Banku, który nie brał żadnego udziału w procedurze zawarcia umowy kredytowej przez naszego Klienta).

W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, iż nasz Klient posiada niewątpliwe interes prawny w żądaniu ustalenia nieważności umowy kredytowej. W sprawie zostały jednocześnie spełnione wszystkie przesłanki do uznania kwestionowanych postanowienia składające się na mechanizm indeksacji za niedozwolone. Sąd odwołał się do wyroku TSUE z dnia 18 listopada 2021 r. w sprawie C- 212/20 TSUE i wyjaśnił, że postanowienia dotyczące indeksacji zamieszczone w umowie kredytu muszą określać zrozumiałą i obiektywną metodę ustalania kursu waluty tak, aby na jej podstawie konsument mógł samodzielnie określić kurs waluty obowiązujący danego dnia. W sprawie zaś nie powinno budzić wątpliwości, że te przesłanki nie zostały spełnione.

Sąd podkreśl przy tym,  iż kredytobiorca nie został w sposób rzetelny i zrozumiały poinformowany o konsekwencjach związanych z zaciągnięciem oferowanego mu kredytu. W szczególności nie został w sposób rzetelny poinformowany o mechanizmie kredytu indeksowanego, a także o ryzykach wynikających dla niego  w przypadku wyboru tego rodzaju produktu finansowego. 

Zdaniem Sądu umowa jest nieważna, jako sprzeczna z samą naturą zobowiązania. Jeśli chodzi o klauzule indeksacyjne, a w szczególności tabele kursów walut, to wg sądu dowody potwierdzają, że to wola banku decydowała o sposobie ustalenia kursu. Z tego też powodu umowa jest nieważna z uwagi na abuzywność klauzul przeliczeniowych. Skutkiem abuzywności klauzul przeliczeniowych jest nieważność umowy. 

Argumenty banku o potencjalnych możliwościach zastąpienia odesłania kwestionowanych postanowień  innymi regulacjami były zdaniem sądu bezprzedmiotowe. Z kolei ich eliminacja skutkuje pozbawieniem umowy kredytu jej essentialia negotii , co musi prowadzić do jej nieważności. 

Postępowanie od złożenia pozwu trwało 12 miesięcy. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzą adw. Jacek Sosnowski oraz  adw. Marcin Miszczuk. 

Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania

Unieważnienie kredytu we frankach mBank i 277 838,71 zł dla naszego Klienta. Wygrywamy w Warszawie

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *