Dnia 22 czerwca 2022 r. Kancelaria uzyskała kolejny korzystny dla swoich Klientów wyrok, w którym Sąd Okręgowy w Warszawie w osobie SSR del. Agnieszki Kossowskiej ws. o sygn. akt XXVIII C 5627/21 ustalił, że umowa Millekredyt Dom z 2005 r. jest nieważna. Dodatkowo Sąd zasądził od pozwanego Banku Millennium S.A. na rzecz Powoda kwotę ponad 140 tys. zł wraz z odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 2 czerwca 2022 r. do dnia zapłaty oraz obciążył bank w całości kosztami procesu.
Postępowanie zostało zainicjowane pozwem z dnia 13 maja 2021 r., co oznacza, że wyrok zapadł po zaledwie 13 miesiącach od wszczęcia sprawy. Początkowo w pozwie w imieniu Powoda domagaliśmy się ustalenia nieważności umowy kredytu waloryzowanego kursem CHF, natomiast jako ewentualne sformułowaliśmy roszczenie o zapłatę nadpłat powstałych, wskutek uznania niektórych postanowień umowy o Millekredyt Dom waloryzowany kursem CHF, za abuzywne w rozumieniu art. 3851 k.c. i tym samym bezskuteczne względem Powoda. W dalszej kolejności powództwo zostało zmodyfikowane zgodnie z obowiązującą tzw. teorią dwóch kondykcji.
Po wymianie między stronami pism procesowych pozwany bank przekazał Klientowi Kancelarii propozycję ugodowego zakończenie sporu. Bank Millennium swego czasu nie przyłączył się programu ugód na zasadach określonych przez KNF, lecz chwalił się wypracowaniem autorskiego sposobu na polubowne zakończenie sporów na tle kredytów frankowych – program ten miał polegać na proponowaniu wybranym kredytobiorcom propozycji przewalutowania jedynie pozostałej do spłaty części zadłużenia po kursie wskazanym przez bank (wyższym od kursu z dnia zawarcia umowy), a dodatkowo bank miał oferować niewielką zmianę marży bankowej i wprowadzenie wskaźnika WIBOR w miejsce ujemnego LIBOR-u.
Tymczasem w niniejszej sprawie w dniu, na który wyznaczony został termin rozprawy sądowej, bank zaproponował ugodowe zakończenie sporu poprzez przewalutowanie kredytu w taki sposób, aby był on traktowany od początku jako kredyt złotowy oprocentowany z uwzględnieniem stawki WIBOR.
Jak już wielokrotnie wskazywaliśmy, ugody na warunkach oferowanych zgodnie z wytycznymi KNF są niekorzystne dla kredytobiorców, ponieważ prowadzą niejednokrotnie do tego, że kredytobiorca musiałby spłacać raty wyższe, niż w przypadku kredytu indeksowanego do waluty obcej, a to z uwagi na zdecydowanie wyższy wskaźnik WIBOR mając wypływ na wysokość oprocentowania.
Z tej przyczyny również w niniejszej sprawie Klient Kancelarii nie zdecydował się na przystąpienie do proponowanej ugody, zwłaszcza, że nie miał on możliwości dowiedzieć się, jakie rzeczywiście ekonomiczne skutki przyniosłoby jej zawarcie, bowiem ogólne warunki ugody zostały przekazane tuż przed zaplanowaną rozprawą.
Podczas rozprawy sądowej w dniu 22 czerwca 2022 r. Sąd przesłuchał Powoda, który zeznał, że celem kredytowania był zakup mieszkania dla rodzin, a kredyt miał być kredytem złotowym, jednakże z uwagi na brak zdolności kredytowej na zaciągnięcie kredytu w rodzimej walucie, zdecydował się na zawarcie umowy kredytu powiązanego z CHF. Kredyty indeksowane do waluty obcej były wówczas bardzo popularne i rekomendowane przez doradców finansowych, którzy podkreślali, że waluta CHF jest najstabilniejsza walutą na świecie, a jej wahania są znikome i będą miały niewielki wpływ na wysokość comiesięcznych rat kredytu.
Oczywiście do zawarcia umowy doszło przy wykorzystaniu wzorca umownego, a na treść klauzul przeliczeniowych kredytobiorca nie miał żadnego wpływu. Zeznania te były przeciwstawne do stanowiska banku zajętego w odpowiedzi na pozew, zgodnie z którym kwestionowane przez Powoda klauzule przeliczeniowe były indywidualnie negocjowane przez strony kontraktu, jak też nie kształtowały praw i obowiązków konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami oraz nie naruszały rażąco jego interesów.
Po wysłuchaniu zeznań Powoda, Sąd postanowił pominąć pozostałe zgłoszone przez strony postępowania wnioski dowodowe, tj. wniosek o przesłuchanie świadka pracownika banku, który miał zeznawać na okoliczności dotyczące sposobu ustalania przez bank kursów w tabeli kursowej banku, finansowani akcji udzielania kredytów CHF, jak też ogólnych procedur udzielania kredytów w banku. Dodatkowo Sąd postanowił pominąć wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego, ponieważ uznał, że dowód ten nie doprowadzi do wyjaśnienia istotnych dla rozpoznania niniejszej sprawy okoliczności i będzie zmierzał jedynie do wydłużenia postępowania.
Po zamknięciu rozprawy i wygłoszeniu przez pełnomocników obu stron mów końcowych, Sąd wydał wyrok w którym ustalił nieważność umowy Millekredyt Dom z 2005 r. i zasądził zwrot od Pozwanego na rzecz Powoda wszystkich uiszczonych w wykonaniu nieważnej umowy kwot.
W ustnych motywach uzasadnienia Sąd wskazał, że podziela w większości argumenty umieszczone w pozwie, skutkiem czego umowa jest nieważna na podstawie art. 353¹ k.c. oraz art. 385¹ § 1 k.c., ponieważ zawiera postanowienia abuzywne, umożliwiające bankowi jednostronne decydowanie o wysokości zobowiązania konsumenta. Postawą uznania za niedozwolone postanowień przeliczeniowych było zarówno arbitralne ustalanie przez bank kursów w tabeli kursowej, jak też niesprostanie obowiązkom informacyjnym – doradca banku nie poinformował Kredytobiorcy o ryzyku kursowym, nie przedstawił żadnych symulacji ani też danych historycznych o tym, jak kształtował się kurs CHF.
Sąd rozpoznający niniejszą sprawę stanął także na stanowisku, iż nie ma możliwości uzupełnienia treści umowy innymi rynkowymi, sprawiedliwymi, czy średnimi kursami walut, a ponieważ umowa bez klauzul uznanych za niedozwolone nie może dalej wiązać stron, konieczne było ustalenie jej nieważności w całości.
Zapadły wyrok jest nieprawomocny, a pełnomocnik banku zapewne złoży wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku, jednakże obserwując ukształtowaną już linię orzeczniczą w sprawach kredytów powiązanych z walutą obcą, z dużym prawdopodobieństwem wyrok ten – nawet jeśli pozwany bank wniesienie od niego apelację – zostanie utrzymany w mocy.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski i adw. Dominika Peżyńska – – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni