W dniu 27 kwietnia 2022 r. Sąd Okręgowy w Krakowie (SSR del. Edyta Żyła) w sprawie I C 2571/20 wydał wyrok w którym: ustalił, że umowa o kredyt mieszkaniowy Nordea-Habitat zawarta w 2008 roku pomiędzy  naszymi Klientami a poprzednikiem prawnym PKO BP jest nieważna oraz zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 11 834 zł  tyt. zwrotu kosztów postępowania.

Pozew w niniejszej sprawie został złożony do Sądu w listopadzie 2020 r., tak więc postępowanie w I Instancji trwało tylko 17 miesięcy.

W ocenie Sądu analizowana umowa kredytu jest nieważna dlatego, że jej postanowienia dotyczące indeksacji w zakresie, w jakim odsyłają do kursów waluty ustalonych jednostronnie przez Bank w Tabelach kursowych są sprzeczne z naturą stosunku zobowiązaniowego.

Wyrok zapadł po przeprowadzeniu trzech rozpraw, podczas których sąd przesłuchał kredytobiorców oraz świadków będących pracownikami banku.

W trakcie przesłuchania świadek, który udzielał kredytu naszym Klientom zeznał, że treść umowy była omawiana z klientem przed zawarciem umowy. Nie mógł sobie przypomnieć czy klient mógł spłacać w walucie bezpośrednio po podpisaniu umowy, ani w jaki sposób bank informował klientów o zastosowanych przy uruchomieniu kredytu i spłacie rat kursach kupna i sprzedaży. Zdaniem świadka wszelkie wnioski, prośby klienta dot. warunków umowy były przekazywane do decyzji centrali. Świadek nie przypominał sobie również, czy nasi Klienci otrzymali symulacje kredytu – wskazującą na ryzyka związane ze zmianą kursu waluty CHF i jej wpływu na wysokość rat.

Drugi ze świadków również nie wniósł istotnych informacji do sprawy. Jak wskazał zajmował się kredytami firmowymi, nie hipotecznymi. Podpisywał umowy kredytów hipotecznych, gdyż miał do tego stosowne pełnomocnictwa. Tym niemniej, nie uczestniczył na żadnym etapie oferowania kredytu naszym klientom.

Nasi Klienci w trakcie rozprawy zeznali natomiast, że umowa Nordea-Habitat była ich pierwszą umową kredytu hipotecznego. Zawarli umowę kredytu denominowanego kursem waluty obcej, gdyż bank odmówił im kredytu złotowego z uwagi na brak zdolności kredytowej. Powodom nie były przedstawiane informacje dot. ryzyk kursowych, ani ich wahań. Kredytobiorcy nie wiedzieli, w jaki sposób bank ustali kwotę comiesięcznej raty, ani jaki wpływ będzie miał kurs kupna na wysokość zobowiązania kredytobiorców w chwili uruchomienia kredytu.

Sąd uwzględnił argumenty Strony powodowej dotyczące występowania w umowie klauzul abuzywnych, oraz okoliczności zawarcia umowy. Sąd uznał, że umowa została zawarta przez konsumentów na cele nie związane z działalnością gospodarczą, zaś jej postanowienia nie podlegały indywidualnym uzgodnieniom. Informacje o ryzyku walutowym zawarte w umowie miały bardzo ogólny charakter i nie spełniały wymogów w zakresie transparentności oraz jednoznaczności.

Postanowienia te w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami rażąco naruszają interesy konsumentów. Umowa zapewniała Bankowi prawo do jednostronnego kształtowania wysokości świadczenia Powodów, co stanowi o sprzeczności z dobrymi obyczajami i rażąco narusza interesy konsumenta.

Wyrok ten potwierdza, iż kompleksowa argumentacja naszej Kancelarii, znajduje odzwierciedlenie w postaci wyroków ustalających nieważność umów kredytów powiązanych z walutą obcą na terenie całego kraju.

Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Tomasz Pietrusiak z kancelarii SOSNOWSKI ADWOKACI I RADCOWIE PRAWNI.

Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania

Unieważnienie kredytu we frankach PKO BP NORDEA HABITAT. Wygrywamy w Krakowie

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *