W dniu 22 kwietnia 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Anna Kiełek) wydał wyrok w sprawie o sygn. akt II C 3344/20, którym:
- ustalił, nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy kredytu mieszkaniowego WŁASNY KĄT zawartej przez naszych Klientów z Powszechną Kasą Oszczędności Bankiem Polskim Spółką Akcyjną z siedzibą w Warszawie z uwagi na nieważność tej umowy;
- zasądził od Powszechnej Kasy Oszczędności Banku Polskiego na rzecz naszych Klientów kwotę 11.817,00 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sprawa dotyczyła umowy kredytu mieszkaniowego „Własny Kąt hipoteczny” z 2006 r. Powodowie zaciągnęli kredyt na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz sfinansowanie kosztów jego remontu. Umowa była umową kredytu denominowanego, to jest taką, w której kwota udzielonego kredytu w umowie zapisana była w CHF, zaś wypłacana była w złotówkach, po przeliczeniu kwoty wg tabeli kursowej banku po kursie kupna.
Pozew w niniejszej sprawie został złożony do Sądu w październiku 2020 r.
W trakcie postępowania sąd przeprowadził dowodów z zeznań świadków zgłoszonych przez bank oraz dowód z zeznań stron ograniczony do przesłuchania naszych Klientów. Sąd pominął wnioski. Wobec nieważności umowy Sąd pominął także złożone przez obie strony wnioski o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd , iż Umowa nie zawiera wyniku konsensu obu jego stron, co do kwoty stawianej do dyspozycji kredytobiorcy, gdyż kwestia ta obejmująca dopełnienie mechanizmu konwersji kwoty w walucie obcej na walutę polska, jest pozostawiona wyłącznie kredytodawcy i ma być przez niego jednostronnie ustalana już poza zawarciem umowy.
Sąd podzielił argumentację naszej kancelarii i wskazał, iż (niezależnie od spełnienia wszystkich przesłanek do uznania kwestionowanych przez powodów postanowień za niedozwolone) w pierwszej kolejności umowa kredytu jest nieważna na podstawie art. 58 § 1 k.c. jako sprzeczna z art. 69 ust 1 i ust 2 pkt 2 ustawy Prawo bankowe gdyż nie określa, na zasadzie konsensu stron, kwoty kredytu. Bank przez umowę kredytu nie zobowiązał się oddać wskazanej w jej treści sumy CHF do dyspozycji Kredytobiorcy.
Bank na podstawie Umowy, jeżeli w ogóle zobowiązał się do oddania do dyspozycji jakichkolwiek środków pieniężnych, to zobowiązanie odnosiło się do środków pieniężnych w walucie polskiej. Umowa jednak nie określała kwoty tychże środków, a Kredytobiorca w dniu zawarcia Umowy nie wiedział, na jaką ostatecznie kwotę środków pieniężnych może liczyć.
Zdaniem Sądu w sprawie zostały jednocześnie spełnione wszystkie przesłanki do uznania kwestionowanych postanowienia składające się na mechanizm indeksacji za niedozwolone, co daje ten sam skutek w postaci nieważności całej umowy.
Wyrok ten potwierdza, iż kompleksowa argumentacja naszej Kancelarii, znajduje odzwierciedlenie w postaci wyroków ustalających nieważność umów kredytów denominowanych i to nawet niezależnie od występowania w nich postanowień niedozwolonych.
Sprawę prowadzą adw. Jacek Sosnowski. i adw. Marcin Miszczuk – Kancelaria adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni
Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania