W dniu 26 maja 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie II Wydział Cywilny w składzie: Referent SSO Sylwia Urbańska wydał wyrok w sprawie przeciwko Getin Noble Bank S.A. w Warszawie (sygn. akt: II C 1027/20), w którym ustalił, że umowa kredytu hipotecznego zawarta przez naszych Klientów z byłym Getin Bankiem S.A. z siedzibą w Katowicach DOM Oddział w Łodzi jest nieważna.
Ponadto Sąd zasądził od Pozwanego na rzecz Powodów po 3.217,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sporna umowa kredytowa została zawarta przez Powodów w 2008 r. z byłym Getin Bankiem S.A. z siedzibą w Katowicach DOM Oddział w Łodzi. Umowa ta była umową kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, a więc taką, w której kwota kredytu została wyrażona w walucie PLN (tu: ok. 104.000,00 PLN), a wypłata i spłata kredytu następowały w PLN. Powodowie zaciągnęli kredyt na własne potrzeby mieszkaniowe – pokrycie ceny nabycia nieruchomości oraz jej wyremontowanie. Nasi Klienci w momencie składania pozwu do Sądu nie mieli spłaconego kapitału udzielonego przez Bank kredytu.
Podobnie jak w wielu tego typu sprawach podstawą żądania pozwu w zakresie ustalenia nieważności umowy były m. in. zarzuty dotyczące abuzywności klauzul zawartych w umowie dotyczących przeliczeń kursowych do CHF, nadto jako podstawa nieważności wskazana została także sprzeczność umowy z przepisami prawa bankowego oraz zasadami współżycia społecznego poprzez naruszenie przez bank równowagi stron.
Co więcej, jako roszczenie ewentualne – strona powodowa domagała się zasądzenia od Pozwanego ok. 37 tys. zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia następującego po dniu doręczenia odpisu pozwu Pozwanemu do dnia zapłaty wskutek uznania niektórych postanowień umowy kredytu za abuzywne w rozumieniu art. 385 (1) k.c. i tym samym bezskuteczne względem Powodów (tzw. „odfrankowienie”).
W treści pozwu został sformułowany również wniosek o zabezpieczenie powództwa poprzez wstrzymanie obowiązku płatności rat na czas procesu oraz zakazanie Pozwanemu złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, który to wniosek Sąd w kwietniu 2020 r. oddalił. Zdaniem Sądu brak było podstaw do uwzględnienia wniosku. Jak się później okazało, decyzja ta bynajmniej nie stanowiła przejawu negatywnego stosunku Sądu do zgłoszonego roszczenia.
Strona pozwana kwestionowała argumentację zawartą w pozwie, podnosząc m. in. zarzuty braku sprzeczności Umowy z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa (w tym Prawem Bankowym oraz przepisami Kodeksu cywilnego), braku abuzywności postanowień umownych, braku interesu prawnego w żądaniu ustalenia nieważności Umowy oraz zarzut przedawnienia. W konsekwencji twierdząc, że umowa kredytu nie jest w części/w całości nieważna, Bank domagał się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu.
Co istotne, wyrok zapadł po przeprowadzeniu jednej rozprawy i to po niecałych 13 miesiącach od wpływu pozwu do Sądu (pozew z kwietnia 2020 r.), co jak na warunki Sądu Okręgowego w Warszawie należy uznać za procedowanie bardzo szybkie.
Podczas rozprawy Sąd ograniczył postępowanie dowodowe do przesłuchania kredytobiorców, zgodnie z wnioskiem prawników naszej Kancelarii. Sąd pominął jako zbędne i nieistotne dla rozstrzygnięcia sprawy wnioski o dowód z opinii biegłego. Pozwany Bank domagał się wydania takiej opinii m. in. na okoliczność: „wyliczenia kwoty ewentualnej nadpłaty/niedopłaty poprzez rozliczenie kredytu Powodów przy założeniu, że kredyt ten byłby kredytem złotowym, opartym o stawkę WIBOR 3M, przy zachowaniu pozostałych postanowień umowy”. Wniosek ten prowadziłby zatem de facto do uzyskania orzeczenia, wskutek którego sporna umowa kredytu zostałaby przewalutowana na warunkach podobnych do kredytu złotowego.
W zapadłym orzeczeniu Sąd Okręgowy ustalił nieważność spornej umowy kredytu. Jak wynika z ustnych motywów orzeczenia, opierając się m. in. na orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Sąd stanął na stanowisku, że ocena całokształtu postanowień umowy w kontekście okoliczności faktycznych sprawy, musi doprowadzić do jej upadku.
Sąd jednoznacznie wskazał, że trudno w sposób bezpośredni transponować wyroki TSUE do naszego systemu prawnego, ale jego zdaniem niezależnie od tego, czy w orzeczeniu: „ustala się nieważność umowy kredytu”, czy „stwierdza się nieważność umowy kredytu” nie ma to istotnego znaczenia.
Ważne jest, że ze względu na wady prawne umowa finalnie musi upaść. Sąd uznał, że umowa jest sprzeczna z prawem powszechnie obowiązującym, jako naruszająca zasadę swobody umów, Ustawę Prawo Bankowe oraz wobec nieoznaczenia wysokości świadczenia. W jego ocenie, kredytobiorcy nie wiedzieli w jaki sposób kwota kredytu zostanie przeliczona na CHF oraz ile będą musieli spłacić, a w umowie kredytowej są to podstawowe i kluczowe informacje.
Sąd podzielił więc zaprezentowaną przez Kancelarię argumentację w zakresie nieważności przedmiotowej umowy kredytowej. W ocenie Sądu umowa kredytowa zawiera bowiem postanowienia abuzywne, zaś utrzymanie stosunku prawnego bez uznanych za bezskuteczne postanowień nie było w świetle okoliczności niniejszej sprawy możliwe.
Ze względu na powyższe Sąd stwierdził, że umowa w obecnym kształcie nie może dalej obowiązywać. Sąd zasądził także zwrot kosztów procesu – odpowiednio na rzecz każdego z Powodów z osobna (Powodowie nie są małżeństwem).
W konsekwencji nasi Klienci otrzymali rozstrzygnięcie znacznie korzystniejsze finansowo, niż teoretyczna ugoda zawarta na warunkach, które proponuje bankom KNF.W przypadku uprawomocnienia się wyroku, Powodowie będą całkowicie wolni od toksycznego produktu kredytowego. Orzeczenie w tym kształcie powinno w naszej ocenie zamknąć drogę Bankowi do dochodzenia jakichkolwiek, ewentualnych roszczeń w związku z nieważną umową kredytu.
Mając na uwadze utrzymującą się, przychylną dla „Frankowiczów” linię orzeczniczą (jest to kolejna wygrana przeciwko Getin Noble Bank S.A. w ostatnich miesiącach, o czym regularnie uprzednio informowaliśmy), w naszej opinii z zainicjowaniem postępowania sądowego przeciwko Bankom dot. umów kredytów waloryzowanych (denominowanych, indeksowanych) do CHF nie ma potrzeby wstrzymywać się do czasu uchwały całego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego w sprawie o sygn. akt III CZP 11/21.
Jak najbardziej warto zatem zwrócić się o pomoc prawną do naszej Kancelarii w tej tematyce.
Sprawę prowadzą adw. Bartłomiej Górczyński oraz adw. Jacek Sosnowski.
ZAPRASZAMY DO SUBSKRYBOWANIA NASZEGO KANAŁU YB