Wyrokiem z dnia 20 maja 2024 roku Sąd Apelacyjny w Lublinie I Wydział Cywilny, sygn. I ACa 1301/23 na skutek apelacji banku PKO BP S.A. z siedzibą w Warszawie od wyroku Sądu Okręgowego w Zamościu z dnia 19 maja 2023 roku wydanego w sprawie o sygn. akt. I C 390/22 oddalił apelację pozwanego banku utrzymując w mocy wyrok sądu I instancji i zasądził od pozwanego banku na rzecz naszych Klientów kwotę 8.100 złotych tytułem kosztów postępowania apelacyjnego z odsetkami w wysokości ustawowych odsetek za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia zasądzającego te koszty do dnia zapłaty. Ponadto z wskutek zażalenia powodów zmienia zaskarżony wyrok w punkcie IV w ten sposób, że podwyższa zasądzona w nim kwotę 6384,84 zł do kwoty 11 817 zł oraz zasądza od Powszechna Kasa Oszczędności Bank Polski Spółki Akcyjnej w Warszawie na rzecz Powodów kwotę 530 zł tytułem kosztów postępowania zażaleniowego z odsetkami w wysokości ustawowych odsetek za opóźnienie za czas po upływie tygodnia od ogłoszenia niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty.
Korzyść finansowa naszych Klientów wyniosła 65.595,68 zł oraz kwotę 70.575,68 CHF z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 18 maja 2022 r. do dnia zapłaty.
Postępowanie apelacyjne od momentu doręczenia do Sądu II instancji apelacji przez pozwany bank do wydania prawomocnego wyroku trwało zaledwie 9 miesięcy, a całe postępowanie od samego początku do końca trwało około 25 miesięcy. Sąd w I instancji uznał za uzasadnione roszczenie naszych Klientów o ustalenie nieważności umowy kredytowej.
W ustnych motywach wyroku Sąd Apelacyjny potwierdził stanowisko Sądu Okręgowego – powodowie posiadają interes prawny w wytoczeniu powództwa o ustalenie nieważności umowy kredytowej, gdyż wydanie wyroku w sprawie o zapłatę nie usunie niepewności w zakresie wszelkich skutków prawnych, jakie wynikają lub mogą wyniknąć w przyszłości ze stosunku prawnego, którego istnienie się kwestionuje.
Sąd jasno stwierdził, że Powodowie powinni otrzymać jasną informację – kurs waluty obcej może wzrosnąć w sposób nieograniczony, nawet jeśli jest to ryzyko czysto teoretyczne. W warunkach konkretnej umowy powodów – konsumenci winni mieć przykładowo wskazane w jaki sposób zmiany kursu waluty wpłyną na wysokość salda kredytu do spłaty, na wysokość rat kapitałowo-odsetkowych, sposób obliczenia transz kredytu, których wypłatę rozłożono w czasie.
Dodać należy, że sama lakoniczna treść zapisów umowy kredytu, jak również fakt, iż zostały rozsiane po całej umowie, oraz to, że sformułował je jednostronnie przedsiębiorca w formie wzorca umownego, pozwala stwierdzić, że te warunki umowne nie zostały zapisane prostym i zrozumiałym językiem, co sprawia, że postanowienia te są niejednoznaczne. Na podstawie samej treści umowy kredytobiorcy nie byli świadomi na co tak naprawdę wyrażają zgodę, w szczególności co do jednostronnego ustalania wysokości świadczeń przez bank według nieznanych konsumentom kryteriów.
Sąd zauważył, że mechanizm ustalania przez bank kursów waluty, pozostawiający bankowi swobodę, jest w sposób oczywisty sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco narusza interesy konsumenta, zaś klauzula, która nie zawiera jednoznacznej treści i przez to pozwala na pełną swobodę decyzyjną przedsiębiorcy w kwestii bardzo istotnej dla konsumenta, a dotyczącej kosztów kredytu. Zatem jest klauzulą niedozwoloną. Tak niejasne i niepoddające się weryfikacji określenie sposobu ustalania kursów wymiany walut stanowi dodatkowe, ukryte wynagrodzenie banku, które ma istotne znaczenie dla kontrahenta, a którego wysokość jest dowolnie określana przez bank, co jest niedopuszczalne w świetle źródeł umowy kredytu jako cywilnoprawnego zobowiązania.
Mając na uwadze powyższe, Sąd podzielił zaprezentowaną przez naszą Kancelarię argumentację w zakresie nieważności przedmiotowej umowy kredytowej i zasądził zwrot kosztów procesu.
Sprawę prowadził adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Tomasz Pietrusiak – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.