Wyrokiem z dnia 25 listopada 2022 r. wydanym w sprawie o sygn. akt XXIV C 261/21, Sąd Okręgowy w Warszawie, XXIV Wydział Cywilny ustalił, że umowa kredytu zawarta przez Klientkę Kancelarii z Bankiem Millennium S.A. z siedzibą w Warszawie jest nieważna w całości oraz w związku z tym, że strona powodowa wygrała proces w 100% – zasądził na rzecz Klientki kwotę 11 817,00 zł tytułem kosztów procesów.
- Sąd Okręgowy w Warszawie uznał umowę kredytową zawartą przez Klientkę Kancelarii z Bankiem Millennium S.A. za nieważną.
- Klientka Kancelarii wygrała proces i otrzymała kwotę 11 817,00 zł tytułem kosztów procesów.
- Sąd uznał, że umowa narusza równowagę kontraktową stron, ponieważ wyłącznie bank ustalał zapisy umowy.
Pozew w niniejszej sprawie został wniesiony w styczniu 2021 r., a więc postępowanie pierwszoinstancyjne trwało łącznie 22 miesiące. Następnie nastąpiła wymiana pism procesowych, w których Kancelaria przedstawiała rozbudowaną i szeroką argumentację podtrzymującą żądania Powódki.
Stanowisko Kancelarii opierało się głównie na wykazaniu nieważności umowy kredytu, z uwagi nie tylko na stosowanie przez Bank niedozwolonych klauzul indeksacyjnych i posługiwanie się przez Pozwanego jednostronnie ustalonym w Tabeli Kursów Walut Obcych kursem CHF, ale również wskazywało na sprzeczność umowy z przepisami prawa oraz zasadami współżycia społecznego. W sprawie odbył się jeden termin rozprawy, na której Sąd przesłuchał Klientkę Kancelarii, a następnie tydzień później wydał wyrok.
Bank z kolei kwestionował stanowisko Kancelarii twierdząc chociażby, że Kredytobiorcy nie przysługuje interesu prawny do wytoczenia powództwa o ustalenie nieważności umowy kredytu. Jednocześnie Pozwany podnosił, że zawarta umowa jest jak najbardziej ważna, a stosowane przez Bank klauzule indeksacyjne są skuteczne i nie uchybiały ani zasadom współżycia społecznego, ani naturze stosunku prawnego, co więcej nie stanowią klauzul abuzywnych. Zdaniem Pozwanego tak skonstruowana umowa dotyczyła kredytu walutowego – z czym oczywiście nie można było się zgodzić.
Zdaniem Sądu postanowienia Umowy zawarte w par. 2 ust. 2, par. 7 ust. 1, par. 9 ust. 2-5 i 7-9 umowy i par. 1 aneksu z 24 marca 2016 r. wprowadzające klauzule indeksacyjne spowodowały, że w dacie zwarcia Umowy Strony nie były w stanie określić zobowiązania kredytobiorcy. Zastosowanie klauzul indeksacyjnych skutkowało więc powiązaniem zarówno salda kredytu jak i wysokości rat kredytu z wysokością kursu kupna lub sprzedaży waluty z aktualnej tabeli kursowej banku.
W rezultacie przeliczeniu do waluty CHF podlegała nie tylko kwota wypłaconego kredytu, ale również raty kapitałowo-odsetkowe – według kursu sprzedaży tej waluty zgodnie z tabelą kursową banku. Co więcej, przy spłacie poszczególnych rat, dochodziło do ponownego określenia salda zadłużenia w złotych polskich.
Saldo to również było przeliczane według kursu z tabeli kursowej banku. Wskutek spłaty rat kredytu, zmniejszeniu podlegało wyłącznie saldo kredytu wyrażone w walucie CHF natomiast saldo wyrażone w złotych polskich podlegało wahaniom zależnym od aktualnego kursu waluty CHF. Te postanowienia traktujące o głównych świadczeniach stron Sąd uznał za abuzywne i niewiążące Klientki Kancelarii, co po ich wyeliminowaniu skutkuje niemożnością dalszego wykonywania umowy.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że umowa narusza także równowagę kontraktową stron, gdyż wyłącznie bank ustalał zapisy umowy, w tym zapisy dotyczące klauzuli indeksacyjnej. Kredytobiorczyni nie miała żadnego wpływu na te postanowienia, jak również nie miała możliwości negocjowania i indywidualnego ustalania kursu stosowanego do przeliczenia wartości salda zobowiązania, a w rezultacie poszczególnych rat kredytu.
Jak wynikało z treści dokumentów, a także zeznań Powódki i świadka Banku, strona pozwana posłużyła się wzorcem umownym, który w zasadzie nie podlegał negocjacjom. Tym samym Kredytobiorczyni była całkowicie uzależniona od decyzji Pozwanego, który ustalał kursy walut w sposób znany wyłącznie jemu, zaś Powódka nie miała żadnego wpływu na taką arbitralną decyzję, nie mogła jej też w żaden sposób zweryfikować.
Jak w większości prowadzonych przez Kancelarię spraw, przegrany Bank Millennium S.A. wniósł o sporządzenie uzasadnienia wyroku, na podstawnie którego następnie złoży apelację, co oznacza oczekiwanie na postępowanie przed sądem II instancji, jednak mając na uwadze dotychczasową linię orzeczniczą apelacji warszawskiej w stosunku do wzorca umownego Millennium Bank S.A. mamy nadzieję, że korzystny dla Klientki Kancelarii wyrok zostanie utrzymany w mocy.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski i adw. Michalina Kasjaniuk – Kancelaria adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.
Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania