Pragniemy Państwa poinformować, iż dnia 8 lutego 2023 roku Sąd Apelacyjny w Warszawie, V Wydział Cywilny, wyrokiem wydanym w sprawie o sygn. akt V ACa 276/22 oddalił apelację pozwanego Banku od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie (sygn. akt: II C 1603/19) stwierdzającego nieważność umowy kredytu hipotecznego zawartej dnia 6 lutego 2006 r. pomiędzy naszymi Klientami a Bankiem Millennium S.A. Sąd zasądził nadto na rzecz naszych Klientów kwotę 4.050 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w postępowaniu apelacyjnym.
- Sąd Apelacyjny oddalił apelację Banku Millennium i zasądził na rzecz Klientów kwotę 4 050 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
- Sąd wskazał m.in., iż nie było w sprawie dowodów na to, by stwierdzić, iż postanowienia umowne na które powołują się powodowie, były indywidualnie uzgodnione, a nadto nie były one sformułowane w sposób jednoznaczny – zaznaczając, że wyrok Sądu I instancji był co do tych ocen prawidłowy.
- Sąd Apelacyjny stwierdził, że wobec stanowiska naszych Klientów umowę można było jedynie uznać za nieważną.
- Sprawa w II instancji trwała 15 miesięcy, rozpoznana została na jednej rozprawie.
W niniejszej sprawie wyrok Sądu I instancji został wydany w listopadzie 2021 roku, więc sprawa przed Sądem Apelacyjnym trwała 15 miesięcy.
Sąd Apelacyjny nie uwzględnił zarzutów dotyczących prawa procesowego i materialnego wystosowanych przez Bank. Przyjął na podstawie zeznań naszych Klientów, że przedstawiono im kredyt w CHF jako korzystniejszy oraz, że nie zaprezentowano im, jako konsumentom, rzetelnej informacji o ryzyku związanym z zaciągnięciem kredytu indeksowanego do CHF.
Sąd Apelacyjny wskazał, że materiał dowodowy został w całości prawidłowo oceniony. W kontekście art. 3851 § 1 k.c. zaznaczył, zgodnie z naszym stanowiskiem, że nie było w sprawie dowodów na to, by stwierdzić, że postanowienia umowne na które powołują się powodowie, były indywidualnie uzgodnione, a nadto nie były sformułowane w sposób jednoznaczny. Brak było także należytego poinformowania powodów o ryzyku kursowym, co prawidłowo ustalił Sąd Okręgowy.
W ocenie Sądu Apelacyjnego abuzywność umownych klauzul indeksacyjnych, co podkreślaliśmy w trakcie całego procesu, uniemożliwia dalsze wykonywanie umowy kredytu i musi prowadzić do jej upadku, co odzwierciedla pogląd dominujący obecnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Wobec jasnego oświadczenia powodów o chęci stwierdzenia nieważności umowy nie było możliwości zastąpienia niedozwolonych postanowień normami przejętymi z przepisów o charakterze dyspozytywny, nie jest możliwe także obowiązywanie tej umowy jako umowy kredytu udzielonego w złotych z oprocentowaniem umownym, tj. opartym o stopę referencyjną LIBOR.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Mateusz Jachimczyk – Kancelaria Adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.