Wyrokiem z dnia 9 listopada 2022 roku wydanym w sprawie o sygn. akt I C 687/19 Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny zasadził od Santander Bank Polska S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz naszych Klientów łącznie kwotę 284.569,98 zł (słownie: dwieście osiemdziesiąt cztery tysiące pięćset sześćdziesiąt dziewięć złotych dziewięćdziesiąt osiem groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od 13.09.2019 r. do dnia zapłaty, oddalił dalej idące powództwo, zasądził na rzecz naszych Klientów od pozwanego Banku kwotę w wysokości 4.414,78 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, zaś w punkcie IV nakazał stronie pozwanej uiszczenie na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego we Wrocławiu kwoty 1.406,19 zł, a Powodom kwoty 692,60 zł tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Pozew w niniejszej sprawie został wniesiony do Sądu w czerwcu 2019 roku. Przedmiotowe postępowanie było o tyle specyficzne, że pierwotnie nasi Klienci zawarli typową umowę kredytu złotowego, z oprocentowaniem opartym na Wiborze. W czerwcu 2008 roku doszło do konwersji tejże umowy na kredyt indeksowany kursem fanka szwajcarskiego. Umowa ukształtowana tym aneksem zawierała w ocenie Sądu typowe klauzule niedozwolone dotyczące przeliczeń walutowych, pozwalające przy jego przeliczeniu na moment konwersji, jak i przy dalszej spłacie kredytu swobodnie ustalać kursy waluty przez Bank bez określenia obiektywnych i sprawdzalnych kryteriów ustalania tych kursów w umowie. 

W realiach niniejszej sprawy wobec okoliczności, iż strony zawarły prawidłową umowę kredytu złotowego  prawidłowo ją wykonywały, a dopiero następnie dokonały konwersji aneksem, przyjęcie prawidłowych skutków abuzywności prowadzi do eliminacji z obrotu prawnego tego aneksu, co prowadzi do powrotu do pierwotnej umowy kredytu złotowego. Sąd w sposób przestankowy tj. w uzasadnieniu wyroku, a nie w jego sentencji (o co wnosiła strona powodowa) ustalił nieważność aneksu na mocy którego doszło do konwersji umowy kredytu złotowego na kredyt indeksowany do waluty CHF. 

W ramach postępowania dowodowego Sąd dopuścił dowód z przesłuchania Powodów, zeznań świadków (pracowników pozwanego Banku) oraz opinii biegłego sądowego z zakresu ekonomii-bankowości na okoliczność ustalenia wysokości zobowiązania naszych Klientów przy uwzględnieniu dokonanych przez nich wpłat na poczet spłaty kredytu.

Opinia sądowa została sporządzona w dwóch wariantach – w wariancie pierwszym – przy rozliczeniu umowy w PLN do czasu podpisania aneksu a następnie z zastosowaniem kursu średniego NBP dla franka szwajcarskiego (obowiązującego na dzień konwersji kredytu oraz w przypadku spłat poszczególnych rat) oraz w wariancie drugim – przy założeniu, że udzielony Powodom kredyt byłby kredytem złotowym z zastosowaniem oprocentowania i marży ustalonych w umowie, a strony nie są związane zapisami aneksu. 

Przy wariancie pierwszym wyliczona przez biegłego sądowego nadpłata wyniosła 11.436,62 zł, zaś w wariancie drugim 284.569,98 zł. Sąd wydał wyrok w oparciu o drugi wariant wyliczeń. 

Nadto biegła sądowa wskazała, że istnieje dalsza kwota wskazywana przez Bank jako zadłużenie i gdyby doszło do potrącenia tejże kwoty z nadpłatą to Powodowie mieliby ok. 140 tysięcy złotych nadpłaty. Sąd stanął na stanowisku, że nie może dokonać takiego zabiegu bowiem nie stosuje się tzw. teorii salda (jest to już pogląd ugruntowany w orzecznictwie).

Jeżeli ma dojść do jakiś potrąceń w procesie to musi być to efektem prawidłowo złożonych oświadczeń o potrąceniu przez pełnomocnika posiadającego legitymację do składania oświadczeń o charakterze materialnoprawnym, takie oświadczenie musi ponadto dotrzeć bezpośrednio do Kredytobiorcy, albo być z kolei odebrane przez pełnomocnika Kredytobiorcy, również posiadającego pełnomocnictwo do odbierania oświadczeń materialnoprawnych, a nie tylko pełnomocnictwo procesowe. 

Jak zauważył jednak Sąd biegła sądowa wskazywała w tym zakresie w większości na kapitał niewymagalny (dalsza kwota zadłużenia), a zatem Sąd mógł zasądzić tylko nadpłatę, a po uprawomocnieniu się wyroku Powodowie będą mogli przedstawić tą kwotę do potrącenia stopniowo, jak roszczenie Banku z tytułu dalszej kwoty kredytu będzie się stawało wymagalne. Należy jednak zauważyć, iż końcowy efekt takiego rozliczenia byłby nadal korzystny dla Powodów. 

Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski i adw. Katarzyna Wójcik – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni

Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania

 

Sąd Okręgowy we Wrocławiu unieważnienie kredytu we frankach Santander Bank Polska (pierwotnie umowa kredytu w złotówkach na WIBOR) i 284.569,98 zł dla naszych Klientów

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *