Wyrokiem z dnia 8 czerwca 2022 roku Sąd Okręgowy w Katowicach, I Wydział Cywilny, sygn. akt I C 335/21 ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny zawarta w 2008 roku pomiędzy Bankiem Millennium S.A. z siedzibą w Warszawie a naszymi Klientami jest nieważna.
Jednocześnie Sąd zasądził od pozwanego Banku Millennium SA z siedzibą w Warszawie na rzecz naszych Klientów kwotę 11.834,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.
W niniejszej sprawie pozew złożono w marcu 2021 r., odbyły się dwie rozprawy a na trzeciej został ogłoszony Wyrok. W ramach postępowania dowodowego przesłuchano Powódkę oraz świadków wskazanych przez Bank – pracowników banku, którzy nie posiadali żadnych informacji związanych bezpośrednio z przedmiotowym kredytem.
W przedmiotowym pozwie Powodowie zarzucili Bankowi, m.in., że w ww. umowie kredytu zostały zawarte klauzule niedozwolone. Nasi klienci wskazali m.in. na postanowienia, które nie zostały z nimi indywidualnie uzgodnione, są nietransparentne, kształtują prawa i obowiązki Powodów w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszają ich interesy. Powodowie podnieśli również, że konsekwencją uznania kwestionowanych postanowień za abuzywne jest to, iż są one bezskutecznie i nie wiążą stron.
Ponadto Powodowie podnieśli także, że ww. umowa jest nieważna z uwagi na to, że jest sprzeczna z ustawą prawo bankowe, ponieważ kwota kredytu została określona ww. umowie niejednoznacznie. Ponadto przedmiotowa umowa sprzeczna jest również z zasadą ekwiwalentności świadczeń strony, co przejawia się w przerzuceniu całości ryzyka wynikającego z umowy na konsumentów, o czym w dniu podpisania umowy nasi Klienci nie zostali poinformowani.
Wobec złożonego pozwu Bank wystosował odpowiedź, w której zakwestionował wszelkie zarzuty naszych Klientów, wskazując, że umowa jest ważna, nie jest sprzeczna z ustawą prawo bankowe, prawa i obowiązki stron zostały unormowane zgodnie z wolą stron a ponadto klauzule zawarte w ww. umowie kredytu nie stanowią zapisów abuzywnych, zaś Powodowie zostali wyczerpująco poinformowani o specyfice kredytu indeksowanego do waluty obcej.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, iż żądanie naszych Klientów o ustalenie nieważności spornej umowy kredytu okazało się uzasadnione. Sąd potwierdził, że nasi Klienci w chwili zawierania przedmiotowe Umowy posiadali status konsumenta.
Ponadto Sąd Okręgowy potwierdził, że Powodowie posiadają niewątpliwy interes prawny w wytoczeniu powództwa o ustalenie zgodnie z art. 189 k.p.c., gdyż dopiero prawomocne ustalenie nieważności przedmiotowej Umowy spowoduje, że nasi Klienci będą mogli zaprzestać spłacania dalszych rat kredytu.
Sąd podzielił zaprezentowaną przez naszą Kancelarię argumentację w zakresie nieważności przedmiotowej umowy kredytowej i uznał, że klauzula indeksacyjna zawarta w umowie jest abuzywna, niedozwolona, w chwili zawierania umowy Kredytobiorcy nie wiedzieli, ile będą mieli do spłaty, nie znali kursu, nie wiedzieli, jak będzie obliczany kurs. Ponadto klauzula indeksacyjna nie może zostać zastąpiona innym miernikiem, co powoduje nieważność całej umowy.
Jak wynika z powyższego sprawa od momentu wniesienia pozwu do jej zakończenia w I instancji trwała około roku i trzech miesięcy.
Bank Millennium złożył już wniosek o sporządzenie uzasadnienia powyższego wyroku, co stanowi zapowiedź wniesienia apelacji, niezależnie od tego – po analizie prawomocnych wyroków jakie zapadły z udziałem tego banku – Klienci Kancelarii ze spokojem mogą oczekiwać na przebieg postępowania sądowego w drugiej instancji.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Tomasz Pietrusiak – Kancelaria adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.
Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania