Wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie ws. o sygn. akt XXVIII C 14317/21 ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny zawarta w sierpniu 2008 r. z EFG Eurobank Ergasias Societe Anonyme Spółka Akcyjna oddział w Polsce (obecnie Raiffeisen Bank International AG (Spółka Akcyjna) siedzibą w Wiedniu jest nieważna w całości i zasądził od Pozwanego Banku na rzecz Klientki Kancelarii kwotę 160 549,11 zł, a także kwotę 11 817 zł tytułem kosztów procesu.
W przedmiotowej sprawie odbyły się dwa terminy rozprawy, a całe postępowanie od początku trwało 18 miesięcy.
W przedmiotowej sprawie Nasza Kancelaria wnosiła w imieniu Klienta o ustalenia nieważności ww. umów o kredyt hipoteczny oraz zasądzenia wpłaconych kwot jako zwrotu nienależnego świadczenia. Pozwany Bank wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów postępowania na jego rzecz. W odpowiedzi na pozew podniesiono, że Nasza Klienta była świadoma ryzyka kursowego decydując się na kredyt indeksowany do CHF.
Bank wskazał również, że kwota kredytu wyrażona była w CHF i nie podlegała zmianom w trakcie obowiązywania umowy, zatem jest określona w sposób jednoznaczny. Zdaniem pozwanego Banku postanowienia umowne są zgodne z prawem i nie naruszają zasady walutowości.
Sąd Okręgowy w Warszawie rozpoznając przedmiotową sprawę zaznaczył, że w umowie ani w regulaminie nie ma żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursów poszczególnych walut. W ocenie Sądu umowa zawarta przez pozwany Bank była nieważne z racji jej sprzeczności z ustawą. Ponadto do wniosku o nieważności umowy prowadzi również analiza jej postanowień pod kątem abuzywności.
Zdaniem Sądu Okręgowego w razie przyjęcia, że umowa byłaby w całości ważna z racji braku sprzeczności z ustawą, zawarte w umowie i regulaminie postanowienia określające sposoby wyliczenia kwoty kredytu podlegającej spłacie i wysokości rat kredytu są abuzywne, a tym samym nie wiążą Naszej Klientki. W realiach niniejszej sprawy prowadzi to do nieważności umowy.
Sąd Okręgowy doszedł do wniosku, że klauzula indeksacyjna jako wcześniej przygotowany element wzorca umownego nie mogła zostać indywidualnie uzgodniona, natomiast Kredytobiorczyni mogła wybrać jedynie walutę, do której kredyt był indeksowany. Zdaniem Sądu zasadniczą przesłanką abuzywności klauzul indeksacyjnych jest przyznanie przedsiębiorcy prawa do jednostronnego kształtowania wysokości świadczeń stron umowy, które może być wykorzystane do zawyżenia świadczeń konsumenta.
Dotyczy to wysokości odsetek obliczanych w walucie indeksacji w oparciu o podwyższoną kwotę kapitału, jak i wysokości rat kapitałowo-odsetkowych wyrażonych w złotych. W ten sposób klauzula indeksacyjna zawierająca niejednoznacznie określony warunek ryzyka walutowego ewidentnie godzi w równowagę kontraktową stron stosunku prawnego na poziomie informacyjnym, co stanowi o naruszeniu przez tę klauzulę dobrych obyczajów.
W konsekwencji Sąd Okręgowy uznał, że żądanie zapłaty świadczeń spełnionych na podstawie nieważnej (trwale bezskutecznej umowy) jest uzasadnione.
Jako podstawę prawną uwzględnienia powództwa należy wskazać art. 410 § 2 kc. Przepis ten stanowi, że świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia, a w sprawie niniejszej spełniona została dyspozycja zawarta w art. 410 § 2 kc. Świadczenie to w związku z nieistnieniem zobowiązania (na skutek nieważności umowy) podlega zatem zwrotowi w całości,
Sąd podzielił więc zaprezentowaną przez naszą Kancelarię argumentację prezentowaną przez cały okres trwającego postępowania.
Zapadły wyrok jest nieprawomocny, jednak mając na uwadze kierunek linii orzeczniczej, należy wyrazić nadzieję, że wyrok utrzyma się w II instancji.
Sprawę prowadzili Kancelaria adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.