Wyrokiem z dnia 10 czerwca 2022 r. wydanym w sprawie o sygn. akt I C 1172/18 Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny ustalił nieważność umowy kredytu zawartej przez naszych Klientów z Deutsche Bank PBC Spółką Akcyjną z siedzibą w Warszawie oraz ustalił, że pozwany w całości ponosi koszty postępowania.
Pozew w niniejszej sprawie został złożony w październiku 2018 roku. Sprawa toczyła się w Sądzie Okręgowym w Warszawie pod sygn. akt I C 1172/18, relacjonując przebieg postępowania wskazać należy, iż Sąd wszelkie czynności merytoryczne mające znaczenie dla rozpoznania niniejszej sprawy przeprowadzone zostały w istocie na dwóch terminach rozprawy, na których przesłuchani zostali Powodowie oraz pracownik Banku.
Sąd w wyroku niniejszej sprawie podzielił zasadność naszego stanowiska. Argumentacja prezentowana przez naszą Kancelarię koncentrowała się wokół zagadnienia nieważności spornej umowy kredytowej, zarówno z uwagi na sprzeczność z art. 69 ust. 1 i ust. 2 ustawy Prawo bankowe (wobec niedookreślenia na zasadzie konsensusu Stron kwoty kredytu), jak również z uwagi na abuzywny charakter zawartych w niej postanowień. Stanowczo kwestionowaliśmy również, aby zawarta przez Strony umowa miała charakter walutowy.
Znamiennym pozostaje, że sytuacja taka nastąpiła na skutek machizmu zawartego w samej umowie kredytu (na którego treść Kredytobiorca nie miał żadnego wpływu), a nie na skutek innych, odrębnych porozumień stron. Badany stosunek prawny nie stanowił zatem wyniku konsensu obu jego stron, co do kwoty stawianej do dyspozycji Kredytobiorcy, gdyż kwestia ta obejmująca dopełnienie mechanizmu konwersji kwoty w walucie obcej na walutę polska, jest pozostawiona wyłącznie Kredytodawcy i ma być przez niego jednostronnie ustalana już po i poza zawarciem umowy.
Zważyć zaś należy, iż elementem umowy kredytu jest, zgodnie z art. 69 ust. 2 ustawy Prawo bankowe także określenie terminu i sposobu postawienia do dyspozycji kredytobiorcy środków pieniężnych. Omawiana sytuacja – ów mechanizm konwersji jest zatem elementem treści umowy, a nie już następczym względem niego – wykonania tej umowy.
Ponadto w naszej ocenie kwestionowane postanowienia umowy kredytowej są postanowieniami abuzywnymi z uwagi na niedopełnienie obowiązku informacyjnego przez Bank i będące tego skutkiem narażenie konsumenta na nieograniczone ryzyko kursowe.
Już ta konstatacja może w konsekwencji stanowić samoistną przesłankę stwierdzenia nieważności spornej umowy kredytowej na zasadzie art. 3851 k.c. w związku z art. 58 k.c. Przestawione w niniejszej sprawie przez pozwany Bank dowody nie dawały podstaw do ustalenia, że Bank wykonał obowiązek informacyjny w zakresie ryzyka kursowego w sposób ponadstandardowy, dający stronie powodowej pełne rozeznanie co do istoty transakcji.
Z przedstawionych względów zawarta przez Strony umowa jest nieważna. W ocenie Sądu Powodowie mają interes prawny w ustaleniu nieważności umowy, skoro umowa jest nierozliczona, istnieje zatem konieczność czy też potrzeba wyjaśnienia na przyszłość sytuacji prawnej Powodów, która ureguluje prawa i obowiązki Strony w przyszłości na gruncie tej umowy.
Deutsche Bank złożył już wniosek o sporządzenie uzasadnienia powyższego wyroku, co stanowi zapowiedź wniesienia apelacji, niezależnie od tego – po analizie prawomocnych wyroków jakie zapadły z udziałem tego banku – Klienci Kancelarii ze spokojem mogą oczekiwać na przebieg postępowania sądowego w drugiej instancji
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Tomasz Pietrusiak – Kancelaria adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.