Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie: Nieważność Umowy Kredytowej Raiffeisen Bank z 2008 r. i Zasądzenie 265 606,38 zł na Rzecz Klientki

Miło nam poinformować Państwa o wyroku z dnia 24 kwietnia 2024 r. Sądu Apelacyjnego w Warszawie, VI Wydział Cywilny, sygn. akt VI ACa 336/23, który zmienił zaskarżony przez Naszą Kancelarię wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 4 listopada 2022 r., sygn. akt II C 445/20, w ten sposób, że:

• w punkcie pierwszym ustala, że umowa o kredyt hipoteczny z lipca 2008 r., zawarta pomiędzy Naszą Klientką a EFG Eurobank Ergasias SA, Oddział w Polsce z siedzibą w Warszawie jest nieważna oraz zasądza od pozwanego na rzecz Naszej Klientki 265 606,38 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 18 marca 2022 r. do dnia zapłaty;
• w punkcie drugim ustala, że koszty procesu w całości obciążają pozwanego i wyliczenie tych kosztów pozostawia referendarzowi sądowemu;
• oddala apelację w pozostałej części;
• ustala, że koszty postępowania apelacyjnego w całości obciążają pozwanego i wyliczenie tych kosztów pozostawia referendarzowi sądowemu. 

W niniejszej sprawie apelacja Banku wpłynęła do sądu II instancji w styczniu 2023 r., więc omawiane postępowanie trwało około 14 miesięcy, co jest dość krótkim czasem, biorąc pod uwagę ilość apelacji wpływających do Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Wystarczyła jedna rozprawa.Z pewnością przyczyniły się do tego trafna argumentacja Naszej Kancelarii, ale także zdecydowane i szybkie działanie sądu. 

Zdaniem Sądu apelacja Naszej Kancelarii zasługiwała na uwzględnienie w całości.

Sąd potwierdził stanowisko Naszej Kancelarii zgodnie z którym na etapie zawierania umowy doszło do nienależytego poinformowania konsumenta o jego prawach i obowiązkach związanych z zawarciem umowy. W ocenie Sądu Apelacyjnego klauzule indeksacyjne które dotyczyły kursu CHF i stosowanie przez bank tabeli kursowej były nieuzgodnione indywidualnie z konsumentem i to pozwalało na dalsze badanie przesłanek z art. 385¹ k.c.

Stosowanie tychże tabel rażąco naruszało interesy kredytobiorcy i było sprzeczne z dobrymi obyczajami, bank nie poinformował jak będzie się odbywało tworzenie tabel kursowych przez co należy uznać że doszło do nierównowagi stron w stosunku prawnym, ponieważ to kredytodawca mógł sam decydować, zresztą konkretnie w tej sprawie decydował, jakie są zasady przeliczania salda kredytu i ustalania wysokości rat. Powyższe spowodowało, że całe ryzyko zostało przerzucone na kredytobiorcę, kwestia ryzyka walutowego nie zostało mu przedstawiona w sposób należyty.

Bank nie dostarczył dowodów, które wskazywałaby, że postanowienia umowy zostały indywidualnie wynegocjowane. Podobnie, Bank w sposób nieograniczony, dowolny, bez żadnej wiedzy w tym zakresie kredytobiorcy mógł kształtować kurs CHF, po którym było przeliczenie kwoty kredytu w okresie kredytowania, w okresie wypłaty, w okresie spłaty raty, bowiem odwoływał się do tabel własnych waluty, które tworzył w oparciu o znane sobie reguły. Postanowienia umowy, regulaminu nie wskazywały żadnych metod, zasad, ani parametrów, które bank uwzględniał wyliczając kurs CHF stosowany do przeliczenia.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, stwierdzenie niedozwolonego, w rozumieniu art. 385¹ k.c., charakteru postanowień dotyczących indeksacji (waloryzacji) obligowało Sąd Apelacyjny do ich niestosowania, chyba że konsument wyraziłby wolę ich dalszego stosowania, czego jednak nasi Klienci nie uczynili domagając się ustalenia nieważności umowy.

Sąd Apelacyjny uznał również, że nie zachodziła możliwość wypełnienia powstałych luk w umowie poprzez zastąpienie pominiętych, nieuczciwych warunków umowy przepisem o charakterze dyspozytywnym. Wskazał, że nie może być takim przepisem art. 358 § 2 k.c.  Na ocenę spornej umowy nie wywierało także wpływu  uregulowanie z art. 4 ustawy z dnia 29.07.2011r. o zmianie prawa bankowego (tzw. ustawy antyspreadowej).

Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz r.pr. Jakub Kochan – Kancelaria Adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.