Wyrokiem z dnia 29 września 2025 r. cVIII Wydział Cywilny, sygn. VIII ACa 2129/25 oddalił apelację pozwanego Raiffeisen Banku od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2023 r. w którym to Sąd ten zasądził od Raiffeisen Banku na rzecz naszej Klientki kwoty 212.001,60 zł i 219.775,58 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od ww. kwot od dnia 10 maja 2023 roku do dnia zapłaty. Jednocześnie Sąd Apelacyjny zasądził od pozwanego Banku na rzecz naszej Klientki kwotę 8.100 zł tytułem zwrotu kosztów procesu za II instancję.
Pozew w tej sprawie wpłynął do sądu I instancji w październiku 2021 r. Postępowanie zakończyło się po przeprowadzeniu jednej rozprawy w I instancji i jednej w II instancji. Postępowanie trwało zatem łącznie w obu instancjach 47 miesięcy.
Sąd Apelacyjny wskazał, że uznaje rozstrzygnięcie Sądu I instancji za prawidłowe w całości. Bank jako podmiot ekonomicznie silniejszy sam upoważnił się w umowie kredytu do jednostronnego określenia kursu waluty CHF, która została uznana przez strony kontraktu jako właściwa dla oznaczenia wysokości rat obciążających kredytobiorcę.
Sąd nie miał wątpliwości, że zapisy umowy kredytu, odnoszące się do ustalania w sposób dowolny kursów kupna/sprzedaży, co stanowiło tzw. spread walutowy, czyli czysty zysk banku, z którego strona powodowa nie zdawała sobie sprawy, stanowią niedozwolone postanowienia umowne.
Sąd podkreślił, że kwestionowane przez nas klauzule umowne nie zostały sformułowane prostym i zrozumiałym językiem, nie wyjaśniono bowiem kredytobiorcom w sposób prosty mechanizmu ustalania kursu waluty przez bank, jak też nie poinformowano ich dostatecznie o ryzyku walutowym oraz o całkowitych możliwych kosztach kredytu. W umowie nie przedstawiono nawet orientacyjnego sposobu ustalania kursu przez bank oraz choćby podstawowych okoliczności, które mogą mieć wpływ na zmianę kursu waluty, zatem dokonanie samodzielnie obliczenia kursu dla przeciętnego odbiorcy było niemożliwe.
Zgodnie z naszymi wskazaniami Sąd doszedł do przekonania, że oczywistym jest, że gdyby pozwany poinformował naszych Klientów o rzeczywistym ryzyku kursowym związanym z zawarciem spornej umowy, to do jej zawarcia by nie doszło a także, że prawidłowo ustalił sąd I instancji, że postanowienia dotyczące mechanizmu indeksacji kwoty kredytu do waluty obcej nie były przedmiotem indywidualnych uzgodnień albowiem umowa została przygotowana na standardowym wzorze, na który nasi Klienci nie mieli wpływu.
Co było dla nas jasne Sąd wskazał, że wyeliminowanie ryzyka kursowego wynikającego ze spornej umowy oznacza, że utrzymanie jej w mocy nie jest możliwe, co przemawia za jej całkowitą nieważnością. Skoro abuzywne okazały się postanowienia określające główny przedmiot umowy, to musi być ona uznana za nieważną.
Sąd zasądził na rzecz Klientów Naszej Kancelarii wszystkie środki uiszczone przez nich na rzecz Banku w wykonaniu tejże umowy tytułem zwrotu nienależnego świadczenia.
Zapadły wyrok jest prawomocny.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Anna Jagielska z Kancelarii Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.