W dniu 10 października 2022 roku uzyskaliśmy kolejny, prawomocny już wyrok, ustalający nieważność umowy kredytowej zawartej przez naszego Klienta z poprzednikiem prawnym Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu, prowadzącym w Polsce działalność za pośrednictwem oddziału Raiffeisen Bank International AG (Spółka Akcyjna) Oddział w Polsce z siedzibą w Warszawie. Mianowicie Sąd Apelacyjny w Warszawie VI Wydział Cywilny po rozpoznaniu apelacji pozwanego Banku od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 7 października 2021 r., sygn. akt XXV C 2807/18 oddalił apelację oraz zasądził od Banku na rzecz naszego Klienta zwrot kosztów postępowania apelacyjnego. 

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił nieważność spornej umowy kredytowej, jak również w całości obciążył Pozwany Bank kosztami procesu. Apelację od powyższego wyroku wywiódł pozwany Bank, zaskarżając go w zakresie uwzględnienia powództwa oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, zarzucając szereg uchybień natury materialnej i procesowej. 

Postępowanie przed Sądem II Instancji trwało około 10 miesięcy. Apelacja pozwanego Banku wpłynęła bowiem do Sądu Apelacyjnego w dniu 30 listopada 2021, zaś w dniu 10 października 2022 roku zapadł wyrok w niniejszej sprawie. Po doręczaniu odpisu rzeczonego środka zaskarżenia złożyliśmy odpowiedź na apelację, celem merytorycznego ustosunkowania się do podniesionych w apelacji zarzutów, wniosków oraz twierdzeń. 

Sąd Apelacyjny w całości przychylił się do ustaleń Sądu I instancji, uznając, że umowa zawiera postanowienia abuzywne a w skutek ich wyeliminowania umowa przestaje obowiązywać. Klauzule abuzywne dotyczą mechanizmu indeksacji, czyli przeliczania kwoty kapitału kredytu oraz rat na PLN z CHF a także zastosowanego przez bank spredu. 

Sąd II instancji wskazał, że niezasadne są zarzuty apelacji podnoszone w związku z pominięciem przez Sąd I instancji zeznań świadka i dokumentów, bowiem świadek nie prowadził rozmów z klientami, nie uczestniczył w zawieraniu umowy. Sąd podkreślił, że Bank chciał wskazać powoływanymi wnioskami dowodowymi okoliczności, które nie mają znaczenia dla stwierdzenia czy kwestionowane postanowienia umowne mają charakter abuzywny czy też nie.

Dodatkowo Sąd uznał za niezasadne zarzuty naruszenia art. 189 k.p.c., zdaniem Sądu nie ulega wątpliwości, że rozstrzygniecie, iż umowa jest nieważna, będzie miało znaczenie dla rozliczeń między stronami bowiem wprowadzi jasność dla stosunku prawnego łączącego strony, czego nie zapewniło by orzeczenie zapłaty. Zdaniem Sądu również klienci kancelarii posiadali status konsumenta. Bezzasadny okazał się zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego w tym prawa bankowego, bowiem Klienci kancelarii nie sanowali postanowień abuzywnych, co powoduje, że umowa stała się trwale nieważna zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego, sygn. akt III CZP 6/21.

Sąd II instancji podkreślił, że art. 358 § 2 k.c. nie jest przepisem dyspozytywnym. Sąd nie podzielił zarzutu banku, że eliminacja postanowień umownych powoduje wprowadzenie do umowy rozliczenia w oparciu o stawkę WIBOR, bowiem strony nie ustaliły takiej stawki w umowie, a Sąd nie jest władny, aby ingerować w stosunek prawny. Przesłanką ustalenia nieważności jest to, że postanowienia umowne miały charakter niedozwolony. 

Jednocześnie zdaniem Sądu na etapie zawierania umowy doszło do nienależytego poinformowania konsumenta o jego prawach i obowiązkach związanych z zawarciem umowy. W ocenie Sądu Apelacyjnego klauzule indeksacyjne które dotyczyły kursu CHF i stosowanie przez bank tabeli kursowej były nieuzgodnione indywidualnie z konsumentem i to pozwalało na dalsze badanie przesłanek z art. 3851 k.c.

Stosowanie tychże tabel rażąco naruszało interesy kredytobiorcy i było sprzeczne z dobrymi obyczajami, bank nie poinformował jak będzie się odbywało tworzenie tabel kursowych przez co należy uznać że doszło do nierównowagi stron w stosunku prawnym, ponieważ to kredytodawca mógł sam decydować, zresztą konkretnie w tej sprawie decydował, jakie są zasady przeliczania salda kredytu i ustalania wysokości rat. Powyższe spowodowało, że całe ryzyko zostało przerzucone na kredytobiorcę, kwestia ryzyka walutowego nie zostało mu przedstawiona w sposób należyty. 

Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski i adw. Katarzyna Wójcik – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni

Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania

PRAWOMOCNE unieważnienie kredytu Raiffeisen Bank International AG przez Sąd Apelacyjny w Warszawie

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *