Wyrokiem z dnia 8 czerwca 2022 roku wydanym w sprawie o sygn. akt I C 43/21 Sąd Okręgowy w Koszalinie I Wydział Cywilny ustalił nieważność umowy zawartej przez naszych Klientów z Bankiem PKO BP S.A., ponadto zasądził od Banku łącznie na rzecz naszych Klientów kwotę 11.834 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pozew w niniejszej sprawie wpłynął do Sądu Okręgowego w Koszalinie w styczniu 2021 roku. Powodowie domagali się m.in. ustalenia nieważności całej umowy kredytu Własny Kąt Hipoteczny. W myśl § 4 ust. 1 pkt. 1 i 2 części ogólnej umowy, kredyt był wypłacany w  walucie wymienialnej na finansowanie zobowiązań za granicą i w przypadku zaciągnięcia kredytu na spłatę kredytu walutowego, a w walucie polskiej na sfinansowanie zobowiązań w kraju. W tym drugim przypadku, zgodnie z § 4 ust. 2 COU, stosuje się kurs kupna dla dewiz obowiązujący w PKO BP S.A. w dniu realizacji zlecenia płatniczego, według aktualnej Tabeli kursów. 

W myśl § 7 ust. 4 CSU, środki pieniężne na spłatę kredytu miały być pobierane ze wskazanego rachunku. Treść § 22 ust. 2 pkt. 1 COU stanowiła zaś, że w przypadku dokonywania spłat zadłużenia z ROR – środki z rachunku będą pobierane w walucie polskiej w wysokości stanowiącej równowartość kwoty kredytu lub raty spłaty kredytu w walucie wymienialnej, w której udzielony jest kredyt, przy zastosowaniu kursu sprzedaży dla dewiz, obowiązującego w PKO BP S.A. w dniu, o którym mowa w § 7 ust. 5 CSU, według aktualnej Tabeli kursów.

W § 11 ust. 2 CSU wpisano, że kredytobiorcy zostali poinformowani, m.in., że ponoszą ryzyko zmiany kursów waluty, polegające na wzroście wysokości zadłużenia z tytułu kredytu oraz wysokości rat kredytu wyrażonych w walucie polskiej, przy wzroście kursów waluty kredytu. Ponadto powodowie podpisali oświadczenie o wybraniu oferty kredytu w walucie wymienialnej i świadomości związanych z zaciągnięciem tego typu kredytu ryzyk.

Uwzględniając powództwa, Sąd ustalił, że powodowie zawarli umowę o kredyt hipoteczny z pozwanym  jako konsumenci w rozumieniu art. 221 k.c. Dokonując oceny czy powodowie działali jako konsumenci, bez znaczenia jest wykształcenie, wiek i doświadczenie życiowe osoby zawierającej umowę z przedsiębiorcą. Sąd podkreślił, że przy tej ocenie badana jest relacja między czynnością prawną – umową a działalnością gospodarczą lub zawodową kredytobiorcy.

Przy czym związek musi być bezpośredni. Jeżeli kredytobiorca w dniu zawierania umowy kredytowej nie prowadził działalności gospodarczej, ale był zatrudniony, jak w niniejszej sprawie powódka, w banku na podstawie umowy o pracę, status konsumenta będzie uzależniony od tego czy zawarcie umowy kredytowej było bezpośrednio związane z działalnością zawodową.

Jeżeli kredyt był przeznaczony na sfinansowanie zakupu mieszkania czy budowy domu na cele osobiste, należy stwierdzić że tego związku nie było. Zaciągnięcie kredytu w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych (swoich i swojej rodziny) nie jest związane z działalnością zawodową. Fakt, że kredytobiorca pracuje w banku nie zmienia tej oceny.

Sąd podkreślił, że przepis art. 385(1) k.c. realizuje cele Dyrektywy Radcy Wspólnot Europejskich 93/13 z dnia 05 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz. U. EU L. 1993.95.29), wobec czego nie jest bez znaczenia to jak pojęcie konsumenta postrzegane jest przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. A ten stwierdził, że przymiot konsumenta ma charakter obiektywny i nie zależy od jego wiedzy czy posiadanych informacji (sprawa Horatiu Ovidiu Costea vs. S.C. Volksbank Romania SA, sygnatura C-110-14).

Potwierdził to również Sądu Okręgowego w Warszawie w wyroku z dnia 31 maja 2017 r., w sprawie II C 920/15, stwierdzając, że na przyznanie przymiotu konsumenta nie ma wpływu: posiadane w dniu zawierania umowy „wykształcenie, miejsce zatrudnienia czy fakt, iż wówczas (kredytobiorca) był już stroną innej umowy o kredyt albowiem tego typu okoliczności nie mają w tym zakresie znaczenia. Nie wprowadza ich bowiem ani ustawodawca polski w art. 221 k.c., ani nie poleca do wprowadzenia prawodawca wspólnotowy (unijny)”.

Sprawa trwała w sumie od złożenia pozwu rok i pięć miesięcy.  

Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski – Kancelaria adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.

Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania

Sąd Okręgowy w Koszalinie unieważnienie kredytu we frankach PKO BP „Własny Kąt Hipoteczny” PRACOWNIKA BANKU. Wygrywamy w 17 MIESIĘCY

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *