Niezwykle miło nam ponownie poinformować o kolejnym prawomocnym sukcesie naszych Klientów w sporze z bankiem. Tym razem Sąd Apelacyjny w Warszawie, I Wydział Cywilny, w dniu 9 sierpnia 2022 r., sygn. akt. I ACa 48/22, w sprawie z powództwa kredytobiorców przeciwko Bankowi Millennium S.A wydał wyrok, w którym oddalił apelację banku od korzystnego dla naszych Klientów wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie, a także zasądził 8 050 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sąd Apelacyjny w Warszawie w osobie SSA Romana Dziczka uznał apelację pozwanego banku za pozbawioną podstaw. Apelacja pozwanego nie zasługiwała na uwzględnienie, bowiem – zdaniem Sądu Apelacyjnego – na skutek zawarcia w przedmiotowej umowie niedozwolonych postanowień umowa nie może zostać utrzymana w mocy, co skutkuje jej nieważnością, a w konsekwencji – słusznością żądania powodów ustalenia jej nieważności.
Sąd Apelacyjny podzielił i zaaprobował zasadnicze ustalenia faktyczne Sądu Okręgowego istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, szczegółowo opisane w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Sąd Apelacyjny wskazał, że Kredytobiorcom został przedstawiony gotowy produkt, za którego przygotowanie odpowiadał w całości bank, a takie elementy jak wniosek kredytowy czy umowa zostały uzupełnione o dane szczegółowe m.in. kwotę kredytu, okres kredytowania, przeznaczenie kredytu, czy też rodzaj zabezpieczenia.
Pozwany, będąc przedsiębiorcą w relacji do powodów – konsumentów, nie udowodnił, że w tym konkretnym procesie zawierania umowy kredytowej była możliwość negocjowania zasad indeksacji, a przede wszystkim, że sporne postanowienia zostały indywidualnie uzgodnione z powodami. Dodatkowo Sąd zwrócił uwagę, że Kredytobiorcy nie byli należycie poinformowani przez bank o ryzykach związanych ze sporną umową.
Droga do tego korzystnego rozstrzygnięcia wyglądała następująco – pozwem z maja 2020 r. nasi Klienci skierowali roszczenia przeciwko Bankowie Millennium S.A. do Sądu Okręgowego w Warszawie, w którym żądali stwierdzenia nieważności wyżej umowy kredytowej indeksowanej do CHF, ewentualnie jej tzw. odfrankowienia.
W przedmiotowym pozwie nasi Klienci zarzucili bankowi, m.in. że w ww. umowie kredytu zostały zawarte klauzule niedozwolone. Powodowie wskazali również, że postanowienia, te nie zostały z nimi indywidualnie uzgodnione, są nietransparentne, kształtują prawa i obowiązki Powodów w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszają ich interesy.
Powodowie podnieśli także, że konsekwencją uznania kwestionowanych postanowień za abuzywne jest to, iż są one bezskutecznie i nie wiążą stron. Ponadto Powodowie podnieśli również, że ww. umowa jest nieważna z uwagi na to, że jest sprzeczna z ustawą prawo bankowe, ponieważ kwota kredytu została określona ww. umowie niejednoznacznie.
Dodatkowo przedmiotowa umowa sprzeczna jest również z zasadą ekwiwalentności świadczeń strony, co przejawia się w przerzuceniu całości ryzyka wynikającego z umowy na konsumentów, o czym w dniu podpisania umowy klienci nie zostali poinformowani.
Wobec złożonego pozwu bank wystosował odpowiedź, w której zakwestionował wszelkie zarzuty naszych Klientów, wskazując, że umowa jest ważna, nie jest sprzeczna z ustawą prawo bankowe, prawa i obowiązki stron zostały unormowane zgodnie z wolą stron, a ponadto klauzule zawarte w ww. umowie kredytu nie stanowią zapisów abuzywnych, zaś klienci zostali wyczerpująco poinformowani o specyfice kredytu denominowanego w walucie obcej. Ponadto bank podniósł m.in. zarzut braku interesu prawnego w ustaleniu nieważności, a także ze wszech miar chybiony i nie brany pod uwagę w orzecznictwie, zarzut przedawnienia roszczeń Klientów.
W odpowiedzi na stanowisko banku nasi Klienci wystosowali replikę, w której ustosunkowali się do wszelkich twierdzeń banku, powołując się na szeroką argumentację prawną wynikającą nie tylko z doktryny ale przede wszystkim z tez płynących z aktualnego orzecznictwa dotyczących tzw. kredytów frankowych.
Korzystny dla naszych Klientów wyrok w I instancji zapadł w dniu 5 października 2021 r., sygn. akt III C 1010/20, po przeprowadzaniu dwóch rozpraw, natomiast korzystny dla naszych Klientów wyrok II instancji zapadł w dniu 9 sierpnia 2022 r., po przeprowadzeniu rozprawy apelacyjnej. Warto wskazać również, że Sąd Apelacyjny w dniu 23 sierpnia 2022 r. oddalił wniosek banku o wstrzymanie wykonalności prawomocnego wyroku.
Jak wynika z powyższego sprawa od momentu skierowania do Sądu Okręgowego w Warszawie do jej zakończenia w II instancji trwała nieco ponad 2 lata.
Mamy nadzieję, że ten wpisujący się w zasadniczo jednolitą w podobnych sprawach linię orzeczniczą wyrok, podtrzyma i ugruntuje panującą już tendencję uznawania analogicznych umów kredytowych za nieważne, ponieważ jest on zgodny z prawem polskim i europejskim oraz przywraca, zaburzony funkcjonowaniem nieuczciwej umowy w obrocie, porządek tak prawny, jak i aksjologiczny.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski i r.pr. Małgorzata Wilczek – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni