Wyrokiem z dnia 1 października 2021 roku Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt XXV C 2391/19 ustalił że umowa o kredyt hipoteczny zawarta 28 maja 2007 roku pomiędzy naszymi Klientami a Bankiem Millennium Spółką Akcyjną z siedzibą w Warszawie jest nieważna oraz zasądził od Banku Millennium Spółki Akcyjnej z siedzibą w Warszawie na rzecz naszych Klientów kwoty po 5 908,50 zł (pięć tysięcy dziewięćset osiem złotych pięćdziesiąt groszy) tytułem kosztów procesu, w tym po 5 400 zł (pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Okręgowy stwierdził, iż ustalenie nieważności umowy na skutek zastosowania w niej indeksacji i związanych z nią zasad ustalania kursów walut, postawić można pytanie czy pomiędzy stronami, nawet przy założeniu skuteczności kwestionowanych postanowień, doszło do nawiązania stosunku prawnego, w którym mogą znaleźć zastosowanie kursy walut ustalone w tabeli kursów banku. Powstaje bowiem pytanie o charakter prawny tabeli kursów.
Dalej Sąd Okręgowy orzekł, iż niewątpliwie tabela kursów tworzona jest jednostronnie przez bank z zamiarem jej stosowania w stosunkach nawiązywanych bądź nawiązanych z szeregiem kontrahentów. Zawiera dane liczbowe służące ustalaniu wysokości świadczeń stron w przypadkach, w których następuje odwołanie do jej treści. Poza częstotliwością tworzenia takiej tabeli, jej charakter zbliżony jest zatem do innych tabel czy taryf opłat, prowizji lub oprocentowania.
Takie dokumenty, na co słusznie zwrócił uwagę Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z 18 września 2018 roku, sygn. V ACa 802/17, odwołując się do orzecznictwa Sądu Najwyższego i sądów powszechnych, zaliczane są do wzorców umowy w rozumieniu art. 384 kc. Nie wydaje się aby sama częstotliwość tworzenia tabeli mogła wpłynąć na jej odmienny charakter prawny. Również zatem tabelę kursów banku uznać można za wzorzec umowy.
Pozew w niniejszej sprawie wniesiony został we wrześniu 2019 roku. Postępowanie w I Instancji zakończyło się po przeprowadzeniu jednej rozprawy, która trwała zaledwie 21 minut.
Na posiedzeniu Sąd ograniczył się w istocie wyłącznie do odebrania od Powodów oświadczenia o świadomości skutków unieważnienia umowy.
Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany bank, zaskarżając wyrok w całości. Pozwany zarzucił również Sądowi I instancji naruszenie szeregu przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy i jej rozstrzygnięcie oraz naruszenie przepisów prawa materialnego.
W odpowiedzi na powyższą apelacje, wnieśliśmy o oddalenie apelacji jako w całości bezzasadnej oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz Powodów kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm prawem przepisanych.
Sąd Apelacyjny w Warszawie, Wydział VI Cywilny w wyroku z dnia 31 marca 2023 r. w sprawie o sygn. akt VI ACa 42/22 oddalił apelację oraz zasądził od Bank Millennium S. A. w Warszawie na rzecz naszych Klientów 4050 zł (cztery tysiące pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
Sąd Apelacyjny w Warszawie przesłuchał Powodów i nie miał wątpliwości, iż pozwany bank zastosował w umowie o kredyt hipoteczny zawartej 28 maja 2007 roku klauzule niedozwolone.
Sąd podkreślił, że bank nie przedstawił Powodom, iż będą obciążeni nieograniczonym ryzykiem związanym z zawarciem niniejszej umowy kredytowej. Sąd ponadto stwierdził zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, że nie można zastąpić postanowień abuzywnych umowy kredytowej innymi postanowieniami.
Pełnomocnik pozwanego banku złożył wniosek o uzasadnienie wyroku II instancji.
Sprawę prowadziła adw. Jacek Sosnowski i adw. Katarzyna Wójcik – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni