Wyrokiem z dnia 15 września 2022 roku Sąd Okręgowy w Bydgoszczy, I Wydział Cywilny, sygn. akt I C 1102/21 ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „Multiplan” waloryzowany kursem CHF zawarta w kwietniu 2009 roku pomiędzy BRE Bankiem S.A. z siedzibą w Warszawie (obecnie mBankiem S.A. z siedzibą w Warszawie) a naszymi Klientami jest nieważna. 

Jednocześnie Sąd zasądził od Pozwanego mBanku S.A. na rzecz każdego z Klientów Kancelarii będących powodami w niniejszej sprawie kwotę 148 797,91 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 22 lutego 2022 r. do dnia zapłaty. Ponadto Sąd zasądził od Pozwanego na rzecz naszych Klientów kwoty po 5917 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty. Sąd więc w całości uwzględnił roszczenia sformułowane w pozwie.

W imieniu Klientów Kancelarii pozwem złożonym w dniu 25 sierpnia 2021 r. wnosiliśmy o ustalenie nieważności całej umowy o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „Multiplan” waloryzowany kursem CHF, zawartej w kwietniu 2009 r. na podstawie art. 58 k.c. w zw. z art. 189 k.p.c. oraz zasądzenie od Pozwanego na ich rzecz wszystkich wpłat dokonanych na skutek wykonywania nieważnej umowy. Dodatkowo zgłosiliśmy również roszczenie ewentualne, w ramach którego wnieśliśmy o zasądzenie od pozwanego Banku na rzecz Naszych Klientów kwoty 70 780,96 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia następnego po dniu doręczenia pozwanemu odpisu pozwu do dnia zapłaty, wskutek tzw. odfrankowienia umowy. 

Jako podstawę prawną nieważności umowy wskazaliśmy, że przedmiotowa umowa jest niezgodna z art. 69 ust. 1 i 2 ustawy Prawo bankowe w związku z brakiem jednoznacznie określonej kwoty kredytu, dodatkowo zwróciliśmy uwagę na sprzeczność umowy z art. 3531 k.c. w zw. z art. 58 § 1 k.c. z uwagi na jej niezgodność z zasadą swobody umów. Ponadto oczywiście zwróciliśmy uwagę sądu na fakt, że w umowie zawarte są niedozwolone klauzule przeliczeniowe, które w związku z art. 3851 k.c. nie wiążą stron. Skutkiem powyższego wobec braku możliwości utrzymania umowy w mocy po usunięciu z niej niedozwolonych postanowień dotyczących indeksacji, jak też wymienioną sprzeczność umowy z przepisami prawa, wnioskowaliśmy o ustalenie nieważności całej umowy kredytu.

W odpowiedzi na pozew mBank wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od Klientów Kancelarii na rzecz Pozwanego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W swoim piśmie bank podniósł szereg zarzutów, w tym m.in. zarzut przedawnienia roszczeń Powodów, do którego Sąd rozpoznający sprawę się nie przychylił. Warto wskazać, że stanowisko Sądu jest zbieżne z najnowszym wyrokiem TSUE wydanym 8 września 2022 r., zawierającym odpowiedzi na trzy postawione pytania (C-80/21, C-81/21 oraz C-82/21).

TSUE ponownie opowiedział się za szeroką ochroną konsumencką i stwierdził, że dopiero wiedza kredytobiorcy o nieuczciwości powoduje rozpoczęcie biegu przedawnienia. Stąd nie ma znaczenia czy umowa kredytu została zawarta 5 czy 15 lat temu, a jedynie to, kiedy klient dowiedział się o tym, że może pozwać bank, dlatego że ten zaoferował mu zawarcie umowy zawierające niedozwolone zapisy umowne.

Co istotne, postępowanie sądowe w niniejszej sprawie ograniczyło się do wymiany między stronami pozwu oraz odpowiedzi na pozew oraz przesłuchania Klientów Kancelarii na okoliczności związane z zawarciem umowy kredytu. Ze złożonych przez Powodów zeznań wynikało, że przed podpisaniem umowy odbyły się zaledwie dwa spotkania, podczas których nie wyjaśniono Kredytobiorcom na czym polega mechanizm indeksacji, jak też nie przedstawiono im żadnych ryzyk związanych z zawarciem takiej umowy, wskazując wyłącznie na zalety umowy kredytu indeksowanego do CHF.

Co więcej zapewniano ich, że wahania kursów CHF będą niewielkie i będą miały niewielki wpływ na wysokość miesięcznych rat, nie wspominano natomiast, że wpłyną one także na kształtowanie salda kredytu. Kredytobiorcy nie mieli w ogóle świadomości, że saldo kredytu jest uzależnione od wysokości kursu CHF, byli bowiem przekonani, że zobowiązani będą do zwrotu kwoty kapitału, jaką otrzymali od banku do swojej dyspozycji wraz z odsetkami i kosztami określonymi w umowie.

Tymczasem, saldo kredytu zostało ustalone jednostronnie przez bank po wypłaceniu Kredytobiorcom kwoty kapitału i przy zastosowaniu kursu, na który kredytobiorcy nie mieli żadnego wpływu.

 

Sąd uwzględniając roszczenie Klientów Kancelarii w całości potwierdził, że zawierając przedmiotową umowę posiadali oni status Konsumenta, w związku z czym zasługują na ochronę przed nieuczciwymi postanowieniami umownymi, a także uznał, że przysługuje im interes prawny w rozumieniu art. 189 k.p.c. w dochodzeniu ustalenia nieważności umowy kredytu.

Sąd zgodził się w pełni z argumentacją Naszej Kancelarii dotyczącą przyczyn nieważności umowy kredytu, jak też stosując tzw. teorię dwóch kondykcji, w konsekwencji zasądził od Pozwanego zwrot wszystkich uiszczonych w wykonaniu nieważnej umowy środków. Powyższy wyrok cieszy również z tej przyczyny, że zapadł szybko, bo zaledwie w rok, od zainicjowania sprawy w sądzie.

Wyrok nie jest prawomocny. Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Dominika Peżyńka – Kancelaria adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.

Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy EKSPRESOWO unieważnia kredyt we frankach mBank „Multiplan” z 2009 r. i zasądza dla naszych Klientów 148 797,91 zł.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *