W dniu 21 października 2022 roku zapadł wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie, III Wydział Cywilny (Sędzia Sądu Okręgowego Mariusz Solka) w sprawie zawisłej pod sygnaturą akt III C 922/19, na mocy którego ustalono nieważność umowy kredytu hipotecznego zawartej przez naszych Klientów w kwietniu 2008 r. z EFG Eurobank Ergasias Spółka Akcyjna (obecnie: Raiffeisen Bank Internatonal AG). Jednocześnie zasądzono od Pozwanego Banku na rzecz naszych Klientów kwotę 123 132,23 zł oraz 106 754,04 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 22 lipca 2022 roku do dnia zapłaty. W pozostałych zakresie powództwo zostało oddalone. Należy także podkreślić, iż na rzecz naszych Klientów zasądzono całość kosztów. Co istotne, od momentu złożenia pozwu do dnia wydania wyroku minęło trzydzieści sześć miesięcy.

  • Sąd Okręgowy w Warszawie uznał umowę kredytu hipotecznego zawartą przez Klientów z EFG Eurobank Ergasias Spółka Akcyjna (obecnie Raifeisen Bank Internatonal AG) za nieważną.
  • Zasądzono od Pozwanego Banku kwotę 123 132,23 zł oraz 106 754,04 CHF z odsetkami za opóźnienie od dnia 22 lipca 2022 roku do dnia zapłaty.
  • Sąd potwierdził interes prawny Klientów w ustaleniu nieważności umowy kredytu oraz prawdziwość twierdzeń zawartych w pozwie. 

 

Mając na uwadze powyższe należy dojść do konkluzji, iż w niniejszej sprawie został skutecznie wykazany interes prawny Kredytobiorcy w ustaleniu nieważności tak zwanej „umowy frankowej”, jak również potwierdzono prawdziwość twierdzeń zawartych w pozwie. W toku omawianego postępowania głównym żądaniem naszych Klientów było ustalenie nieważności całej umowy kredytowej, natomiast „odfrankowienie” stanowiło żądanie ewentualne.

Sąd uznał za słuszne twierdzenia strony powodowej w zakresie wadliwości umowy kredytowej z uwagi na fakt między innymi niepodania wysokości kwoty kredytu w CHF. Pomimo tego, w § 2 ust. 1 Umowy, a także § 7 ust. 4 Regulaminu wskazano sposób ustalenia kwoty kredytu w tej walucie. Zgodnie z § 2 ust. 1 Umowy Bank zobowiązuje są̨ oddać́ do dyspozycji Kredytobiorcy kwotę̨ w wysokości 520 000,00 zł. Sąd podkreślił, iż nasi Klienci nie otrzymali od Banku żadnej wypłaty we frankach szwajcarskich z tytułu umowy kredytowej będącej przedmiotem postępowania. Zdaniem Sądu, z treści Regulaminu wynika, że Klienci Kancelarii zaciągnęli kredyt złotowy.

Z uwagi na przytoczoną przez Sąd argumentację należy uznać omawiane orzeczenie jako przejaw potwierdzenia prokonsumenckiej linii orzeczniczej w „sprawach frankowych”. Zdaniem Sądu, postanowienia sporej umowy kredytowej są sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco naruszają interesy naszych Klientów. Wpływ na takie stanowisko ma dysproporcja praw i obowiązków stron wynikająca z wyłącznej kompetencji Banku do ustalania kryteriów wysokości świadczeń stron przy jednoczesnym braku jakichkolwiek narzędzi umożliwiających weryfikację poprawności działań silniejszej strony niniejszego stosunku prawnego. Jest to jednoznaczne z całkowitym obciążeniem Kredytobiorców ryzykiem dowolnego kształtowania kursu wymiany waluty przez Bank.

Sąd zwrócił także na uwagę na nienależyte wykonanie przez Bank obowiązku informacyjnego względem Klientów. Pracownik Banku twierdził, iż frank szwajcarski jest stabilną i bezpieczną walutą o minimalnych wahaniach kursowych. Co istotne zatajono informację, iż zmiana kursu jest tożsama ze zmianą salda kredytu w złotówkach. Rozpoznając opisywaną sprawę̨, Sąd skupił się̨ na zbadaniu abuzywności postanowień́ umowy oraz regulaminu odnoszących się̨ do klauzuli walutowej, albowiem przesadzenie o jej abuzywności pociągało za sobą̨ nieważność́ całej umowy. 

W konsekwencji umowa naszych Klientów jest sprzeczna z naturą stosunku prawnego, jak też z przepisem art. 353¹ k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe, co w świetle przepisu art. 58 § 1 k.c. przesądza o całkowitej nieważności umowy kredytowej.

Rozpoznając sprawę̨, Sąd skupił się na zbadaniu abuzywności postanowień́ umowy oraz regulaminu odnoszących się̨ do klauzuli walutowej, albowiem prowadzi to do nieważności całej umowy kredytowej. Wadliwy charakter mają następujące postanowienia umowne:

  1. § 2 ust. 1 umowy kredytowej;
  2. § 7 ust. 4 Regulaminu, 
  3. § 9 ust. 2 Regulaminu, 
  4. §13 ust.7 Regulaminu, 
  5. § 21 ust. 3 Regulaminu.

Elimanacja wyżej przywołanych postanowień z umowy kredytowej, powoduje, że nie może ona nadal być wykonywana i w związku z tym nie może dalej wiązać stron opisywanego postępowania. Sąd dokonując wykładni przepisu art. 385¹ § 1 k.c. w zgodzie z przepisem art. 4 i 6 dyrektywy 93/13 uznał, że kwestionowane w sprawie klauzule przeliczeniowe określają główne świadczenia stron, tj. główny przedmiot umowy i tym samym klauzule waloryzacyjne stanowią essentialia negotii umowy kredytu indeksowanego.

Nadto istotny jest także pogląd Sądu w zakresie pozbawienia naszych Klientów możliwości negocjowania zawartej z Bankiem umowy, wedle którego brak indywidualnego uzgodnienia klauzul przeliczeniowych zawartych w przedmiotowej umowie kredytu hipotecznego był oczywisty. Artykuł 3851 § 3 k.c. stanowi, iż nieuzgodnione indywidualnie są postanowienia umowy, na których treść́ konsument nie miał rzeczywistego wpływu.  W szczególności dotyczy to postanowień umownych stanowiących powtórzenie postanowień wygenerowanych przez Bank na potrzeby wzorca umownego. Reasumując, należy badać realny wpływ Kredytobiorcy na ewentualną zmianę̨ klauzul proponowanych przez Bank i jego świadomość w tym zakresie. 

Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Michalina Kasjaniuk – Kancelaria adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.

Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania

 

Sąd Okręgowy w Warszawie uznał umowę kredytu hipotecznego EFG Eurobank Ergasias Spółka Akcyjna za nieważną i zasądził dla naszych KLIENTÓW kwotę 123 132,23 zł oraz 106 754,04 CHF od Raifeisen Bank Internatonal AG”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *