W dniu 7 września 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Paweł Krekora) wydał wyrok w sprawie o sygn. XXVIII C 3301/21, w którym:

  1. ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny zawarta przez naszych klientów z BRE Bank S.A. z siedzibą w Warszawie (obecnie mBank S.A. z siedzibą w Warszawie) jest nieważna;
  2. zasądził od Banku na rzecz naszych Klientów kwoty 180 402,95 zł  oraz 31,68 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia  21 lipca 2021 r. do dnia zapłaty;
  3. w pozostałym zakresie powództwo oddalił;  
  4. zasądził Banku  na rzecz naszych Klientów łącznie kwotę 11 834 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sprawa dotyczyła umowy o kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF, zawartej w październiku 2008 r.

Pozew został złożony w kwietniu 2021 r. Wyrok zapadł po przeprowadzeniu zaledwie jednej rozprawy podczas której Sąd przeprowadził dowód z przesłuchania stron ograniczony do przesłuchania naszych Klientów.

W odpowiedzi na pozew  Bank kwestionował status konsumentów po stronie naszych klientów, argumentując to faktem zarejestrowania działalności gospodarczej pod adresem kredytowanej nieruchomości. 

Przedstawiony materiał dowodowy oraz dowód z przesłuchania naszych Klientów potwierdził, iż niewątpliwie przysługuje im status konsumentów, a adres kredytowanej nieruchomości pozostawał wyłącznie adresem rejestrowym.

Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego doprowadziła finalnie Sąd do przekonania, że klauzula indeksacyjna wyrażająca wysokość zobowiązania w walucie obcej, pomimo wypłaty kredytu w złotych oraz mechanizm spłaty kredytu w złotych polskich w oparciu o przeliczenie wysokości raty w walucie obcej z zastosowaniem właściwego kursu kupna/sprzedaży waluty wynikającego z tabeli kursów walut obowiązujących danego dnia w banku – właściwe według stanu na dzień zawarcia umowy – osadzone są w niedozwolonych postanowieniach umownych

Sąd doszedł do przekonania, że dotyczą one głównych świadczeń zobowiązania, bez istnienia których kontrakt kredytu nie może zostać uznany za ważny, bacząc chociażby na zasadniczy zakaz uzupełniania luk treścią przepisów o ogólnym charakterze w umowach zawartych z udziałem konsumentów (wynikający chociażby z orzecznictwa TSUE, czego w ocenie Sądu nie zmienia niedawne orzeczenie z 2 września 2021 r., C-932/19, gdyż w polskim systemie prawnym brak dedykowanej normy, na temat której wypowiadał się Trybunał), czy pozostałe postanowienia, jak te dotyczące oprocentowania (stawka referencyjna LIBOR właściwa jedynie dla określonych walut obcych). Z uwagi na poddane pod osąd roszczenia procesowe Sąd w oparciu o powyższą konstatację uwzględnił zarówno żądanie ustalenia nieważności umowy opierane na treści art. 189 k.p.c., jak i żądanie o zapłatę, które swoje oparcie ma w przepisach o nienależnym świadczeniu (art. 405 i 410 k.c.).

Oddaleniu podlegało  żądanie zakresie dotyczącym ubezpieczenia nieruchomości i odsetek, w części od 14 dni po doręczeniu Bankowi odpisu pozwu. 

Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzą adw. Jacek Sosnowski. i adw. Marcin Miszczuk – Kancelaria adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni

Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania

Sąd w Warszawie unieważnia kredyt frankowy mBank i zasądza dla naszych Klientów 180 402,95 zł. Wygrywamy w 17 MIESIĘCY

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *