W dniu 21 marca 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Piotr Grenda) wydał wyrok w sprawie o sygn. XXVIII C 7981/21, w którym:
- ustalił, że umowa o kredyt mieszkaniowy zawarta przez naszych Klientów z Nordea Bank Polska S.A z siedzibą w Gdyni, którego następcą prawnym jest Powszechna Kasa Oszczędności Bank Polska S.A. z siedzibą w Warszawie jest nieważna;
- zasądził od banku na rzecz naszych Klientów łącznie kwotę 99.507,83 zł (dziewięćdziesiąt dziewięć tysięcy pięćset siedem 83/100 złotych) oraz kwotę 21.716,37 CHF (dwadzieścia jeden tysięcy siedemset szesnaście 37/100 franków szwajcarskich) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 10 lipca 2021 r. do dnia zapłaty
- zasądził od banku na rzecz naszych Klientów koszty procesu w całości wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, od kwoty tych kosztów liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu.
Pozew w niniejszej sprawie został złożony do Sądu w czerwcu 2021 r tak więc postępowanie w I Instancji trwało tylko 9 MIESIĘCY
Sprawa dotyczyła umowy kredytu mieszkaniowego Nordea-Habitat, zawartej w dniu 13 maja 2011 r. Klienci zaciągnęli kredyt w celu finansowania kosztów budowy domu jednorodzinnego położonego w oraz spłatę innego kredytu mieszkaniowego. Umowa była umową kredytu indeksowanego. Co ciekawe bank w odpowiedzi na pozew wbrew treści umowy podnosił argumentację dotyczącą w znacznej większości umowy kredytu denominowanego, co jak się wydaje wynikało z niedostatecznego zaznajomienia się pełnomocnika banku z aktami sprawy.
Nie mniej z uwagi na istniejące w umowie zapisy oraz datę zawarcia umowy szczególnymi argumentami banku podnoszonymi w procesie było twierdzenie o możliwości spłaty kredytu przez klientów w CHF od początku zawarcia umowy, a także możliwość zastąpienia postanowień niedozwolonych na podstawie znowelizowanego art. 358 § 2 k.c.
Wyrok zapadł po przeprowadzeniu dwóch rozpraw, podczas których sąd przesłuchał kredytobiorców. Bank ostatecznie cofnął wniosek o przesłuchanie świadka, który brał udział w zawarciu umowy kredytowej przez naszych klientów z uwagi na brak możliwości ustalenia jego aktualnego adresu zamieszkania.
Zdaniem Sądu umowa jest nieważna, jako sprzeczna z samą naturą zobowiązania. Jeśli chodzi o klauzule indeksacyjne, a w szczególności tabele kursów walut, to wg sądu dowody potwierdzają, że to wola banku decydowała o sposobie ustalenia kursu. Z tego też powodu umowa jest nieważna z uwagi na abuzywność klauzul przeliczeniowych. Skutkiem abuzywności klauzul przeliczeniowych jest nieważność umowy.
Nie znalazły też uznania Sądu ww. twierdzenia banku o możliwości spłaty kredytu przez klientów w CHF od początku zawarcia umowy, a także możliwość zastąpienia postanowień niedozwolonych na podstawie znowelizowanego art. 358 § 2 k.c. Sąd podzielił argumentację naszej Kancelarii, że Nie rachunek do spłaty kredytu został wprost określony jako rachunek złotowy, a w innej sytuacji możliwość spłaty rat w CHF nawet od początku umowy sama w sobie nie usuwa pierwotnej wady umowy tj. przeliczenia kwoty kredytu przy jego uruchomieniu z waluty polskiej na walutę obcą.
Niezależnie od tego, że nasi Klienci wyraźnie wskazywali na nieważność umowy, a zatem wszelkie rozważanie banku o potencjalnych możliwościach zastąpienia odesłania do Tabeli kursów innymi regulacjami były bezprzedmiotowe, to art. 358 § 2 k.c. nie stanowi przepisu dyspozytywnego a jedynie wprowadza upoważnienie przemienne dla dłużnika posiadającego zobowiązanie w walucie obcej do spełnienia świadczenia bądź w walucie obcej, bądź w walucie polskiej; w przypadku gdy dłużnik podejmie decyzję o wykonaniu świadczenia w walucie polskiej art. 358 § 2 k.c. określa w jaki sposób przeliczyć kwotę świadczenia z waluty obcej na walutę polską (a nie odwrotnie).
Wyrok ten potwierdza, iż kompleksowa argumentacja naszej Kancelarii, znajduje odzwierciedlenie w postaci wyroków ustalających nieważność umów kredytów powiązanych z walutą obcą zawartych nawet w końcowej fazie okresu udzielania tych kredytów przez banki.
Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzą adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Marcin Miszczuk – Kancelaria adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni