Wyrokiem z dnia 12 października 2022 r., Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny w osobie SSO Pawła Krekory wydanym w sprawie o sygn. XXVIII C 4486/21 ustalił w punkcie pierwszym, że umowa o kredyt hipoteczny zawarta w czerwcu 2008 r. przez naszego Klienta a Bankiem Millennium S.A. jest nieważna. W punkcie drugim Sąd zasądził na rzecz Naszego Klienta kwotę 11 817,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu wskazując, iż strona powodowa wygrała proces w całości.
- Sąd Okręgowy w Warszawie wydał wyrok w sprawie z sygnaturą XXVIII C 4486/21, ustanawiający nieważność umowy kredytowej zawartej przez naszego Klienta i Bank Millennium S.A. w czerwcu 2008 roku.
- Sąd uznał, że umowa kredytowa zawierała postanowienia abuzywne, które sprzeczne były z dobrymi obyczajami i rażąco naruszały interesy naszego Klienta.
- Sąd stwierdził, że sposób ustalania kursów walutowych ustanowiony w umowie kredytowej pozwalał bankowi na jednostronne kształtowanie sytuacji naszego Klienta i był sprzeczny z dobrymi obyczajami.
- Sprawa w Warszawie trwała 18 miesięcy.
Pozew w niniejszej sprawie wniesiony został pod koniec kwietnia 2021 r., w związku z tym po niespełna 18 miesiącach, wydany został wyrok ustalający nieważność umowy kredytowej. Przeprowadzony został jeden termin rozprawy, na którym przesłuchany został Powód, a następnie został wydany wyrok. Wcześniej Sąd postanowieniem pominął wnioski dowodowe w zakresie przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego sądowego.
Odnosząc się do argumentacji prawnej zaprezentowanej przez Sąd w ustnych motywach rozstrzygnięcia wskazać należy, iż umowa kredytu zawierała postanowienia abuzywne, która to okoliczność przesądziła o ustaleniu nieważności. Sąd wskazał, iż umowa kredytu odwołuje się do kursu CHF ustalanego jednostronnie przez Bank, które to postanowienia, jak zostało rozstrzygnięte przez jednolite orzecznictwo sądów powszechnych oraz Sądu Najwyższego, są postanowieniami sprzecznymi z dobrymi obyczajami i rażąco naruszającymi interes stron.
W ocenie Sądu, postanowienia umowne dotyczące indeksacji oraz postanowienia ustalające mechanizm jej stosowania (postanowienia dotyczące sposobu ustalania kursów walutowych) naruszają w sposób rażący interesy naszego Klienta oraz są sprzeczne z dobrymi obyczajami.
Sposób ustalania kursów przewidziany w umowie pozwalał na jednostronne kształtowanie przez bank sytuacji konsumenta w zakresie wysokości jego zobowiązania, ponieważ to bank ustala, wedle swoich zasad, sposób ustalania kursu, wedle którego następuje przeliczenie wypłaconego kredytu na CHF, a także ustala kursy waluty, wedle których ustalona zostaje wysokość spłaty raty odsetkowo – kapitałowej wyrażonej w złotówkach. Nie ma zaś żadnego znaczenia to, w jaki sposób bank rzeczywiście ustalał wysokość kursów, ponieważ sposób wykonywania umowy nie może wpływać na ocenę abuzywności jej postanowień.
Sąd podkreślił przy tym, iż kredytobiorca nie został w sposób rzetelny i zrozumiały poinformowany o konsekwencjach związanych z zaciągnięciem oferowanego mu kredytu.
W szczególności nie został w sposób rzetelny poinformowany o mechanizmie kredytu indeksowanego, a także o ryzykach wynikających dla niego w przypadku wyboru tego rodzaju produktu finansowego.
Argumenty banku o potencjalnych możliwościach zastąpienia odesłania kwestionowanych postanowień innymi regulacjami były zdaniem sądu bezprzedmiotowe. Z kolei ich eliminacja skutkuje pozbawieniem umowy kredytu jej essentialia negotii, co musi prowadzić do jej nieważności.
Pozwany Bank złożył wniosek o uzasadnienie, które jest w trakcie sporządzania przez Sąd.
W związku z powyższym Kancelaria przygotowuje się do prowadzenia postępowania przed sądem drugiej instancji, na skutek spodziewanej apelacji Banku Millennium S.A.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Michalina Kasjaniuk.