W dniu 16 września 2022 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy – Woli w Warszawie, I Wydział Cywilny, sygn. akt. I C 3284/21 w sprawie z powództwa kredytobiorców przeciwko mBank S.A. z siedzibą w Warszawie, wydał wyrok, w którym ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „Multiplan” waloryzowany kursem CHF zawarta 26 czerwca 2007 r. z BRE Bank Spółką Akcyjną z siedzibą w Warszawie jest nieważna i zasądził od mBank Spółki Akcyjnej z siedzibą w Warszawie na naszych klientów kwotę 6417 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 5400 zł, tytułem kosztów zastępstwa procesowego.
Pozwem listopada 2020 r. nasi Klienci skierowali roszczenia przeciwko mBank S.A. do Sądu w Warszawie, w którym żądali stwierdzenia nieważności wyżej umowy kredytowej indeksowanej do CHF, ewentualnie jej tzw. odfrankowienia. W przedmiotowym pozwie Powodowie zarzucili bankowi, m.in. że w ww. umowie kredytu zostały zawarte klauzule niedozwolone. Powodowie wskazali m.in. na postanowienia, te nie zostały z nimi indywidualnie uzgodnione, są nietransparentne, kształtują prawa i obowiązki Powodów w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszają ich interesy.
Powodowie podnieśli również, że konsekwencją uznania kwestionowanych postanowień za abuzywne jest to, iż są one bezskutecznie i nie wiążą stron. Ponadto Powodowie podnieśli także, że ww. umowa jest nieważna z uwagi na to, że jest sprzeczna z ustawą prawo bankowe, ponieważ kwota kredytu została określona ww. umowie niejednoznacznie. Ponadto przedmiotowa umowa sprzeczna jest również z zasadą ekwiwalentności świadczeń strony, co przejawia się w przerzuceniu całości ryzyka wynikającego z umowy na konsumentów, o czym w dniu podpisania umowy klienci nie zostali poinformowani.
Wobec złożonego pozwu bank wystosował odpowiedź, w której zakwestionował wszelkie zarzuty Powodów, wskazując, że umowa jest ważna, nie jest sprzeczna z ustawą prawo bankowe, prawa i obowiązki stron zostały unormowane zgodnie z wolą stron a ponadto klauzule zawarte w ww. umowie kredytu nie stanowią zapisów abuzywnych, zaś klienci zostali wyczerpująco poinformowani o specyfice kredytu indeksowanego do waluty obcej.
Bank wskazywał także, że gdyby jednak Sąd uznał, że ww. klauzule są abuzywne to można uzupełnić umowę innym miernikiem wartości w postaci kursu średniego NBP. Ponadto bank podniósł m.in. zarzut braku interesu prawnego w ustaleniu nieważności, a także ze wszech miar chybiony i nie brany pod uwagę w orzecznictwie, zarzut przedawnienia roszczeń Powodów.
W odpowiedzi na stanowisko banku kredytobiorcy wystosowali replikę, w której ustosunkowali się do wszelkich twierdzeń banku, powołując się na szeroką argumentację prawną wynikającą nie tylko z doktryny ale przede wszystkim z tez płynących z aktualnego orzecznictwa dotyczących tzw. kredytów frankowych.
W niniejszej sprawie miało miejsce jedno posiedzenie sądu. Wyrok zapadł w dniu 16 września 2022 r., bezpośrednio po rozprawie. W ustnych motywach Sąd w osobie asesora sądowego Małgorzaty Bystrowskiej stwierdził, że nasi Klienci posiadali niewątpliwy interes prawny w wytoczeniu powództwa o ustalenie oraz że w kwestionowanej umowie zawarte są klauzule abuzywne, zaś nie ma możliwości wprowadzania zmian do umowy w świetle kodeksu cywilnego oraz innych ustaw. Sąd stwierdził również, że bank w niniejszej sprawie miał dowolność w kreowaniu wysokości zobowiązania kredytobiorców, zaś w tym zakresie linia orzecznicza jest już utrwalona. Sąd wskazał także, że wobec stanowczego oświadczenia naszych Klientów w zakresie żądania ustalenia nieważności umowy, umowa taka winna zostać uznana za nieważną.
Sąd w ustnych motywach wyroku wskazał również na niedochowanie przez bank obowiązku informacyjnego, leżącego po stronie przedsiębiorcy, przez co bank nie dochował należytej staranności w kontaktach z klientami. Bank nie wskazał bowiem na jakie ryzyka narażeni są kredytobiorcy zaciągając tego rodzaju kredyt.
Dodatkowo bank winien był poinformować, że klienci ponoszą całkowite ryzyko związane z takim produktem. Sąd wskazał ponadto, że w przypadku wzrostu kursu waluty indeksacji kredyt może okazać się dla kredytobiorców niespłacalny i o tym również powinni być informowani. Oczywiście ani w tej, ani w żadnej innej sprawie bank nie wykazał, że przedstawił klientom pełny zakres ryzyk związanych z oferowanymi produktami.
Jak wynika z powyższego sprawa od momentu jej skierowania do Sądu do czasu zakończenia w I instancji trwała niecałe dwa lata.
Mamy nadzieję, że – o ile od powyższego wyroku zostanie wniesiona apelacja – Sąd II instancji utrzyma przedmiotowy wyrok w mocy, ponieważ jest on zgodny z prawem polskim i europejskim, podtrzymując jednocześnie jednolitą linię orzeczniczą w stosunku do umów indeksowanych kursem waluty obcej zawieranych z dawnym BRE Bankiem.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski i r.pr. Małgorzata Wilczek – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.