W dniu 24 maja 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny (Przewodniczący: Sędzia Tomasz Leszczyński) wydał wyrok w sprawie o sygnaturze akt XXVIII C 9456/21, w którym ustalił, że umowa kredytu hipotecznego z maja 2008 r., zawarta przez naszego Klienta z Getin Bank S.A. Dom Oddział w Łodzi, a obecnie Getin Noble Bank S.A. w Warszawie jest nieważna oraz zasądził od pozwanego Banku na rzecz naszego Klienta kwotę 214.550,46 zł wraz z odsetkami oraz zwrot kosztów procesu.
Pozew wpłynął do Sądu w dniu 20 lipca 2021 r., a wyrok zapadł po przeprowadzeniu 1 rozprawy zdalnej – w dniu 24 maja 2022 r. Postępowanie trwało więc 10 miesięcy.
Sprawa dotyczyła kredytu, który został udzielony m.in. na zakup spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego w Gliwicach. Kredyt ten był tzw. kredytem indeksowanym do CHF, tj. takim, w którym kwota udzielonego kredytu była wyrażona w złotówkach. Z uwagi na fakt, iż w umowie znajdowały się m.in. typowe dla umowy kredytu waloryzowanego do CHF abuzywne klauzule przeliczeniowe, imieniem naszego Klienta domagaliśmy się ustalenia nieważności spornej umowy kredytu.
Pozwany Bank w odpowiedzi na pozew wnosił o oddalenie powództwa, podnosząc, iż jego zdaniem sporna umowa jest ważna, zgodna z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, w tym regulacjami Kodeksu cywilnego oraz Prawa Bankowego, a także zarzut przedawnienia roszczeń.
Podkreślić należy, że m. in. dzięki skutecznej i skondensowanej argumentacji naszej Kancelarii sprawa miała przebieg modelowy.
Otóż, w pierwszej kolejności, już w niedługim czasie po złożeniu pozwu, udało się nam uzyskać dla Klienta postanowienie o zabezpieczeniu poprzez zawieszenie obowiązku płatności rat na czas trwania procesu. Po drugie, Sąd wyznaczył rozprawę po 10 miesiącach od wpływu pozwu do Sądu i po przesłuchaniu naszego Klienta oraz pouczeniu go o skutkach unieważnienia umowy kredytu, wydał wyrok zgodny z żądaniem pozwu.
Zdaniem Sądu I instancji powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości. Zostały spełnione wszystkie przesłanki określone w przepisach Kodeksu cywilnego jak i unijnej dyrektywy 93/13 do zakwestionowania postanowień umowy. Orzeczenie Sądu kształtowało się pod wpływem orzeczeń Sądu Najwyższego, Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz wielu Sądów powszechnych. W treści umowy, co potwierdził Sąd I instancji, znalazły się typowe dla umowy kredytu waloryzowanego do CHF klauzule przeliczeniowe, które już wielokrotnie były kwestionowane przez Sądy orzekające terenie całego kraju.
Bank nie spełnił obowiązku informacyjnego w stosunku do kredytobiorcy, a umowę cechowała niedookreśloność świadczenia. Mając na uwadze orzecznictwo TSUE oraz Sądu Najwyższego, Sąd zdecydował, że w polskim prawie nie istnieją przepisy, które mogłyby wypełnić lukę po wyeliminowaniu z umowy niedozwolonych postanowień. Skutkiem uznania za niedozwolone postanowień umownych dotyczących sposobu ustalania kursów walut na potrzeby wypłaty i spłaty kredytu jest konieczność ich pominięcia przy ustalaniu treści stosunku prawnego wiążącego strony. Postanowienia takie trzeba uznać za niewiążące już w chwili zawarcia umowy. Brak zatem w umowie tych postanowień musiał w ocenie Sądu prowadzić do upadku całej umowy kredytowej.
Ocena treści zakwestionowanych postanowień prowadzi także do wniosku, że są one sprzeczne z dobrymi obyczajami i prowadzą do rażącego naruszenia interesów powoda jako konsumenta.
Kierując się tzw. teorią II kondykcji (zgodną m. in. z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 2021 r. w sprawie III CZP 11/20) Sąd zasądził na rzecz naszego Klienta sumę spłat z tytułu spornej umowy kredytu w wysokości 214.550,46 zł. Kwota zostały zasądzona wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia doręczenia odpisu pozwu. W konsekwencji z pewnością zwiększy to ogólną korzyść Klienta w razie uprawomocnienia korzystnego wyroku, ponieważ oprócz zapłaty ww. kwot saldo kredytu spadnie z ok. 180.000 zł (na dzień inicjowania postępowania) do 0 złotych.
Sprawę prowadzą adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Bartłomiej Górczyński – Kancelaria Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.