Dnia 09.03.2023r. Sąd Apelacyjny w Warszawie VI Wydział Cywilny w osobie Sędzi Jolanty Pyźlak w sprawie rozpoznawanej pod sygn. akt VI ACa 57/22 utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie, na mocy którego ustalono, że umowa kredytu zawarta pomiędzy naszymi Klientami a Getin Noble Bank S.A. jest nieważna oraz obciążył bank całością kosztów procesu.
Sąd Apelacyjny wydając wyrok w sprawie naszych klientów w zasadzie podzielił i przyjął za własne ustalenia faktyczne i ocenę prawną dokonaną przez Sąd Okręgowy przy wydawaniu wyroku I-ej instancji.
W ocenie Sądu Apelacyjnego za prawidłowe uznać należało ustalenie Sądu Okręgowego, że kredyt udzielony naszym klientom pozostawał kredytem złotowym indeksowanym do waluty CHF z zastosowaniem spreadu walutowego
Sąd podzielił również ustalenie, że postanowienia wyznaczające kursy waluty, które składają się na klauzulę waloryzacyjną zawartą w umowie kredytu stanowią postanowienia określające główne świadczenia stron oraz że zostały niejednoznacznie sformułowane.
Sąd apelacyjny potwierdził również, że kwestionowane postanowienia umowy nie zostały z naszymi Klientami indywidualnie uzgodnione, gdyż kredytobiorcy nie mieli rzeczywistego wpływu na ich treść. Sąd podkreślił, że wszystkie dokumenty kształtujące treść stosunku prawnego pomiędzy Bankiem a Kredytobiorcami zostały opracowane przez Bank i przedstawione powodom przy podpisywaniu Umowy przez doradcę kredytowego.
W konsekwencji Sąd apelacyjny podzielił ocenę Sądu okręgowego, że postanowienia umowy zawartej przez pozwany bank z naszymi Klientami pozostawały niedozwolone w świetle przepisów prawa, gdyż kształtowały prawa i obowiązki Kredytobiorców w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszały ich interesy. W ocenie Sądu bank zachował się w sposób nielojalny oraz nieuczciwy w stosunku do Kredytobiorców, zapewniając sobie możliwość dowolnego ustalania kursu kupna oraz kursu sprzedaży waluty obcej na potrzeby przeliczenia kwoty zobowiązania powodów oraz następnie przeliczania wysokości poszczególnych rat.
Kurs ten odnoszony był bowiem wyłącznie do tabel kursów walut obowiązujących w Banku w określonym dniu, bez doprecyzowania w oparciu o jakie kryteria Bank ten kurs wylicza. W konsekwencji Bank mógł dowolnie kształtować wysokość kursów waluty obcej, w sposób arbitralny decydując tym samym o wysokości zobowiązania Kredytobiorców.
Sąd podkreślił przy tym, że Samo zastosowanie tzw. spreadu przy rozliczaniu wypłaty i spłaty kredytu udzielanego, wypłacanego i spłacanego w walucie polskiej, a jedynie waloryzowanego kursem waluty obcej, nie miało racjonalnego uzasadnienia i było sprzeczne z dobrymi obyczajami, naruszając interesy kredytobiorcy.
Sąd Apelacyjny podkreślił również w ślad za Sądem Okręgowym, że zastosowane przez Bank zapisy waloryzacyjne, które prowadziły do samodzielnego ustalania kursu przez bank i podawania w tabeli kursowej banku na dany dzień zostały uznane za abuzywne przez Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Sąd podzielił przy tym pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 11 grudnia 2019 r., sygn. akt V CSK 382/18 zgodnie z którym po wyeliminowaniu tego rodzaju klauzul utrzymanie umowy o charakterze zamierzonym przez strony nie jest możliwe, co przemawia za jej całkowitą nieważnością. Eliminacja bowiem z treści umowy postanowień dotyczących głównych świadczeń stron związanych z określeniem wysokości rat kapitałowo-odsetkowych oraz wysokości niespłaconej części kredytu prowadziłoby do wniosku, że istotne przedmiotowo postanowienia kredytu nie zostały określone w umowie łączącej strony.
Sąd Apelacyjny nie miał również wątpliwości co do posiadania przez naszych klientów interesu prawnego w ustaleniu nieważności umowy zawartej z pozwanym bankiem, gdyż w przypadku umowy kredytu, która wiąże strony i jest wykonywana, jedynie sądowy wyrok ustalający nieważności umowy może uregulować sytuację prawną stron, kończąc powyższy spór.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski i r.pr. Małgorzata Wilczek – Kancelaria adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.