Bardzo miło nam poinformować o kolejnym sukcesie naszych Klientów w sporze z bankiem, na tle umowy uważanej za jedną z najtrudniejszych do podważenia przed sądem. W dniu 20 stycznia 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie, XXVIII Wydział Cywilny, sygn. akt. XXVIII C 19464/21 w sprawie z powództwa kredytobiorców przeciwko BNP Paribas S.A. z siedzibą w Warszawie (dawny Fortis Bank S.A.) wydał wyrok, w którym ustalił, że umowa kredytu hipotecznego zawarta 1 sierpnia 2007 r. z Fortis Bank S.A. z siedzibą w Warszawie jest nieważna i zasądził od BNP Paribas S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz naszych Klientów z tego tytułu kwoty 346 277, 60 zł i 57 712, 73 CHF oraz zwrot kosztów postępowania w całości.
- Klienci wygrali sprawę przeciwko BNP Paribas S.A. w sprawie nieważności umowy kredytu hipotecznego denominowanego w CHF zawartej z Fortis Bank S.A. w 2007 roku.
- Sąd Okręgowy w Warszawie uznał umowę za nieważną z powodu niezgodności kwoty kredytu udzielonego z kwotą wypłaty oraz za naruszenie zasad dobrych obyczajów przez bank.
- Proces trwał niewiele ponad rok, od momentu skierowania do Sądu Okręgowego w Warszawie w grudniu 2021 roku do wydania wyroku 20 stycznia 2023 roku.
Sąd Okręgowy w Warszawie w osobie SSO Marcina Czachury uznał, że nasi Klienci posiadają niewątpliwie interes prawny w świetle treści art. 189 k.p.c w ustaleniu nieważności wiążącej i niewykonanej nadal umowy, my zaś niezmiennie podkreślamy, że tylko wyrok zawierający ustalenie nieważności umowy w sentencji orzeczenia definitywnie kończy spór i wątpliwości dotyczący danej umowy kredytowej.
Podzielając naszą argumentację Sąd stwierdził, że kwestionowana umowa okazała się nieważna. Jak wynika z umowy kwota kredytu udzielonego przez poprzednika prawnego pozwanego banku opiewała na kwotę wyrażoną w CHF, natomiast kwota wypłaty opiewała na kwotę PLN, co miało rzeczywiście odpowiadać kwocie wnioskowanej przez powodów. A zatem skoro kwota udzielonego kredytu nie odpowiada wysokości wnioskowanej kwoty, a także rzeczywiście udzielonego kredytu, bowiem fakt ten wynika wprost z zaświadczenia wydanego przez pozwanego, to nie sposób uznać, że strony uzgodniły wysokość kwoty kredytu, bowiem kwota wypłaconego kredytu nie odpowiada kwocie kredytu, na który została zawarta umowa.
Strony przedmiotowej umowy nie uzgodniły w niej również, że kurs wymiany kwoty określonej w umowie zostanie określony w ramach uzgodnień między nimi. Dodatkowo poprzednik prawny pozwanego banku naruszył zasadę dobrych obyczajów, wykorzystując niewiedzę, niedoświadczenie naszych Klientów, wprowadzający w błąd co do rzeczywistych kosztów umowy i konsekwencji dla interesów finansowych klientów.
Droga do tego korzystnego rozstrzygnięcia wyglądała następująco – pozwem z grudnia 2021 r. Powodowie skierowali roszczenia przeciwko BNP Paribas S.A. do Sądu Okręgowego w Warszawie, w którym żądali stwierdzenia nieważności wyżej umowy kredytowej denominowanej w CHF. W przedmiotowym pozwie Powodowie zarzucili bankowi, m.in. że w ww. umowie kredytu zostały zawarte klauzule niedozwolone.
Powodowie wskazali również, że postanowienia, te nie zostały z nimi indywidualnie uzgodnione, są nietransparentne, kształtują prawa i obowiązki Powodów w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszają ich interesy. Powodowie podnieśli także, że konsekwencją uznania kwestionowanych postanowień za abuzywne jest to, iż są one bezskutecznie i nie wiążą stron. Ponadto Powodowie podnieśli także, że ww. umowa jest nieważna z uwagi na to, że jest sprzeczna z ustawą prawo bankowe, ponieważ kwota kredytu została określona ww. umowie niejednoznacznie.
Dodatkowo przedmiotowa umowa sprzeczna jest również z zasadą ekwiwalentności świadczeń strony, co przejawia się w przerzuceniu całości ryzyka wynikającego z umowy na konsumentów, o czym w dniu podpisania umowy klienci nie zostali poinformowani.
Wobec złożonego pozwu bank wystosował odpowiedź, w której zakwestionował wszelkie zarzuty Powodów, wskazując, że umowa jest ważna, nie jest sprzeczna z ustawą prawo bankowe, prawa i obowiązki stron zostały unormowane zgodnie z wolą stron, a ponadto klauzule zawarte w ww. umowie kredytu nie stanowią zapisów abuzywnych, zaś klienci zostali wyczerpująco poinformowani o specyfice kredytu denominowanego w walucie obcej. Ponadto bank podniósł m.in. zarzut braku interesu prawnego w ustaleniu nieważności, a także ze wszech miar chybiony i nie brany pod uwagę w orzecznictwie, zarzut przedawnienia roszczeń Klientów.
W odpowiedzi na stanowisko banku nasi Klienci wystosowali replikę, w której ustosunkowali się do wszelkich twierdzeń banku, powołując się na szeroką argumentację prawną wynikającą nie tylko z doktryny ale przede wszystkim z tez płynących z aktualnego orzecznictwa dotyczących tzw. kredytów frankowych.
W niniejszej sprawie miało miejsce jedno posiedzenie sądu, na którym przesłuchani zostali nasi Klienci. Następnie Sąd rozprawę zamknął i wydał korzystny dla naszych Klientów wyrok w tym samym dniu, tj. 20 stycznia 2023 r.
Jak wynika z powyższego sprawa od momentu skierowania do Sądu Okręgowego w Warszawie do jej zakończenia w I instancji trwała niewiele ponad rok.
Mamy nadzieję, że – o ile od powyższego wyroku zostanie wniesiona apelacja – Sąd II instancji utrzyma przedmiotowy wyrok w mocy, ponieważ jest on zgodny z prawem polskim i europejskim, kreując jednocześnie coraz bardziej jednolitą linię orzeczniczą w stosunku do umów kredytowych denominowanych w CHF zawieranych z dawnym Fortis Bank S.A.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski i r.pr. Małgorzata Wilczek – Kancelaria adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni