Wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2022 r. SO w Koszalinie I Wydział Cywilny (SSO Marek Ciszewski), sygn. akt I C 39/21:
- ustalił, że umowa kredytu hipotecznego nominowanego do CHF zawarta przez naszego Klienta z Santander Consumer Bank SA we Wrocławiu jest nieważna;
- zasądził od Banku na rzecz naszego Klienta kwotę 26 734,88 (dwadzieścia sześć tysięcy siedemset trzydzieści cztery 88/100) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 11 marca 2021 r. do dnia zapłaty;
- oddalił powództwo główne o zapłatę w pozostałym zakresie (tj. uwzględniony zarzut potrącenia kwoty wypłaconego kapitału podniesiony przez bank );
- zasądził od Banku na rzecz naszego Klienta kwotę 11.817 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Pozew został złożony do Sądu w styczniu 2021 r. Pozew dotyczył umowy kredytu hipotecznego nominowanego do CHF zawartej przez naszego Klienta z Santander Consumer Bank SA we Wrocławiu. Umowa ta była o tyle specyficzna, że klauzula dotycząca spłaty opierała się na kursie sprzedaży obowiązującego w NBP na dzień przed datą wpływu środków do Banku.
W trakcie procesu Bank starał się wykazywać, jakoby umowa była zawarta pomiędzy stronami skutecznie nie była sprzeczna z prawem i zasadami współżycia społecznego oraz nie posiadała w swojej treści żadnych klauzul, które mogłyby zostać uznane za niedozwolone. Szczególny nacisk w argumentacji banku został położony właśnie na kwestię spłaty kredytu, która była dokonywana po kursie sprzedaży CHF/PLN NBP, a więc kursie niezależnym od banku. Bank podniósł przy tym zarzuty zatrzymania i potrącenia wypłaconej kwoty kapitału kredytu.
Wyrok zapadł po przeprowadzeniu dwóch rozpraw podczas których Sąd przeprowadził dowód z przesłuchania stron z oczywistych względów ograniczony do przesłuchania naszego Klienta.
Po zamknięciu przewodu sądowego, Sąd ogłosił wyrok uwzględniający powództwo przy uznaniu zgłoszonego przez Bank zarzutu potrącenia wypłaconej kwoty kapitału kredytu.
W pierwszej kolejności Sąd wskazał, iż rozstrzygnięcie powództwa o ustalenie nieważności umowy znosi stan niepewności naszych Klientów co do wysokości rat i sposobu rozliczenia kredytu, a tym samym uzasadnia ich interes prawny w rozumieniu art. 189. k.p.c. Sąd podzielił w całości argumenty naszej Kancelarii i w odniesieniu do kwestionowanych postanowień umowy kredytu stwierdził, iż kurs kupna CHF.
W odniesieniu do wysokości rat spłaty kredytu obliczanych według kursu sprzedaży NBP, nie usuwa to pierwotnej wady umowy w postaci arbitralnego przeliczenia kwoty kredytu po kursie kupna Banku, który nie wiadomo jak był ustalany, po drugie kurs ten również jest wyższy od kursu średniego NBP i przy jego zastosowaniu Pozwany uzyskiwał dodatkowe wynagrodzenie w postaci spread’u.
Tym samy kwestionowane w postępowaniu postanowienia umowy kredytowej niewątpliwe posiadają przymiot abuzywnych, czyli niedozwolonych (nieuczciwych) – zgodnie z art. 3851 § 1 k.c. Po ich usunięciu obowiązywanie w dalszym ciągu zawartej przez strony umowy kredytu nie jest możliwe.
Sąd opowiedział się przy tym za teorią dwóch kondykcji, a jednocześnie uwzględnił zgłoszony przez Bank zarzutu potrącenia wypłaconej kwoty kapitału kredytu. Z uwagi na uzyskane wcześniej prawomocnie postanowienie o zabezpieczeniu przy takim rozstrzygnięciu nasz Klient jest ostatecznie rozliczony z Bankiem.
Zapadły wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzą adw. Jacek Sosnowski. i adw. Marcin Miszczuk – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni