Z satysfakcją informujemy, że w dniu 5 lutego 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny (SSO J. Radzyńska – Głowacka) w sprawie o sygn. akt: I C 631/20 wydał wyrok ustalający nieważność umowy kredytu zawartej przez naszych Klientów z byłym Bankiem Gospodarki Żywnościowej S.A. – obecnie BNP Paribas Bank Polska Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie.
Kwestionowaną w sprawie umową była umowa kredytu budowlanego w walucie wymienialnej na kwotę 93.000 CHF (po przeliczeniu ok. 190 tys. zł), przeznaczona na dokończenie budowy domu mieszkalnego.
Żądania sformułowane w pozwie dotyczyły ustalenia nieważności ww. umowy kredytu budowlanego w całości, a jako roszczenie ewentualne – zasądzenia od Pozwanego BNP PARIBAS Bank Polska S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz Powodów ok. 66 tys. zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia następującego po dniu doręczenia odpisu pozwu Pozwanemu do dnia zapłaty wskutek uznania niektórych postanowień umowy kredytu budowlanego w walucie wymienialnej za abuzywne w rozumieniu art. 385 (1) k.c. i tym samym bezskuteczne względem Powodów (tzw. „odfrankowienie”).
Pozew został skierowany do Sądu w marcu 2020 r.
Strona pozwana kwestionowała argumentację podniesioną w pozwie, podnosząc m. in. zarzuty braku sprzeczności Umowy z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa (w tym Prawem Bankowym oraz przepisami Kodeksu cywilnego), braku abuzywności postanowień umownych oraz zarzut przedawnienia.
Do powyższych twierdzeń Powodowie za pośrednictwem naszej Kancelarii ustosunkowali się w obszernej replice, a także w trakcie zeznań w toku rozprawy.
Wyrok został wydany po przeprowadzeniu jedynej rozprawy, podczas której doszło do przesłuchania Powodów (rozprawa online w dniu 5 lutego 2021 r.). Powodowie musieli zmierzyć się z pytaniami dotyczącymi chociażby ich wiedzy na temat ryzyka kursowego i walutowego, zwłaszcza w sytuacji, gdy oboje posiadają wyższe wykształcenie (w tym Powód jest inżynierem).
Sąd pominął jako zbędne i nieistotne dla rozstrzygnięcia sprawy wnioski Pozwanego banku o przesłuchanie świadków i opinię biegłego.
Czas procedowania Sądu był stosunkowo szybki – rozprawa i wyrok po 11 miesiącach od złożenia pozwu. Wartym odnotowania jest także fakt rozpoznania sprawy na jednej rozprawie, trwającej łącznie ok. 1 godziny. Świadczy to niewątpliwie o coraz śmielszym podejmowaniu przez Sądy decyzji o oddalaniu wniosków dowodowych niemających istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, a jedynie mogących służyć jej przedłużeniu, co ewidentnie byłoby w interesie Banku.
Co więcej, ustalanie nieważności umowy kredytu denominowanego do CHF, którego abuzywne klauzule w większości znajdują się w Regulaminie stanowiącym załącznik do umowy, także nie budziło wątpliwości.
Podobnie jak w przypadku wyroku w sprawie o sygn. akt XXIV C 731/19 z dnia 11 grudnia 2020 r. (o którym informowaliśmy we wpisie na naszym blogu), również tutaj Sąd Okręgowy w Warszawie uznał, że umowa nie określała rzeczywistej kwoty kredytu, która była zależna od woli banku, który samodzielnie określał wskaźnik waloryzacyjny.
Nadto Sąd podzielił stanowisko Powodów zaprezentowane przez prawników naszej Kancelarii o abuzywności klauzul waloryzacyjnych odnoszących się do franka szwajcarskiego.
Wyrok w tej sprawie, mimo że nie jest jeszcze prawomocny, uznać należy za przejaw kształtowania się linii orzeczniczej w Sądzie Okręgowym w Warszawie przeciwko dawnemu Bankowi BGŻ.
Jak widać, dzięki kompleksowej argumentacji stosowanej przez naszą Kancelarię, również umowy kredytów denominowanych do CHF zawierane z tym Bankiem coraz częściej uznawane są wadliwe i mogą być uznane za nieważne, podobnie jak umowy kredytów indeksowanych. Wobec tego, także w przypadku umów kredytów denominowanych do CHF warto zwrócić się o pomoc prawną.
Sprawę prowadzili adw. Bartłomiej Górczyński oraz adw. Jacek Sosnowski. Kancelaria Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni