W dniu 8 lipca 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie, II Wydział Cywilny, sygn. akt. II C 3097/20 w sprawie z powództwa kredytobiorców przeciwko Raiffeisen Bank International AG Spółce Akcyjnej Oddział w Polsce z siedzibą w Warszawie wydał wyrok, w którym ustalił, że umowa kredytu hipotecznego z dnia 30 lipca 2008 roku, zawarta pomiędzy dawnym Raiffeisen Bank, a naszymi Klientami, jest nieważna w całości i zasądził od banku na rzecz naszych Klientów kwotę 11 834 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sąd Okręgowy w Warszawie w osobie SSR del. Anny Kiełek przedmiotowym wyrokiem podtrzymał wyrażane już wcześniej stanowisko sądu w tym składzie, że w kwestionowanej umowie zawarte są klauzule abuzywne, zaś nie ma możliwości wprowadzania zmian do umowy w świetle kodeksu cywilnego oraz innych ustaw. Sąd stwierdził w ustnych motywach orzeczenia, że bank w niniejszej sprawie miał dowolność w kreowaniu wysokości zobowiązania kredytobiorców, zaś w tym zakresie linia orzecznicza jest już utrwalona. Sąd wskazał także, że wobec stanowczego oświadczenia naszych Klientów w zakresie żądania ustalenia nieważności umowy, umowa taka winna zostać uznana za nieważną.
Sąd w ustnych motywach wyroku wskazał również na niedochowanie przez bank obowiązku informacyjnego, leżącego po stronie przedsiębiorcy, przez co bank nie dochował należytej staranności w kontaktach z klientami. Bank nie wskazał bowiem na jakie ryzyka narażeni są kredytobiorcy zaciągając tego rodzaju kredyt. Dodatkowo bank winien był poinformować, że klienci ponoszą całkowite ryzyko związane z takim produktem. Sąd wskazał ponadto, że w przypadku wzrostu kursu waluty indeksacji kredyt może okazać się dla kredytobiorców niespłacalny i o tym również powinni być informowani. Oczywiście ani w tej, ani w żadnej innej sprawie bank nie wykazał, że przedstawił klientom pełny zakres ryzyk związanych z oferowanymi produktami.
Pozwem z kwietnia 2020 r. nasi Klienci skierowali roszczenia przeciwko Raiffeisen Bank International AG Spółki Akcyjnej Oddział w Polsce z siedzibą w Warszawie do Sądu Okręgowego w Warszawie, w którym żądali stwierdzenia nieważności wyżej umowy kredytowej indeksowanej do CHF, ewentualnie jej tzw. odfrankowienia.
W przedmiotowym pozwie Powodowie zarzucili bankowi, m.in. że w ww. umowie kredytu zostały zawarte klauzule niedozwolone. Nasi Klienci wskazali m.in. na postanowienia, te nie zostały z nimi indywidualnie uzgodnione, są nietransparentne, kształtują prawa i obowiązki kredytobiorców w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszają ich interesy.
Powodowie podnieśli również, że konsekwencją uznania kwestionowanych postanowień za abuzywne jest to, iż są one bezskutecznie i nie wiążą stron. Ponadto nasi Klienci podnieśli także, że ww. umowa jest nieważna z uwagi na to, że jest sprzeczna z ustawą prawo bankowe, ponieważ kwota kredytu została określona ww. umowie niejednoznacznie. Dodatkowo przedmiotowa umowa sprzeczna jest również z zasadą ekwiwalentności świadczeń strony, co przejawia się w przerzuceniu całości ryzyka wynikającego z umowy na konsumentów, o czym w dniu podpisania umowy klienci nie zostali poinformowani.
Wobec złożonego pozwu bank wystosował odpowiedź, w której zakwestionował wszelkie zarzuty naszych Klientów, wskazując, że umowa jest ważna, nie jest sprzeczna z ustawą prawo bankowe, prawa i obowiązki stron zostały unormowane zgodnie z wolą stron a ponadto klauzule zawarte w ww. umowie kredytu nie stanowią zapisów abuzywnych, zaś klienci zostali wyczerpująco poinformowani o specyfice kredytu indeksowanego do waluty obcej. Ponadto bank podniósł m.in. zarzut braku interesu prawnego w ustaleniu nieważności, a także ze wszech miar chybiony i nie brany pod uwagę w orzecznictwie, zarzut przedawnienia roszczeń Klientów.
W odpowiedzi na stanowisko banku nasi Klienci wystosowali replikę, w której ustosunkowali się do wszelkich twierdzeń banku, powołując się na szeroką argumentację prawną wynikającą nie tylko z doktryny, ale przede wszystkim z tez płynących z aktualnego orzecznictwa dotyczących tzw. kredytów frankowych.
W niniejszej sprawie miały miejsce trzy posiedzenia sądu. Sprawa od momentu jej skierowania do Sądu Okręgowego w Warszawie do korzystnego dla naszych Klientów rozstrzygnięcia w I instancji nieco ponad 2 lata.
Mamy nadzieję, że – o ile od powyższego wyroku zostanie wniesiona apelacja – Sąd II instancji utrzyma przedmiotowy wyrok w mocy, ponieważ jest on zgodny z prawem polskim i europejskim, podtrzymując jednocześnie jednolitą linię orzeczniczą w stosunku do umów indeksowanych kursem waluty obcej zawieranych z dawnym Raiffeisen Bank.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski i r.pr. Małgorzata Wilczek – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni