Wyrokiem z dnia 12 maja 2022 r. (sygn. akt XXVIII C 3658/21) Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny w składzie sędziego Macieja Wójcickiego orzekł, że umowa kredytu na cele mieszkaniowe EKSTRALOKUM z sierpnia 2008 r. zawarta przez naszych Klientów z poprzednikiem prawnym pozwanego Santander Bank Polska Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie – Kredyt Bankiem Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie jest nieważna. Ponadto, Sąd zasądził od Banku na rzecz naszych Klientów kwotę 6 434,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Pozew w przedmiotowej sprawie wpłynął do Sądu w kwietniu 2021 r. Postępowanie trwało 13 miesięcy.
W trakcie postępowania Sąd zarządził wymianę pism pomiędzy stronami, jak również przesłuchał naszą Klientkę na piśmie. Sąd pominął wnioski o przesłuchanie świadków, jak również ostatecznie zrezygnował z przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego – mimo uprzedniego wezwania Banku do wniesienia na jej poczet zaliczki. Wniosek Banku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego zmierzał do ustalenia wysokości korzyści osiągniętej przez kredytobiorców na skutek korzystania z nienależnej zdaniem Banku usługi finansowej.
W skrócie – Bank domagał się w przypadku unieważnienia umowy rozliczenia prócz kapitału kredytu także tzw. wynagrodzenia za korzystanie z kapitału. Powyższy wniosek Banku był o tyle bezzasadny, że nasi Klienci wraz z roszczeniem o ustalenie nieważności nie dochodzili zapłaty żadnych kwot.
W przedmiotowym pozwie Kancelaria zarzuciła Bankowi, m.in. że w umowie kredytu zostały zawarte niedozwolone klauzule indeksacyjne. Podnieśliśmy również, że konsekwencją uznania kwestionowanych postanowień za abuzywne jest to, iż są one bezskutecznie i nie wiążą stron.
Argumentacja pozwu skupiała się również na tym, że umowa jest nieważna z uwagi na to, że jest sprzeczna z ustawą prawo bankowe, gdyż kwota kredytu została określona w umowie w sposób niejednoznaczny. Ponadto przedmiotowa umowa sprzeczna jest również z zasadą ekwiwalentności świadczeń strony, co przejawia się w przerzuceniu całości ryzyka wynikającego z umowy na konsumentów, o czym w dniu podpisania umowy klienci nie zostali poinformowani.
Pozwany Bank w odpowiedzi na pozew wnosił o oddalenie powództwa. Podniósł m. in., iż jego zdaniem umowa Kredyt Banku jest ważna, zgodna z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, w tym regulacjami Kodeksu cywilnego oraz Prawa Bankowego, a także zarzut przedawnienia roszczeń.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd w zasadzie podzielił w całości stanowisko Kancelarii w zakresie przyczyn prowadzących do nieważności umowy. Zdaniem Sądu nasi Klienci posiadali interes prawny w ustaleniu nieważności, gdyż dopiero taki wyrok usunie w pełni stan ich niepewności co do trwałości umowy kredytu w przyszłości.
Kwestionowane przez stronę powodową postanowienia umowne nie spełniały wymogu transparentności, bowiem w chwili zawarcia konsument nie był w stanie ocenić wysokości własnego zobowiązania, a zatem skutków ekonomicznych wynikających z zawartej umowy oraz ryzyka ekonomicznego, związanego z zawarciem przez niego umowy.
Także utrzymanie umowy w mocy bez postanowień uznanych za bezskuteczne nie było zdaniem Sądu możliwe, albowiem prowadziłoby to do zaniknięcia ryzyka kursowego, a eliminacja klauzuli uznanej za abuzywną nie może prowadzić do zmiany charakteru stosunku prawnego. Ponadto wobec ustalenia, że postanowienia odnoszące się do mechanizmu indeksacji dotyczyły głównego przedmiotu umowy, konsekwencją ich abuzywności było uznanie całej umowy za nieważną.
Sprawę prowadził Adw. Jacek Sosnowski oraz Adw. Tomasz Pietrusiak – Kancelaria adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.