Z wielką satysfakcją informujemy Państwa o prawomocnym wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 16 listopada 2022 r. , I Wydział Cywilny, sygn. akt I ACa 1280/21, który oddalił apelację ING Banku Śląskiego S.A. od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z 16 listopada 2021 r., sygn. akt II C 900/20 ustalającego nieważność umowy kredytu zawartej w 2007 r. Jednocześnie Sąd Apelacyjny zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 8 100,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w instancji odwoławczej.
- Sąd Apelacyjny w Katowicach oddalił apelację ING Banku Śląskiego i uznał umowę kredytu zawartą w 2007 r. za nieważną.
- Bank nie pouczył klientów o skutkach zawarcia kredytu indeksowanego do waluty obcej i o zagrożeniach z niego wynikających.
- Sąd uznał, że nie ma możliwości wykonania umowy po wyeliminowaniu postanowień abuzywnych i że umowa musi być uznana za nieważną w całości.
W niniejszej sprawie apelacja Banku wpłynęła do sądu Apelacyjnego w Katowicach w październiku 2021 r., zatem postępowanie przed sądem II instancji trwało 13 miesięcy. W ocenie Sądu, apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie, a zawarte w apelacji zarzuty naruszenia prawa procesowego i zarzut błędu w ustaleniach faktycznych uznać należało za nieuzasadnione. Argumentacja przedstawiona w ramach tych zarzutów była jedynie polemiką z ustaleniami faktycznymi poczynionymi przez Sąd Okręgowy w oparciu o ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zgodnie z procedurą.
Zdaniem Sądu kwestie dotyczące sposobu waloryzacji mające następnie swe odzwierciedlenie w kwestionowanych postanowieniach umowy nie były uzgodnione z powodami. Pozwany nie przedłożył na tę okoliczność żadnych dowodów, a za taki dowód nie można uznać oświadczenia podpisanego przez powodów, z którego ma wynikać, iż dokonali świadomego wyboru kredytu w złotych indeksowanego kursem CHF i że są świadomi ryzyka i skutków kursu walut i oprocentowania.
To obowiązkiem przedsiębiorcy dokonującego czynności z konsumentem jest podjąć takie działania, aby w sposób jasny, przystępny, zrozumiały i wszechstronny wyjaśnić mu wszelkie niezbędne kwestie i przekazać informacje mające istotne znaczenia dla przyszłej umowy.
W uzasadnieniu opisywanego wyroku Sąd II instancji stwierdził, że rolą pozwanego Banku było wyjaśnienie Powodom zasad, na jakich będzie ustalany kurs waluty obcej, w szczególności zaś poinformowanie o tym, że kursy te będą ustalane przez bank, w jaki sposób i na jakich zasadach.
Bank nie pouczył Powodów o skutkach zawarcia kredytu indeksowanego do waluty obcej oraz o zagrożeniach z tego wynikających. Umowa zawierała odesłanie do tabeli kursów, bez innych zastrzeżeń dotyczących zasad jej ustalania, także w zakresie odmienności kursów kupna, sprzedaży
Sąd Apelacyjny podkreślił, że wbrew argumentom apelacji nie jest możliwe utrzymania umowy w mocy i jej dalsze wykonywanie przy wyeliminowaniu spornych postanowień umowy. Wprawdzie zgodnie z art. 3851 § 2 k.c. jeżeli niedozwolone postanowienie umowy nie wiąże konsumenta, strony są związane umową w pozostałym zakresie, to jednak dla dalszego obowiązywania umowy niezbędna byłaby wola Powodów, a w tej sprawie powodowie konsekwentnie domagali się uznania umowy za nieważną i wyraźnie oświadczyli, że są świadomi skutków tej nieważności.
Wbrew wywodom apelacji Banku, Sąd uznał, że nie jest władny uzupełniać luk powstałych po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych. Stanowiłoby to niedopuszczalną konwersję umowy, zwłaszcza, że wprowadzanie w miejsce kursu kupna i sprzedaży CHF jakiegokolwiek innego miernika wartości (kursu średniego NBP, kursu Bloomberg, czy Reuters) byłoby zbyt daleko idącą modyfikacją umowy, wprowadzałoby do niej zupełnie nowy element. Ani art. 3851 k.c., ani żaden inny przepis prawa nie daje podstaw do zastąpienia abuzywnej klauzuli waloryzacyjnej inną klauzulą, a w szczególności taką, która określałaby inny sposób ustalenia kursu waluty waloryzacji.
Z tych przyczyn zasadna jest konstatacja Sądu Okręgowego, powołującego także orzecznictwo TSUE, że nie ma możliwości wykonania umowy po wyeliminowaniu postanowień o charakterze abuzywnym. Utrzymanie w mocy umowy z pozostawieniem oprocentowania według stawki LIBOR, która ma zastosowanie do kredytów frankowych nie jest możliwe, dlatego umowa musi być uznana za nieważną w całości.
Od omawianego wyroku, na skutek wniosku Banku zostało sporządzone uzasadnienie. Kancelaria jest przygotowana na sporządzenie ewentualnej odpowiedzi na skargę kasacyjną Banku.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Michalina Kasjaniuk – Kancelaria Adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.