Wyrokiem z dnia 18 stycznia 2022 r., sygn. akt I ACa 716/21 Sąd Apelacyjny w Warszawie w osobie SSA Katarzyny Jakubowskiej – Pogorzelskiej uwzględnił w całości apelację wniesioną przez naszą Kancelarię i zmienił niekorzystny wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia z dnia 22 lipca 2021 r. sygn. akt I C 1608/20 (SSO Ewa Ligoń-Krawczyk):
- – w punkcie pierwszym w ten sposób, że ustalił, iż nieważna jest umowa nr 00598730/2007 o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „Multiplan” waloryzowany kursem CHF zawarta w dniu 27 czerwca 2007 roku,
– w punkcie drugim w ten sposób, że zasądził od mBank S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz Powoda kwotę 6417 zł (sześć tysięcy czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;
- zasądził od mBank S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz Powoda kwotę 5050 zł (pięć tysięcy pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 stycznia 2022 r. do dnia zapłaty.
Pozew został złożony do Sądu w czerwcu w 2020 r. i wskazywał min. na zawarcie w umowie kredytu klauzul niedozwolonych, sprzeczność umowy z ustawą prawo bankowe, z naturą stosunku zobowiązaniowego oraz zasadami współżycia społecznego.
Wyrok przed Sądem I instancji zapadł po przeprowadzeniu zaledwie jednej rozprawy na której przeprowadzono dowód z przesłuchania stron ograniczony do strony powodowej (naszego Klienta).
Sąd I instancji w osobie SSO Ewa Ligoń-Krawczyk zajmując niezmienne stanowisko wyrażane w tym składzie wielokrotnie we wcześniejszych orzeczeniach dotyczących umów kredytowych powiązanych z walutą obcą wskazał, iż nie dopatrzył się podstaw nieważności umowy kredytu, jak również nie stwierdził podstaw dla uznania kwestionowanych klauzul jako niewiążących naszego Klienta i w związku z tym oddalił powództwo w całości.
Apelacja od wyroku Sądu I instancji została złożona przez naszą Kancelarią we wrześniu 2021 r. Apelacja wskazywała na naruszenie przez Sąd I instancji szeregu zarzutów naruszenia przepisów postępowania, które miały wpływ na wynik sprawy oraz przepisów prawa materialnego.
Sprawa w II instancji przebiegła sprawnie i trwała nieco ponad 5 miesięcy. Odbył się jeden termin rozprawy, na którym Sąd odebrał stanowiska końcowe, zamknął rozprawę i wydał wyrok.
W ustnych motywach Sąd Apelacyjny wskazał, iż apelacja strony Powodowej okazała się zasadna i podzielił większość poniesionych w niej zarzutów. W szczególności zasadny okazał się zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przyjęcie, że nasz Klient w chwili zawierania umowy został poinformowany i posiadał pełną świadomość różnicy pomiędzy kredytem złotowym, a oferowanym kredytem indeksowanym do waluty obcej, ryzyku walutowym, oraz oprocentowaniu, podczas gdy za podstawę takiego ustalenia nie może być przyjęta treść blankietowych oświadczeń przedstawionych Bank do podpisu wraz z wnioskiem kredytowym. Sąd Apelacyjny podzielił także zarzuty 3851 § 1 k.c. i wskazał, iż bez wątpienia zawarte w umowie kredytu postanowienia dotyczące indeksacji stanowią niedozwolone postanowienia umownych, gdyż min. pozwalają Bankowi na dowolne wyznaczanie kursu waluty według którego waloryzowane są świadczenia kredytobiorcy.
Zdaniem Sądu Apelacyjnego, przedmiotowej Umowy kredytowej nie dało się utrzymać w pozostałej części, tj. po usunięciu klauzul umownych, których elementem jest ryzyko kursowe. Określają one bowiem główne świadczenia stron, w związku z tym ich eliminacja z umowy prowadzi do jej upadku, ze skutkiem ex tunc.
Wyrok jest prawomocny.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski i adw. Marcin Miszczuk.
Inne ciekawe wyroki omawiamy na naszym kanale YouTube – zapraszamy do subskrybowania