W dniu 20 stycznia 2022 r. Sąd Okręgowy w Bielsku – Białej I Wydział Cywilny (Przewodnicząca: Sędzia SO Renata Kawecka) wydał wyrok, w którym ustalił nieważność dwóch umów indeksowanych do CHF z 2008 r. – kredytu hipotecznego oraz pożyczki, zawartych przez Klienta Kancelarii z byłym Noble Bank S.A z siedzibą w Warszawie, obecnie Getin Noble Bank S.A. w Warszawie. Ponadto z tytułu umowy pożyczki zasądził na rzecz powoda kwotę ok. 75.000,00 zł.
Pozew wpłynął do Sądu w dniu lipcu 2020 r., a wyrok zapadł po przeprowadzeniu 4 rozpraw. Postępowanie dowodowe sprowadzało się w zasadzie do przesłuchania świadka Banku biorącego udział w zawarciu umowy kredytu oraz naszego Klienta. Jako nieistotne pominął Sąd wnioski o przeprowadzenie dowodu z zeznań kolejnych świadków Banku oraz opinii biegłego z zakresu rachunkowości o specjalności bankowej.
Sprawa dotyczyła kredytu na zakup lokalu mieszkalnego oraz spłaconej pożyczki na zakup działki letniskowej. Oba produkty finansowe były umowami indeksowanymi do CHF, tj. takimi, w których kwota wypłacanych należności była wyrażona w złotówkach.
Główne żądanie pozwu obejmowało ustalenie nieważności obu umów jako niezgodnych z przepisami Kodeksu cywilnego oraz art. 69 Prawa bankowego.
Pozwany Bank w odpowiedzi na pozew wnosił o oddalenie powództwa, podnosząc m. in., iż jego zdaniem sporne umowy są ważne, zgodna z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, w tym regulacjami Kodeksu cywilnego oraz Prawa Bankowego, a także zarzut przedawnienia roszczeń.
Zdaniem Sądu I instancji powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości. Z ustnych motywów wyroku wynika, że Sąd podzielił w całości stanowisko zaprezentowane przez naszą Kancelarię. W ocenie Sądu obie kwestionowane umowy winny zostać uznane za nieważne jako sprzeczne z przepisami art. 58, 353 (1) Kodeksu cywilnego oraz art. 69 ust. 1 Prawa bankowego. Przede wszystkim konsument jako słabsza strona stosunków prawnych był w całości obciążony niczym nieograniczonym ryzykiem kursowym. Mało tego, nasz Klient zobligowany został do spłaty rat po kursie ustalanym przez Pozwany Bank w sposób arbitralny. Nie ma w tym kontekście żadnego znaczenia, czy były to kursy „rynkowe”. Indeksacja spowodowała, że kwoty do spłaty nie mogły być w przyszłości określone przez kredytobiorcę.
Skutkiem uznania za niedozwolone postanowień umownych dotyczących sposobu ustalania kursów walut na potrzeby wypłaty i spłaty kredytu jest konieczność ich pominięcia przy ustalaniu treści stosunku prawnego wiążącego strony. Postanowienia takie trzeba uznać za niewiążące już w chwili zawarcia umowy. Brak zatem w umowie tych postanowień musiał w ocenie Sądu prowadzić do upadku całej umowy kredytowej.
W przedmiotowym postępowaniu pełnomocnik Banku zgłosił także zarzut zatrzymania, jednak nie został on przez Sąd uwzględniony. W przypadku spłaconej umowy pożyczki roszczenie obejmowało bowiem wyłącznie nadwyżkę ponad otrzymany przez naszego Klienta kapitał (w zasądzonej sumie ok. 75.000,00 zł). Natomiast co do kredytu strona powodowa nie sformułowała żądania o zapłatę, a jedynie ustalenia nieważności umowy, więc zarzut zatrzymania nie mógł odnieść zamierzonego skutku.
Orzeczenie Sądu kształtowało się pod wpływem orzeczeń Sądu Najwyższego, Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz Sądów powszechnych.
W chwili obecnej wyrok jest nieprawomocny, a Bank zapowiedział apelację. W przypadku uprawomocnienia orzeczenia, szacunkowa korzyść Klienta Kancelarii wyniesie ok. 75.000,00 złotych w zakresie umowy pożyczki oraz ok. 210.000,00 zł z umowy kredytu.
Sprawę prowadzą adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Bartłomiej Górczyński – Kancelaria Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni