Wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2023 roku Sąd Okręgowy w Warszawie wydanym w sprawie o sygn. akt III C 1465/22 ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „MULTIPLAN” waloryzowany kursem CHF zawarta dnia 10 sierpnia 2006 r. pomiędzy Klientem naszej Kancelarii, a BRE Bank S.A. z siedzibą w Warszawie (obecny: mBank S.A. z siedzibą w Warszawie) jest w całości nieważna, zarazem zasądzając na rzecz Kredytobiorcy kwotę 115 939,00 złotych polskich oraz 55 630,39 franków szwajcarskich wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 marca 2023 r. do dnia zapłaty, dodatkowo uwzględniając wniosek o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, które Sąd określił na kwotę 11 830,00 złotych wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.
W niniejszej sprawie pozew został wniesiony w sierpniu 2021 roku. Powód w pozwie domagał się ustalenia nieważności umowy kredytu zawartej na kwotę 301 000,00 zł poddanej indeksacji. Wniesiono o zasądzenie od pozwanego kwoty 115 939,97 zł oraz 55 630,39 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia następnego po dniu doręczenia odpisu zmodyfikowanego powództwa z października 2021 r.
Ewentualnie, w razie nieuwzględnienia powyższego żądania, nasz Klient z tytułu stosowania przez Bank klauzul abuzywnych, wnosił o zasądzenie kwoty 103 238,08 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 88 660,18 zł od dnia następnego po doręczeniu pozwanemu powództwa i kwoty 15 577,90 zł od dnia następnego po dniu doręczenia odpisu zmodyfikowanego powództwa, a także kwoty 5 053,31 zł uiszczonej tytułem ubezpieczenia UNWW wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia następnego po dniu doręczenia odpisu pozwu pozwanemu.
W trakcie postępowania przeprowadzone zostały dwa terminy rozpraw, na których Sąd dopuścił dowód z przesłuchania strony powodowej. Z zeznań Klienta wynikało, iż korzystał z pomocy pośrednika kredytowego, za którego pośrednictwem składał wniosek kredytowy do pozwanego banku. Umowę podpisano w banku i wtedy Powód po raz pierwszy ją otrzymał. Przedstawiono mu wzór do podpisania. Jednocześnie nie otrzymał adekwatnych informacji o ryzyku walutowym – kredyt powiązany z walutą CHF przedstawiono jako produkt bezpieczny.
Sąd Okręgowy uznał, iż Bank nie wykazał, aby Klient realnie wpływał na postanowienia dotyczące indeksacji, twierdząc iż: „sama decyzja co do zawarcia umowy zawierającej klauzule indeksacyjne nie oznacza automatycznie, że klauzule te zostały z nią indywidualnie uzgodnione”. Jednocześnie dał wiarę stronie powodowej zeznającej w sprawie odnośnie do przebiegu procesu zawierania umowy, co dodatkowo korespondowało z wiedzą posiadaną przez Sąd z urzędu na temat przebiegu zawierania tego typu umów w okresie 2005-2009. Zarazem, zdaniem Sądu Klient miał prawo działać w zaufaniu do Banku kreującego się jako instytucja zaufania publicznego.
Na mocy art. 3852 k.c., oceny zgodności postanowienia umowy z dobrymi obyczajami dokonuje się według stanu z chwili zawarcia umowy, biorąc pod uwagę jej treść, okoliczności zawarcia oraz uwzględniając umowy pozostające w związku z umową obejmującą postanowienie będące przedmiotem oceny.
Postanowienia dotyczące indeksacji oraz ubezpieczenia NWW zostały uznane przez Sąd za spełniające wszystkie przesłanki abuzywności. Za niedopuszczalne uznać należało zastępowanie przez Sąd z urzędu niedozwolonego postanowienia umownego innym mechanizmem wyliczenia kwoty kredytu – w tym nie było podstaw do zastosowania kursu kupna waluty czy średniego kursu stosowanego przez NBP. Powyższe prowadziło do ustalenia nieważności przedmiotowej umowy.
Od omawianego wyroku pozwany Bank złożył apelację, jednak mimo to mamy nadzieję, że korzystny dla naszych Klientów wyrok zostanie utrzymany w mocy.
Sprawę prowadzili adw. Jacek Sosnowski oraz adw. Michalina Kasjaniuk – Kancelaria Adwokacka adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni.