Wyrokiem z dnia 12 września 2023 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie, I Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt I C 1989/21 ustalił, że umowa kredytu z dnia 6 października 2008 r. zawarta przez naszych Klientów z GE Money Bankiem S.A., którego następca prawnym jest pozwany Bank BPH S.A., jest nieważna oraz zasądził od pozwanego Banku na rzecz Powodów kwotę 250 803,80 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 30 sierpnia 2023 r. do dnia zapłaty. Jednocześnie Sąd obciążył Bank w całości kosztami procesu, zasądzając na rzecz naszych Klientów kwotę 11 864,00.
Jest to kolejna nasza wygrana, która dotyczy umowy dawnego GE Money Bankiem S.A. Wyrok w przedmiotowej sprawie został wydany przez Sąd Okręgowy w Rzeszowie po jednym terminie rozprawy, a całe postępowanie od momentu jego zainicjowania w grudniu 2021 r. trwało 21 miesięcy.
Ostatecznie głównym żądaniem pozwu było ustalenie nieważności zawartej między stronami umowy z dnia 6 października 2008 r. oraz zasądzenie na rzecz Naszych Klientów kwoty 250 803,80 zł. W odpowiedzi na pozew i modyfikację powództwa pozwany Bank wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od Powodów na jego rzecz kosztów procesu.
Zdaniem Banku Powodowie nie posiadali interesu prawnego w żądaniu ustalenia nieważności umowy. Bank BPH S.A. Nie zgodził się również z Naszymi twierdzeniami dotyczącymi nieważności umowy i zakwestionował podniesioną przez Nas abuzywność postanowień umowy wskazując, że kursy kupna i sprzedaży CHF obowiązujące w banku było obliczane zgodnie z § 17 umowy, w oparciu o kursy średnie NBP skorygowane o marże kupna/sprzedaży GE Money Banku S.A.
W ramach skutecznej i szerokiej argumentacji Nasza Kancelaria udowodniła, że Powodowie nie zostali należycie poinformowani przez przedstawicieli banku o ryzykach związanych z zaciąganiem kredytów w walutach obcych, zaś otrzymana przez nich umowa stanowiła w istocie gotowy do popisania wzór, na który nie mieli wpływu.
Według Sądu Okręgowego w Rzeszowie, zapisy umowne, które zostały podważone przez Naszą Kancelarię, nie zostały określone w sposób precyzyjny i jednoznaczny. Bank opierał się na nieobiektywnych, niemierzalnych czynnikach, które były dodatkowo zależne od jego woli w trakcie trwania umowy, co powoduje, że postanowienia te są całkowicie niejednoznaczne i nieprzejrzyste.
Szczególnie chodzi o marżę kupna i sprzedaży banku, która była częścią kursu kupna i kursu sprzedaży, stosowanych przez bank, ale nie została w żaden sposób wyjaśniona w umowie. Powodowie nie byli świadomi, co dokładnie jest w niej zawarte i w jaki sposób jest ustalane. Sąd uznał również, że wskutek tych klauzul umownych rzeczywista wysokość świadczenia Banku, jak i Naszych Klientów, nie była możliwa do ustalenia bez jednostronnej decyzji Banku.
Umowa nie przewidywała także jakichkolwiek ograniczeń w określaniu przez pozwany Bank kursów walut obcych obowiązujących w banku. Sąd jednoznacznie podkreślił, że umowa sporządzona przez pozwanego nie określała szczegółowego sposobu ustalania kursu CHF (poza wskazaniem, że jest to różnica lub suma kursu średniego NPB i marży kupna/sprzedaży banku), przez co Nasi Klienci byli zdani na arbitralne decyzje banku w tej kwestii.
Podsumowując wydane orzeczenie Sąd Okręgowy uznał, że w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, nie można zastąpić abuzywnych postanowień innymi miernikami (w szczególności kursem NBP). Zwrócić należy także uwagę, na stanowisko Sądu dot. § 17 umowy w którym to podzielił Nasze Stanowisko iż umowa nie precyzuje w żaden sposób, czym jest marża banku, jaka jest różnica pomiędzy marżą kupna, a marżą sprzedaży, w jaki sposób te marże są ustalane przez bank, czy podlegają zmianom, a jeśli tak, to przy uwzględnieniu jakich zasad.
Podsumowując, Sąd Okręgowy uznał, że umowa zawarta przez Powodów z pozwanym Bankiem jest nieważna. Tym samym Nasi Klienci uzyskali w pełni spłaconą kwotę, tj. kwotę 250 803,80 zł, bowiem kwota ta, w ocenie Sądu, stanowiła świadczenie nienależne z tytułu nieważności umowy.
Mając na uwadze powyższe, Sąd w pełni podzielił zaprezentowaną przez naszą Kancelarię argumentację w zakresie nieważności przedmiotowej umowy kredytowej i zasadności zasądzenia od Banku na rzecz naszego Klienta zwrotu środków pieniężnych wpłaconych tytułem jej wykonania.
Zapadły wyrok jest nieprawomocny, Bankowi przysługuje prawo do złożenia apelacji od orzeczenia Sądu, jednak mając na uwadze ukształtowaną linię orzeczniczą, należy być dobrej myśli, iż wyrok ten utrzyma się w II instancji.
Sprawę prowadził adw. Jacek Sosnowski i r. pr. Michał Surwiłło – Kancelaria Adwokacka Adwokat Jacek Sosnowski Adwokaci i Radcowie Prawni